Stefania Grimaldi

Stefania Grimaldi

Stephanie Marie Elizabeth

Dane biograficzne
Dynastia	Grimaldi
Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1965 Monte Carlo
Ojciec	Rainier III, książę Monako
Matka	Grace, księżna Monako
Rodzeństwo	Albert II, książę Monako Karolina, księżna Hanoweru
Małżeństwo	Daniel Ducruet (śl. 1995, roz. 1996) Adans Lopez Peres (śl. 2003, roz. 2004)
Dzieci	Ludwik Ducruet (ur. 1992) Paulina Ducruet (ur. 1994) Kamila Gottlieb (ur. 1998)

Księżniczka Stefania z Monako, I voto Ducruet, II voto Lopez Peres (Stephanie Marie Elizabeth Grimaldi, ur. 1 lutego 1965 w Monte Carlo) – monakijska księżniczka z dynastii Grimaldich, córka Rainiera III, księcia Monako i jego małżonki, księżnej Grace, piosenkarka, projektantka mody; od października 2018 zajmuje czternaste miejsce w linii sukcesji monakijskiego tronu.

Stefania urodziła się w Monte Carlo jako trzecie dziecko Rainiera III, księcia Monako i Grace, księżnej Monako.

W 1995 poślubiła Daniela Ducrueta, z którym ma dwoje dzieci: Ludwika Ducrueta (ur. 1992) i Paulinę Ducruet. Małżeństwo zostało zakończone rozwodem w 1996. W 2003 wyszła za Adansa Lopeza Peresa, a w 2004 para rozwiodła się.

Księżniczka Stefania pracowała jako modelka, piosenkarka i projektantka ubrań. Zaangażowana jest w działalność charytatywną. Jest prezydentem Międzynarodowego Festiwalu Cyrkowego Monte Carlo. W 2004 założyła fundację Fight AIDS Monaco. Regularnie uczestniczy w oficjalnych wydarzeniach w Księstwie Monako i reprezentuje w nich swojego brata.

Poprzez swojego przodka, Jana Wilhelma Friso, księcia Oranii spokrewniona jest ze wszystkimi rodzinami królewskimi i książęcymi panującymi w Europie.

W sierpniu 1964 roku Pałac Książęcy podał do wiadomości, że księżna Grace spodziewa się narodzin swojego trzeciego dziecka na początku przyszłego roku^[1]. Księżniczka Stefania przyszła na świat 1 lutego 1965 godzinie 17:00 w Monte Carlo, ważyła 3 kg i mierzyła 50 cm^[2][3]. O godzinie 18:25 wystrzelono dwadzieścia jeden strzałów, aby uczcić narodziny nowej członkini rodziny książęcej.

Jej rodzicami byli Rainier III, książę Monako od 1949 do 2005 roku i Grace, księżna Monako, amerykańska aktorka, zdobywczyni Nagrody Akademii Filmowej w 1954 roku dla Najlepszej Aktorki za rolę Georgie Elgin w filmie Dziewczyna z prowincji.

Jej dziadkami są ze strony ojca Pierre, książę Valentinois, hrabia Polignac i jego małżonka, Charlotte, księżna Valentinois; natomiast ze strony matki John Brendan Kelly, amerykański mistrz olimpijski w wioślarstwie, i Margaret Kelly.

Ma dwoje starszego rodzeństwa, Karolinę, księżną Hanoweru i Alberta II, księcia Monako.

Księżniczka otrzymała imiona Stefania Maria Elżbieta, z których pierwsze na cześć swojej przodkini, Stefanii, wielkiej księżnej Badenii.

Została ochrzczona w maju 1965 w katedrze w Monako^[4]. Jej rodzicami chrzestnymi zostali brat matki, John Brendan Kelly młodszy i jej cioteczna siostra, Elżbieta de Massy.

• Andrea Casiraghi (ur. 1984), syn Stefana Casiraghiego i Karoliny, księżnej Hanoweru^[5]
• Aleksander Grimaldi-Coste (ur. 2003), syn księcia Monako i Nicole Coste^[6];
• Chanel Marie Knie (ur. 2012), córka Maycola Errani i Geraldine Knie^[7]

Księżniczka pobierała nauki w Dames de Saint-Maur w Monako, a następnie w szkole Dupanloup w Paryżu. Maturę zdała w 1982 roku. Szczególnie interesował ją taniec klasyczny, gra na fortepianie, gimnastyka i jazda konna. mówi biegle po francusku, monagesku, angielsku i włosku.

