Przejdź do zawartości

Teresa Nowak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teresa Nowak
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1942
Piotrków Trybunalski

Data i miejsce śmierci

10 października 2024
Sztokholm

Wzrost

172 cm

Informacje klubowe
Klub

Concordia Piotrków Trybunalski (1958–1960)
Start Łódź (1961)
Gwardia Warszawa (1962–1976)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
brąz Ateny 1969 bieg na 100 m przez płotki
brąz Rzym 1974 bieg na 100 m przez płotki
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Rotterdam 1973 bieg na 60 m przez płotki

Teresa Nowak, nazwisko panieńskie Gierczak, następnie Nikitin (ur. 29 kwietnia 1942 w Piotrkowie Trybunalskim[1], zm. 10 października 2024 w Sztokholmie[2][3][4]) – polska lekkoatletka płotkarka, dwukrotna medalistka mistrzostw Europy, finalistka igrzysk olimpijskich w 1972 w Monachium.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Specjalizowała się w biegu na 80 metrów przez płotki i biegu na 100 metrów przez płotki.

Zdobyła brązowy medal w biegu na 100 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach (wyprzedziły ją tylko reprezentantki Niemieckiej Republiki Demokratycznej Karin Balzer i Bärbel Podeswa)[5]. Zajęła 4. miejsce w biegu na 60 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu[6]. Zajęła 6. miejsce w biegu na 100 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[7]. Odpadła w półfinale biegu na 50 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble[8].

Zajęła 5. miejsce w finale biegu na 100 metrów przez płotki na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium, najlepsze z polskich zawodniczek (Danuta Straszyńska zajęła 6. miejsce, a Grażyna Rabsztyn 8. miejsce)[1]. Zdobyła brązowy medal; w biegu na 60 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie, przegrywając jedynie z reprezentantką NRD Annelie Ehrhardt i Rumunką Valerią Bufanu. Na kolejnych halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu nie ukończyła biegu finałowego na tym dystansie[9].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 100 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie, za zawodniczkami reprezentującymi NRD Annelie Ehrhardt i Anenrose Krumpholz[10]. Odpadła w eliminacjach biegu na 60 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach, a na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium zajęła 5. miejsce w tej konkurencji[11].

Czterokrotnie zdobywała mistrzostwo Polski: w biegu na 80 metrów przez płotki i w sztafecie 4 × 100 metrów w 1967 oraz w biegu na 100 metrów przez plotki w 1969 i 1974. Była również wicemistrzynią Polski w biegu na 100 metrów przez płotki w 1970, 1971, 1972, 1973 i 1975 oraz brązową medalistką w biegu na 80 metrów przez płotki w 1965[12]. W hali była wicemistrzynią Polski w biegu na 60 metrów przez płotki w 1973 i 1974 oraz brązową medalistką w 1975 i 1976[13].

Jedenaście razy poprawiała lub wyrównywała rekordy Polski na 80 i 100 metrów przez płotki od wyniku 13,8 s (17 maja 1970 w Rzymie) do czasu 12,5 s (22 czerwca 1974 w Warszawie)[14].

Rekordy życiowe[15]:

Była zawodniczką Concordii Piotrków Trybunalski, Startu Łódź i Gwardii Warszawa. Jej trenerem i pierwszym mężem był Sławomir Nowak[15].

W 1977 poślubiła lekkoatletę Lecha Nikitina, z którym od 1978 mieszkała w Szwecji. Ich syn, Thomas Nikitin był reprezentantem Szwecji w lekkoatletyce[16].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Teresa Nowak [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-08] (ang.).
  2. Teresa Nikitin in memoriam
  3. Nie żyje Teresa Nowak (Nikitin)
  4. Maciej Petruczenko Niespełnione marzenie Teresy Nowak. Nie żyje wybitna biegaczka i trenerka
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 535 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 417 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 543 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  8. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 427 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  9. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 432–433, 437 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  10. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 551 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  11. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 442, 446 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  12. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 125–127 i 290. ISBN 978-83-934369-0-3.
  13. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 109–110. ISBN 978-83-64544-00-2.
  14. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 267. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  15. a b Teresa Nowak-Nikitin [online], olimpijski.pl [dostęp 2021-05-08] (pol.).
  16. Nowak: Uczuciowy konflikt na ME w lekkoatletyce

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]