Sint Eustatius

Sint Eustatius

gmina zamorska
Herb Flaga
Dewiza: Superba et Confidens (Dumna i Pewna)
Państwo	Holandia
Siedziba	Oranjestad
Zarządzający	Mike Franco
Powierzchnia	21 km²
Populacja (2016) • liczba ludności	3193[1]
• gęstość	152 os./km²
Numer kierunkowy	+599
Strefa czasowa	UTC -4
Języki urzędowe	niderlandzki, angielski
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sint Eustatius – należąca do Holandii wyspa leżąca na Karaibach. Wchodzi w skład Archipelagu Małych Antyli. Powierzchnia wyspy wynosi 21 km². Liczba ludności wynosi 2498 mieszkańców.

Na podstawie reformy konstytucyjnej Królestwa Niderlandów, 10 października 2010 Antyle Holenderskie przestały istnieć, a Sint Eustatius, do tej pory jedna z 5 jednostek tego terytorium, stała się holenderską „gminą zamorską”, która będzie mogła zostać włączona, jeśli sobie tego zażyczy, do Unii Europejskiej jako jej region peryferyjny.

Wyspa została odkryta przez Krzysztofa Kolumba w 1493 roku, a w 1636 roku skolonizowali ją Holendrzy. Od roku 1678 Sint Eustatius znalazła się pod bezpośrednim dowództwem Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. W czasach kolonialnych, ta niewielka wyspa dla Holandii odgrywała duże znaczenie w uprawie trzciny cukrowej. Wyspa przez pewien okres w XVIII w. znajdowała się pod panowaniem angielskim, a potem francuskim. Jednak od 1784 roku posiadłość ta ponownie znalazła się pod administracją Holandii.

 Osobny artykuł: Geografia Sint Eustatius.

Sint Eustatius należy do antylskiego łuku wulkanicznego, a jej rzeźba ma górzysty charakter. Najwyższym wzniesieniem jest wulkan Mazinga o wysokości 602 m n.p.m. Wyspa leży w strefie klimatu równikowego, modelowanego przez pasaty. Wyspę porasta subtropikalna i tropikalna roślinność, z fragmentami lasów tropikalnych. W pobliżu Sint Eustatius rosną rafy koralowe. Wyspa należy do antylskiej krainy neotropikalnej.

Zgodnie z danymi statystycznymi za 2018 r.^[2]:

• metodyści – 28,6%,
• katolicy – 23,7%,
• adwentyści dnia siódmego – 17,8%,
• brak religii – 14,9%,
• zielonoświątkowcy – 7,2%,
• anglikanie – 2,6%,
• pozostałe religie – 5,2%.
   Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy w Holandii, w sekcji Świadkowie Jehowy na Sint Eustatius.

• Tuchman, Barbara W. The First Salute: A View of the American Revolution New York:Ballantine Books, 1988
• Encyklopedia Geograficzna Świata: Ameryka Północna. Wydawnictwo OPRES Kraków 1996 ISBN 83-85909-20-6.

• Antyle Holenderskie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-01-30] .