The Crosby Boys
 The Crosby Boys (1959) | |
| Inne nazwy |
The Crosby Brothers |
|---|---|
| Rok założenia | |
| Rok rozwiązania |
połowa lat 60. XX wieku |
| Aktywność |
lata 50 i 60. XX wieku |
| Powiązania | |
| Skład | |
| Gary Crosby, Phillip Crosby, Dennis Crosby, Lindsay Crosby | |
The Crosby Boys – amerykańska grupa wokalna, popularna w latach 50. i 60. XX wieku, występująca przede wszystkim w klubach nocnych i telewizji[1].
Kariera i rozpad grupy
[edytuj | edytuj kod]Czterej bracia: Gary Crosby (1933–1995), Phillip Crosby (1934–2004), Dennis Crosby (1934–1991) i Lindsay Crosby (1938–1989), byli synami popularnego piosenkarza i aktora Binga Crosby'ego (1903–1977) oraz jego pierwszej żony Dixie Lee (1909–1952). Początkowo śpiewali w programach radiowych razem z ojcem. W 1950 roku nagrali wraz z nim album EP A Crosby Christmas, który znalazł się na 22 miejscu listy przebojów w grudniu 1950 roku[2]. Wkrótce postanowili założyć własną grupę wokalną The Crosby Boys. Została ona zaprezentowana na okładce czasopisma Life 15 września 1958 roku[3]. Później bracia pojawili się w The Phil Silvers Show 14 listopada 1958 roku i wystąpili w Tucson w stanie Arizona w 1959[4]. Nadal z dużą popularnością występowali w miejscach takich jak Sahara w Las Vegas czy klub nocny El Maroko w Montrealu. Jednak po jednym z występów w grudniu 1959 roku, bracia pokłócili się między sobą, a Gary Crosby opuścił grupę[5]. Phillip, Dennis i Lindsay postanowili kontynuować karierę bez brata. 29 lutego 1960 roku wystąpili w The Bing Crosby Show, a Bing zajął miejsce Gary'ego w tym występie i zaśpiewał razem z synami utwór Joshua Fit the Battle of Jericho[6]. W kwietniu 1960 roku wydali swój pierwszy album dla firmy ojca, Project Records, który został wydany przez MGM Records. Nosił on tytuł The Crosby Brothers – Dennis – Philip – Lindsay Crosby i zyskał dużą popularność[7]. Aby promować swój album, bracia pojawili się w programie I've Got a Secret i wykonali utwór I Can't Give You Anything but Love. Wystąpili w kilku programach telewizyjnych takich jak Perry Como's Kraft Music Hall (dwa razy), The Ed Sullivan Show (cztery razy) i oczywiście The Bing Crosby Show (dwukrotnie)[8]. The Crosby Boys zawiesili karierę, gdy Lindsay Crosby w lipcu 1962 roku miał wypadek w Juárez w Meksyku i musiał spędzić kilka tygodni w szpitalu[9]. Phillip postanowił rozpocząć karierę solową i miał udział w kilku filmach, a także w jednym z odcinków Ben Casey[10]. Wystąpił także gościnnie w The Bob Hope Christmas Special 17 stycznia 1964 roku. Lindsay i Dennis postanowili opuścić show-biznes.
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Single
[edytuj | edytuj kod]- 1961: Dinah
- 1961: The Green Grass Grows All Around
- 1961: Tennessee Twist
- 1961: A Little Bitty Tear (Let Me Down)
- 1961: The Call Of Summer
- 1961: Say Your Heart Belongs To A Soldier
Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 1950: A Crosby Christmas (EP) – z Bingiem Crosbym (nie jako grupa wokalna)
- 1960: The Crosby Brothers – Dennis – Philip – Lindsay Crosby
- 2000: Presenting the Crosby Brothers
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The Crosby Boys [online], IMDb [dostęp 2020-07-04].
- ↑ The Archive of Contemporary Music, Joel Whitburn's Pop memories, 1890-1954 : the history of American popular music : compiled from America's popular music charts 1890-1954, Menomonee Falls, Wis. : Record Research, 1986 [dostęp 2020-07-04].
- ↑ "BING magazine" [online], www.bingmagazine.co.uk [dostęp 2020-07-04].
- ↑ "Variety". July 1, 1959.
- ↑ "TIME". December 14, 1959.
- ↑ Foreword [online], www.bingmagazine.co.uk [dostęp 2020-07-04].
- ↑ "Variety". June 8, 1960.
- ↑ "BING magazine" [online], www.bingmagazine.co.uk [dostęp 2020-07-04].
- ↑ BING magazine [online], www.bingmagazine.co.uk [dostęp 2020-07-04].
- ↑ Phillip Crosby [online], IMDb [dostęp 2020-07-04].