13 września 1982 księżniczka razem ze swoją matką wracały do Monako z jednej z francuskich posiadłości Grimaldich. Niedaleko miasta ich samochód wypadł z drogi, zaczął dachować, spadł w przepaść i zapalił się^[8]. Stefania została wyciągnięta z pojazdu przez 62-letniego ogrodnika, świadka zdarzenia, który następnie zadzwonił po służby medyczne, by pomóc uwięzionej za kierownicą księżnej Grace^[9]. Obydwie poszkodowane zostały przewiezione do kliniki imienia księżnej Grace, a Pałac Książęcy podał informację o zdarzeniu dodając, że są ranne, ale nie w stanie krytycznym^[10]. Grace miała liczne złamania kości^[11]. Obrażenia Stefanii nie były niebezpieczne dla jej zdrowia i szybko wróciła do Pałacu Książęcego.

Księżna Grace zmarła następnego dnia wieczorem, jak podał rzecznik rodziny książęcej, z powodu krwawienia mózgowego^[12]. Informacja była szokująca dla opinii publicznej, przekonanej o tym, że władczyni opuści szpital po około dziesięciodniowej hospitalizacji^[13][14].

Media długo próbowały odtworzyć okoliczności, w jakich doszło do wypadku. Obydwie podróżujące samochodem nie miały zapiętych pasów bezpieczeństwa, oskarżano też księżniczkę o to, że to ona prowadziła pojazd, mimo iż była o rok za młoda, by uzyskać prawo jazdy^[15]. Ostatecznie stwierdzono, że księżna doznała ataku apopleksji, co sprawiło, że straciła kontrolę nad samochodem^[16].

Księżniczka Stefania nie uczestniczyła w pogrzebie matki, który miał miejsce kilka dni później.

Księżniczka próbowała swoich sił w modelingu, ale wobec niezadowolenia ojca z tej profesji, zajęła się projektowaniem ubrań^[17].

W 1983 zaczęła współpracę w domu mody Christiana Diora pod opieką głównego projektanta, Marka Bohana^[18]. W 1984 uczestniczyła w spotkaniu prezydenta Francji, François Mitteranda z projektantami mody, które odbyło się na Polach Elizejskich^[19]. W 1986 zaprojektowała we współpracy z Alix de la Comble kolekcję strojów pływackich, które zaprezentowano w styczniu w Monte Carlo^[20]. W 1989 stworzyła własną linię perfum.

W 1984 i 1990 znalazła się na okładce hiszpańskiego magazynu Hola w roli modelki. W 1985 gościła na okładkach niemieckiego Vogue i amerykańskiego Vanity Fair.

W 2008 pomagała w redagowaniu i wystąpiła na okładce francuskiego Vogue^[21].

W 1986 roku wydała swoją pierwszą singlową piosenkę pt. Ouragan (Huragan), która błyskawicznie zajęła miejsce na liście dziesięciu najlepszych utworów i sprzedała się w pięciu milionach egzemplarzy^[22]. Wkrótce wydała debiutancki album Besoin (nazywany w niektórych krajach Stephanie). W 1987 nagrała piosenkę Young Ones Everywhere, wspierającą UNICEF.

W 1987 wyjechała do Los Angeles, by całkowicie poświęcić się muzyce. Mieszkała ze swoim ówczesnym chłopakiem, Mario Olivierem, który był już dwukrotnie żonaty i miał konflikt z prawem^[23]. Po pięciu latach ukazał się długo oczekiwany album, ale sprzedał się słabo.

W maju 1992 nagrała piosenkę In the Closet w duecie Michaelem Jacksonem.

W 2006, wraz z grupą francuskich piosenkarzy, wzięła udział w nagraniu piosenki L'or de nos Vies.

W chwili narodzin księżniczka została wpisana na trzecie miejsce linii sukcesji monakijskiego tronu, za swoim bratem i siostrą, przed ciotką, księżniczką Antoinette.

Jest prezydentem kilku organizacji, między innymi Monaco Youth Center i Princess Stephanie Activity Center oraz honorowym członkiem amerykańskiej fundacji księżnej Grace. Jest patronem Międzynarodowego Festiwalu Cyrkowego w Monte Carlo, w którym regularnie uczestniczy jako gość honorowy^[24]; również organizacji AMADE, założonej przez jej matkę w 1963. Od 1985 jest prezydentem Monte Carlo Magic Grand Prix i Międzynarodowego Festiwalu Teatru Amatorskiego. Każdego roku bierze udział w obchodach Narodowego Dnia Monako.

