Przejdź do zawartości

Tracy Pew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tracy Pew
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1957
Australia

Data i miejsce śmierci

7 listopada 1986
Melbourne

Instrumenty

gitara basowa, klarnet

Aktywność

1976–1984

Powiązania

The Birthday Party, The Boys Next Door

Tracy Pew (ur. 19 grudnia 1957 w Australii, zm. 7 listopada 1986 w Melbourne, tamże) – australijski muzyk grający na gitarze basowej i klarnecie, związany z działalnością zespołu The Boys Next Door i The Birthday Party.

W trzeciej klasie szkoły Caulfield Grammar School w Melbourne poznał Nicka Cave'a z którym zaprzyjaźnił się. Po zdaniu matury dołączył do zespołu The Boys Next Door w zastępstwo za Johna Cochiverę, który wyjechał do Stanów Zjednoczonych.

W 1981 roku w czasie kręcenia teledysku do piosenki Nick the Stripper pożyczył od Chrisa Walsha kowbojski kapelusz, który wraz z kowbojskimi butami i siatkowym podkoszulkiem stały się elementem jego niepowtarzalnego scenicznego wizerunku. Inspiracją była postać Joe Bucka z filmu Nocny kowboj oraz ubiory zespołu Village People.

16 stycznia 1982 roku po koncercie zespołu The Birthday Party, późną nocą Tracy Pew został aresztowany za prowadzanie samochodu w stanie nietrzeźwym. Sąd skazał go na pobyt 8 miesięcy w więzieniu o profilu otwartym. Wyszedł w maju 1982 roku po dziesięciu tygodniach za dobre sprawowanie. W czasie jego nieobecności Chris Walsh zastąpił go na dwóch koncertach w Melbourne 19 i 20 lutego 1982 roku. W czasie trasy koncertowej po Wielkiej Brytanii zaczynającej się w 5 marca, na trzech pierwszych koncertach zastąpił go Barry Adamson zaś później Harry Howard (brat Rowlanda S. Howarda). Tracy Pew wrócił na dwa ostatnie koncerty trasy 26 i 27 maja[1].

W tym samym roku brał udział w nagrywaniu płyty Lydii Lunch pod tytułem "Honeymoon In Red".

W 1983 roku gdy zespół The Birthday Party został rozwiązany, Tracy Pew powrócił do Melbourne bez planów kontynuowania muzycznej kariery. Mimo to na początku roku 1984 zagrał sześć koncertów z nową formacją Nicka Cave'a nazwaną "Nick Cave – Man or Myth?" (późniejsze Nick Cave and the Bad Seeds)[2]. W marcu rozpoczął studia na kierunku filozofia i nauki polityczne w melbournowskim Monash University.

W listopadzie i grudniu 1985 roku gościnnie brał udział przy nagrywaniu płyty Kicking Against the Pricks formacji Nick Cave and the Bad Seeds grając na gitarze basowej w trzech utworach: Hey Joe, Black Betty i Running Scared.

W 1985 roku zaczął cierpieć na ataki epilepsji, które były następstwem nadużywania alkoholu w czasie wcześniejszej muzycznej kariery. Przyjmował silne leki uspokajające przez co musiał przerwać studia. 7 listopada 1986 roku w wyniku gwałtownego ataku rozbił głowę o krawędź wanny i zmarł.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Birthday Party Concerts
  2. Nick Cave and The Bad Seeds Concerts: 1980s [online], home.iae.nl [dostęp 2017-11-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ian Johnston, Nick Cave, Maciej Majchrzak (tłum.), Grzesiek Kszczotek (oprac.), Toruń: „C&T”, 1997, ISBN 83-85318-86-0, OCLC 751449775.