Seika Fujiwara

Seika Fujiwara (jap. 藤原惺窩 Fujiwara Seika; ur. 1561, zm. 1619) – japoński filozof, propagator neokonfucjanizmu w tym kraju.

Życiorys

Pochodził z gałęzi Reizei rodu Fujiwara i był mnichem zen^[1]. Nie znajdując w buddyzmie odpowiedzi na dręczące go pytania zwrócił się ku neokonfucjanizmowi Zhu Xi, który choć znany w Japonii od okresu Kamakura, nie zyskał dotychczas w tym kraju szerszego rozgłosu^[2].

W roku 1598 porzucił życie zakonne^[3]. Współpracował z Gang Hangiem, koreańskim konfucjanistą przebywającym w Japonii jako jeniec wojenny^[4]. Przygotował edycje dzieł konfucjańskich w języku japońskim i propagował nową doktrynę wśród samurajów^[5]. W 1600 roku odrzucił oferowane mu przez Ieyasu Tokugawę zaproszenie na dwór i porzucił życie publiczne, wiodąc żywot pustelnika^[6].

Najwybitniejszym uczniem Fujiwary i kontynuatorem jego dzieła był Razan Hayashi. Obydwaj przyczynili się do uczynienia z neokonfucjanizmu wiodącej ideologii okresu Edo.

Przypisy

↑ Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 2002, s. 213. ISBN 0-674-00770-0.
↑ Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Ossolineum, 1984, s. 298-299. ISBN 83-04-01486-6.
↑ Phyllis G. Jestice: Holy People of the World: A Cross-cultural Encyclopedia. T. 1. Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2004, s. 287. ISBN 1-57607-355-6.
↑ Kang Jae-eun: The Land of Scholars: Two Thousand Years of Korean Confucianism. Paramus, New Jersey: Homa & Sekey Books, 2006, s. 315-316. ISBN 1-931907-30-7.
↑ H. Gene Blocker, Christopher L. Starling: Filozofia japońska. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 95-96. ISBN 978-83-233-2425-6.
↑ Peter Nosco: Confucianism and Tokugawa Culture. Honolulu: University of Hawai'i Press, 1997, s. 32. ISBN 0-8248-1865-2.

[1] Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 2002, s. 213. ISBN 0-674-00770-0.

[2] Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Ossolineum, 1984, s. 298-299. ISBN 83-04-01486-6.

[3] Phyllis G. Jestice: Holy People of the World: A Cross-cultural Encyclopedia. T. 1. Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2004, s. 287. ISBN 1-57607-355-6.

[4] Kang Jae-eun: The Land of Scholars: Two Thousand Years of Korean Confucianism. Paramus, New Jersey: Homa & Sekey Books, 2006, s. 315-316. ISBN 1-931907-30-7.

[5] H. Gene Blocker, Christopher L. Starling: Filozofia japońska. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 95-96. ISBN 978-83-233-2425-6.

[6] Peter Nosco: Confucianism and Tokugawa Culture. Honolulu: University of Hawai'i Press, 1997, s. 32. ISBN 0-8248-1865-2.

[1]