18 października 2012 reprezentowała księcia w ceremonii wręczenia Golden Food Award w Monako.

13 lipca 2018 reprezentowała księcia Alberta w obchodach Narodowego Dnia Francji we francuskiej ambasadzie w Monako^[25].

25 kwietnia 2008 uczestniczyła w oficjalnej wizycie do Monako prezydenta Francji Nicolasa Sarkozy’ego.

4 października 2017 wzięła udział w odsłonięciu pomnika księcia Rainiera III w Parku Cyrkowym w Bukareszcie^[26]. Została przyjęta w audiencji przez Małgorzatę, księżną koronną Rumunii i jej męża.

W marcu 2019 uczestniczyła w oficjalnej wizycie przewodniczącego Chińskiej Republiki Ludowej do Księstwa Monako^[27].

W 2004 księżniczka Stefania założyła organizację Fight AIDS Monaco, w działalność której jest czynnie zaangażowana^[28]. Celem jest szerzenie wiedzy na temat zakażenia wirusem HIV, choroby AIDS i skłonienie ludzi do profilaktyki i przeprowadzania regularnych badań krwi.

Jedną z akcji organizowanych w ramach Fight AIDS jest Test in the City. Odbywa się to przy współpracy Kliniki imienia Księżnej Grace i Monakijskiego Czerwonego Krzyża. Każda osoba może wówczas poddać się szybkiemu badaniu krwi na wykrycie w organizmie przeciwciał anty HIV-1 lub anty HIV-2. Wyniki otrzymuje się po około dziesięciu minutach.

Kolejne przedsięwzięcie to Jungle Fight, w ramach którego przez cały listopad księżniczka Stefania i zaproszeni goście na antenie Radia Monaco opowiadają o tym, jak radzić sobie z wirusem HIV i AIDS.

AIDS Memory Quit to specjalna uroczystość upamiętniająca osoby zmarłe z powodu tej choroby.

Księżniczka organizuje również aukcje charytatywne i specjalne konferencje, także z udziałem studentów. Co roku 1 grudnia bierze udział w obchodach Światowego Dnia AIDS.

W wieku dziewięciu lat Stefania doznała kontuzji podczas jednego z występów w ramach Międzynarodowego Festiwalu Cyrkowego w Monte Carlo^[29]. Od roku 2005 jest prezydentem i gościem honorowym tej imprezy. Zajmuje się wyborem kostiumów, choreografii, świateł i dekoracji. Pojawia się na trybunach podczas każdego występu, często w towarzystwie swojego brata i dzieci.

Zgodnie z tradycją obowiązującą w dynastii Grimaldich, księżniczka Stefania została ochrzczona i wychowana w wierze katolickiej.

25 marca 1974 razem z rodzicami i rodzeństwem uczestniczyła w prywatnej audiencji u papieża Pawła VI.

Jest matką chrzestną przynajmniej dwóch osób.

• Jest prezydentem Monaco Youth Center.
• Jest prezydentem Princess Stephanie Activity Center.
• Jest prezydentem Monte Carlo Magic Grand Prix (od 1985).
• Jest prezydentem Międzynarodowego Festiwalu Cyrkowego w Monte Carlo.
• Jest prezydentem Międzynarodowego Festiwalu Teatru Amatorskiego.
• Jest patronem Compagnie des Carabiniers (od 2017).

Najmłodsza członkini rodziny książęcej była przed media kojarzona między innymi z Robem Lowe i Paulem Belmondo, któremu zadedykowała jedną ze swoich pierwszych piosenek^[22].

22 kwietnia 1990 ogłosiła swoje zaręczyny z francuskim biznesmenem Jeanem-Yves Le Fur^[30][31][32]. Wydarzenie miało miejsce w jednej z paryskich restauracji podczas kolacji z udziałem pięćdziesięciu zaproszonych gości^[33]. Zaręczyny zerwała księżniczka dwa miesiące później, gdy dowiedziała się, że jej narzeczony spędził pięć tygodni w więzieniu w 1985 roku, ponieważ był zamieszany w aferę finansową^[34].

W 1988 nowym ochroniarzem księżniczki został Daniel Ducruet, Francuz urodzony w Monako. Był rozwiedziony ze swoją poprzednią żoną w połowie lat osiemdziesiątych, a z relacji z Martine Malbouvier miał kilkumiesięcznego syna Michaela. W październiku 1991 przestał pełnić swoją funkcję na dworze książęcym, zamieszkał ze Stefanią i otworzył firmę zajmującą się dystrybucją żywności, szczególnie owoców morza.

