Przejdź do zawartości

Twierdza Arabacka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Twierdza Arabacka
Ilustracja
Państwo

 Rosja
 Ukraina

Republika

 Republika Krymu
Autonomiczna Republika Krymu

Ukończenie budowy

przed 1651

Położenie na mapie Krymu
Mapa konturowa Krymu, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Twierdza Arabacka”
Ziemia45°17′44″N 35°28′42″E/45,295556 35,478333

Twierdza Arabacka (ros. Арабатская крепость; ukr. Арабатська фортеця) – zbudowana w pierwszej połowie XVII wieku twierdza tatarsko-turecka we wschodniej części Krymu. Nazwa pochodzi od arabskiego słowa الرباط ar-ribat oznaczającego twierdzę polową. Zbudowana została w odległości 2 km od współczesnej miejscowości Kamjanśke (do 1945 roku Ak Manaj) u południowego zakończenia Mierzei Arabackiej blokując wraz z twierdzą Perekop dostęp do półwyspu od północy, a wraz z Twierdzą Jenikale blokowała dostęp do Krymu od wschodu.

Twierdza została wybudowana w kształcie nieregularnym z trzymetrowymi ścianami, pięcioma basztami, dwoma bramami i otoczona fosami. We wnętrzu znajdowały się pomieszczenia dla załogi, magazyny i meczet.

Po raz pierwszy wzmiankowana przez pracującego dla polskiego króla francuskiego kartografa Guillaume Le Vasseur de Beauplana w 1651 roku. W 1668 roku zdobyta przez Kozaków i uszkodzona. W 1737 roku zdobyta przez wojska rosyjskie. Ponownie oblężona przez Rosjan w 1771 roku. Po aneksji Krymu przez Rosję była nadal wykorzystywana militarnie. Po 1853 roku wykorzystywana przez wojska rosyjskie w czasie wojny krymskiej.

W 1856 roku Arabat został pozbawiony statusu miasta.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]