Robin Haase
_(9408885299).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1987 |
| Wzrost |
191 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2005 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Raymond Knaap |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
33 (30 lipca 2012) |
| Australian Open |
3R (2011) |
| Roland Garros |
2R (2011–2014, 2017) |
| Wimbledon |
3R (2011) |
| US Open |
2R (2011, 2015, 2018) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
7 |
| Najwyżej w rankingu |
29 (22 maja 2023) |
| Australian Open |
F (2013) |
| Roland Garros |
3R (2014, 2019, 2021) |
| Wimbledon |
QF (2018) |
| US Open |
QF (2017) |
Robin Haase (ur. 6 kwietnia 1987 w Hadze) – holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W gronie profesjonalistów od 2005 roku.
Występując jako zawodowiec w grze pojedynczej Haase wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour. Na początku sierpnia 2011 roku Holender wygrał rozgrywki rangi ATP World Tour w Kitzbühel. W pojedynku finałowym pokonał Alberta Montañésa. Rok później obronił tytuł, zwyciężając w finale z Philippem Kohlschreiberem. Ponadto Haase jest finalistą 3 turniejów ATP Tour.
W grze podwójnej największym osiągnięciem Haase jest awans w styczniu 2013 roku do finału wielkoszlemowego Australian Open po wyeliminowaniu w parze z Igorem Sijslingiem m.in. debla Marcel Granollers–Marc López[1]. Finałowe spotkanie przegrali 3:6, 4:6 z bliźniakami Bobem i Mikiem Bryanami. Holender wygrał łącznie 8 tytułów deblowych i przegrał 12 finałów, wliczając w to finał Australian Open.
Od roku 2006 Haase reprezentuje Holandię w Pucharze Davisa. Do marca 2022 roku rozegrał 67 meczów – w singlu wygrał 32 pojedynki i 10 w grze podwójnej.
W 2012 i 2016 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich[2]. Odpadał w 1 rundzie zawodów singlowych i deblowych. W deblu w obu edycjach startował wspólnie z Jean-Julienem Rojerem.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 33. miejsce (30 lipca 2012), a rankingu deblistów na 29. pozycji (22 maja 2023).
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–3)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 6 sierpnia 2011 | Kitzbühel | Ceglana |  Albert Montañés
|
6:4, 4:6, 6:1 |
| Zwycięzca | 2. | 28 lipca 2012 | Kitzbühel | Ceglana |  Philipp Kohlschreiber
|
6:7(2), 6:3, 6:2 |
| Finalista | 1. | 28 lipca 2013 | Gstaad | Ceglana |  Michaił Jużny
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 20 października 2013 | Wiedeń | Twarda (hala) | Tommy Haas
|
3:6, 6:4, 4:6 |
| Finalista | 3. | 24 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana | Feliciano López
|
4:6, 5:7 |
Gra podwójna (8–12)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 22 lipca 2007 | Amersfoort | Ceglana |  Rogier Wassen
|
 Juan Pablo Brzezicki Juan Pablo Guzmán
|
2:6, 0:6 |
| Finalista | 2. | 9 stycznia 2011 | Ćennaj | Ceglana |  David Martin
|
 Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
2:6, 7:6(3), 7–10 |
| Zwycięzca | 1. | 20 stycznia 2011 | Marsylia | Twarda (hala) |  Ken Skupski
|
 Julien Benneteau Jo-Wilfried Tsonga
|
6:3, 6:7(4), 13–11 |
| Finalista | 3. | 12 czerwca 2011 | Halle | Trawiasta |  Milos Raonic
|
Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi
|
6:7(8), 6:3, 9–11 |
| Finalista | 4. | 27 stycznia 2013 | Australian Open | Twarda | Igor Sijsling
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 18 maja 2014 | Rzym | Ceglana | Feliciano López
|
Daniel Nestor Nenad Zimonjić
|
4:6, 6:7(2) |
| Zwycięzca | 2. | 27 lipca 2014 | Gstaad | Ceglana | Andre Begemann
|
 Rameez Junaid Michal Mertiňák
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 6. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana |  Henri Kontinen
|
Nicolás Almagro Carlos Berlocq
|
7:5, 3:6, 9–11 |
| Finalista | 7. | 26 lutego 2017 | Marsylia | Twarda (hala) | Dominic Inglot
|
Julien Benneteau Nicolas Mahut
|
4:6, 7:6(9), 5–10 |
| Zwycięzca | 3. | 6 stycznia 2018 | Pune | Twarda | Matwé Middelkoop
|
Pierre-Hugues Herbert Gilles Simon
|
7:6(5), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 4. | 11 lutego 2018 | Sofia | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop
|
 Nikola Mektić Alexander Peya
|
5:7, 6:4, 10–4 |
| Zwycięzca | 5. | 21 lipca 2018 | Umag | Ceglana | Matwé Middelkoop
|
 Roman Jebavý Jiří Veselý
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 8. | 5 stycznia 2019 | Doha | Twarda | Matwé Middelkoop
|
 David Goffin Pierre-Hugues Herbert
|
7:5, 4:6, 4–10 |
| Finalista | 9. | 21 kwietnia 2019 | Monte Carlo | Ceglana | Wesley Koolhof
|
Nikola Mektić Franko Škugor
|
7:6(3), 6:7(3), 9–11 |
| Zwycięzca | 6. | 21 lipca 2019 | Umag | Ceglana | Philipp Oswald
|
Oliver Marach Jürgen Melzer
|
7:5, 6:7(2), 14–12 |
| Finalista | 10. | 28 lipca 2019 | Hamburg | Ceglana | Wesley Koolhof
|
Oliver Marach Jürgen Melzer
|
2:6, 6:7(3) |
| Finalista | 11. | 11 sierpnia 2019 | Montreal | Twarda | Wesley Koolhof
|
Marcel Granollers Horacio Zeballos
|
5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 7. | 13 lutego 2022 | Rotterdam | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop
|
 Lloyd Harris Tim Pütz
|
4:6, 7:6(5), 10–5 |
| Finalista | 12. | 24 lipca 2022 | Gstaad | Ceglana | Philipp Oswald
|
 Tomislav Brkić Francisco Cabral
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 8. | 12 lutego 2023 | Montpellier | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop
|
Maxime Cressy Albano Olivetti
|
7:6(4), 4:6, 10–6 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | – | 2R | – | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | – | 1R | – | – | 0 / 12 | 4–12 |
| French Open | – | 1R | – | 1R | 2R | 2R | 2R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | – | – | – | – | 0 / 11 | 5–11 |
| Wimbledon | – | 1R | – | 2R | 3R | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | 1R | 2R | 2R | NH | – | – | – | 0 / 11 | 8–11 |
| US Open | 1R | – | – | – | 2R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | – | – | – | 0 / 10 | 3–10 | |
| Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 0 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 0 | 0 / 1 | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 42 | N/A |
| Bilans spotkań | 0–1 | 1–3 | 0–0 | 1–3 | 6–4 | 1–4 | 1–4 | 2–4 | 2–4 | 1–4 | 1–4 | 2–4 | 2–4 | 0–0 | 0–1 | 0–0 | 0–0 | N/A | 20–44 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Haase/Sijsling upset Granollers/Lopez to reach Australian Open Doubles final, „Tennis World USA” [dostęp 2018-05-01] (ang.).
- ↑ Robin Haase Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-13] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-27] (ang.).