Pod koniec maja 1992 włoskie media podały, że Grimaldi jest w ciąży ze swoim chłopakiem i planuje ślub, ale w późniejszym czasie^[35]. Informacje zdementowała rzecznik Pałacu Książęcego^[36], jednak kilkanaście dni później potwierdziła je sama zainteresowana.

26 listopada 1992 w klinice imienia księżnej Grace księżniczka, w obecności swojego partnera, urodziła syna, który otrzymał imiona Ludwik Robert Paweł^[37]. Chłopiec, ponieważ był dzieckiem nieślubnym, nie został wpisany do linii sukcesji monakijskiego tronu.

4 maja 1994, również w towarzystwie Ducrueta, urodziła w Monte Carlo swoje drugie dziecko, córkę Paulinę Grace Maguy^[38]. Podobnie jak jej brat, dziewczynka nie uzyskała miejsca w kolejce do dziedziczenia rodzinnego tronu.

W styczniu 1995 rzecznik rodziny książęcej poinformował, że cywilny ślub Grimaldi i Ducrueta odbędzie się w Monako z przyjęciem weselnym w Hotel Loews^[39]. Para wstąpiła w związek małżeński 1 lipca^[40]. Świadkami ceremonii zostali cioteczna siostra panny młodej i jej matka chrzestna, Elżbieta de Massy, oraz brat pana młodego, Alain Ducuret. Media zwróciły uwagę, że ślub zakończył czteroletni spór księżniczki z ojcem. Książę Rainier nie chciał wyrazić zgody na związek córki, ponieważ jej partner był rozwodnikiem i miał już jedno nieślubne dziecko. W przypadku braku jego przyzwolenia, Stefania utraciłaby wszystkie swoje tytuły, miejsce w linii sukcesji tronu i wsparcie finansowe. Poinformowano również, że Ducruet stara się o kościelne stwierdzenie nieważności jego poprzedniego małżeństwa. Teść nie przyznał mu żadnego tytułu szlacheckiego, nie uczynił tego wobec żadnego ze swoich zięciów.

Z chwilą zawarcia małżeństwa przez Daniela i Stefanię ich dzieci wedle prawa monakijskiego zostały uznane za legalnych potomków i wpisane odpowiednio na siódme (Ludwik) i ósme (Paulina) miejsce w kolejce do tronu, za swoim wujem Albertem, ciotką Karoliną, kuzynami Andreą, Pierre’em i Charlotte oraz za matką^[41].

We wrześniu 1996 pojawiły się pierwsze doniesienia na temat kryzysu w małżeństwie księżniczki^[42]. Ducruet został sfotografowany przez włoskich dziennikarzy w dwuznacznej sytuacji z belgijską modelką^[43] i przyznał się do zdrady^[44]. Stefania złożyła pozew rozwodowy 16 września i uzyskała rozwód 5 października^[45][46].

W 1998 roku okazało się, że księżniczka ponownie jest w ciąży. 15 lipca 1998 urodziła swoją drugą córkę, która otrzymała imiona Kamila Maria Kelly^[47][48]. Dziewczynce w akcie urodzenia wpisano nazwisko Grimaldi i jako potomkini nieślubna nie została dodana do linii sukcesji monakijskiego tronu. Po kilku dniach media poinformowały, że ojcem kolejnej wnuczki księcia Rainiera jest Jan Raymond Gottlieb, dawny ochroniarz Stefanii, z którym była w związku, ale rozstała się kilka miesięcy wcześniej. Mężczyzna pochodził z Nicei i był synem komendanta żandarmerii francuskiej. Nazwisko Kamili dopiero po kilku latach zostało zmienione na Gottlieb. Gdyby Jan i Stefania zawarli legalny związek małżeński, ich córkę wpisano by na ostatnie miejsce listy sukcesji.

W 2001 opuściła Monako i razem z dziećmi oraz dwoma psami dołączyła do cyrku^[49]. Tam nawiązała romans z Franco Knie, dyrektorem narodowego cyrku szwajcarskiego. Mężczyzna miał 47 lat i od czternastu lat był żonaty z kobietą o imieniu Claudine. Księżniczka zakończyła tę relację w marcu 2002^[50].

16 września 2003 Pałac Książęcy ogłosił, że księżniczka Stefania poślubiła w czasie prywatnej ceremonii w Genewie Adansa Lopez Peres, portugalskiego akrobatę cyrkowego^[51][52][53]. Para rozwiodła się w listopadzie 2004.

21 lutego 2018 ogłosiła zaręczyny swojego syna z Marią Chevallier.