Przejdź do zawartości

Ricardo Gomes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ricardo Gomes
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ricardo Gomes Raimundo

Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1964
Rio de Janeiro

Wzrost

189 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1982–1988 Fluminense FC 50 (0)
1988–1991 SL Benfica 83 (19)
1991–1995 Paris Saint-Germain 115 (11)
1995–1996 SL Benfica 17 (4)
W sumie: 265 (34)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1984–1994  Brazylia 45 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–1998 Paris Saint-Germain
1999 Sport Recife
1999–2000 Vitória
2001 Guarani FC
2001 Coritiba
2002 EC Juventude
2002–2004 Brazylia U-23
2004 Fluminense FC
2004 CR Flamengo
2005–2007 Bordeaux
2007–2009 AS Monaco
2009–2010 São Paulo FC
2011 CR Vasco da Gama
2015–2016 Botafogo
2016 São Paulo FC
2017 Al-Nassr
2018–2019 Bordeaux
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
złoto Brazylia 1989

Ricardo Gomes Raimundo (ur. 13 grudnia 1964 roku w Rio de Janeiro) – brazylijski trener piłkarski i piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Jako zawodnik grał m.in. w Benfice Lizbona i Paris Saint-Germain; z oboma klubami zdobył mistrzostwo oraz Puchar odpowiednio Portugalii i Francji. Z reprezentacją Brazylii, w której barwach rozegrał 45 meczów, zwyciężył w Copa América 1989 oraz brał udział w Mundialu 1990. Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. Wspólnie z Joëlem Batsem przez dwa lata prowadził - z sukcesami - PSG. W lipcu 2005 roku po sześcioletniej przerwie powrócił do Ligue 1 jako trener Girondins Bordeaux, z którym w sezonie 20052006 zajął drugie miejsce w lidze, a rok później zdobył Puchar Ligi Francuskiej. Po tym ostatnim triumfie przeniósł się do AS Monaco, w którym bez sukcesów pracował do końca sezonu 2008/09.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Piłkarską przygodę rozpoczynał we Fluminense FC, w którego barwach grał przez sześć lat. W połowie lat 80. był wyróżniającym się środkowym obrońcą w lidze brazylijskiej i szybko został dostrzeżony przez selekcjonera reprezentacji, w której zadebiutował w 1984 roku.

Cztery lata później przeniósł się do Benfiki Lizbona, z którą dwukrotnie – w 1989 i 1991 roku – zdobywał mistrzostwo Portugalii.

Od 1991 do 1995 roku był podstawowym zawodnikiem Paris Saint-Germain. W tym okresie powiększył swoją kolekcję trofeów o mistrzostwo i Francji oraz Puchar Ligi.

Sportową karierę zakończył w 1996 roku, w wieku trzydziestu dwu lat w Benfice.

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrzostwo Brazylii 1984 oraz mistrzostwo Rio de Janeiro 1983, 1984 i 1985 z Fluminense
  • mistrzostwo Portugalii 1989 i 1991, wicemistrzostwo Portugalii 1990, Puchar Portugalii 1996 oraz finał Pucharu Portugalii 1989 z Benfiką
  • mistrzostwo Francji 1994, wicemistrzostwo Francji 1993, Puchar Francji 1995 oraz Puchar Ligi Francuskiej 1995 z PSG

W reprezentacji Brazylii od 1984 do 1990 roku rozegrał 45 meczów i strzelił 4 gole – triumf w Copa América 1989 oraz start w Mundialu 1990.

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery sportowej prowadził wraz z Joëlem Batsem Paris Saint-Germain. W ciągu dwóch sezonów duet szkoleniowców zdobył z drużyną z Parku Książąt wicemistrzostwo oraz Puchar kraju, a także dotarł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów, w którym PSG przegrało 0:1 z FC Barceloną.

W latach 19982004 Ricardo Gomes pracował bez większych sukcesów w klubach brazylijskich. W ciągu tych sześciu lat prowadził aż sześć różnych zespołów. Był również selekcjonerem olimpijskiej reprezentacji Brazylii.

W lecie 2005 roku powrócił do Francji, gdzie objął zwolnione przez Michela Pavona stanowisko trenera Girondins Bordeaux. W ciągu dwu lat pracy zdobył wicemistrzostwo kraju oraz Puchar Ligi.

Od czerwca 2007 roku do 2009 roku był szkoleniowcem AS Monaco. Z kolei w latach 2009-2010 pracował w São Paulo FC.

Sukcesy szkoleniowe

[edytuj | edytuj kod]
  • wicemistrzostwo Francji 1997, Puchar Francji 1998, Puchar Ligi 1998 oraz finał Pucharu Zdobywców Pucharów 1997 z PSG (w duecie z Joëlem Batsem)
  • wicemistrzostwo Francji 2006 oraz Puchar Ligi Francuskiej 2007 z Girondins Bordeaux

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]