Przejdź do zawartości

Vultee XP-54 Swoose Goose

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vultee XP 54 Swoose Goose
Ilustracja
Vultee XP 54 Swoose Goose
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Vultee Aircraft

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji metalowej

Załoga

1

Historia
Data oblotu

15 stycznia 1943

Liczba egz.

2

Dane techniczne
Napęd

1 silnik tłokowy Pratt & Whitney X-1800 lub Lycoming XH-2470-1

Moc

1715 kW (Lycoming XH-2470-1)

Wymiary
Rozpiętość

16,41 m

Długość

16,69 m

Wysokość

4,42 m

Powierzchnia nośna

42,4 m²

Masa
Własna

6923 kg

Użyteczna

8270 kg

Startowa

8771 kg (maksymalna)

Osiągi
Prędkość maks.

613 km/h

Prędkość wznoszenia

11,7 m/s

Pułap

11 300 m

Zasięg

805 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działka kal. 37 mm T-12/T-13 i 2 karabiny kal. 12,7 mm M2 Browning

Vultee XP 54 Swoose Goose – prototyp samolotu myśliwskiego zaprojektowanego i zbudowanego w zakładach Vultee Aircraft w odpowiedzi na konkurs United States Army Air Corp Request for Data R-40C. Projekt Vultee pokonał propozycje Curtissa XP-55 i Northropa XP-56. Po zakończeniu badań aerodynamicznych, w styczniu 1941 podpisano kontrakt na pierwszy prototyp nowego samolotu, drugi prototyp został zamówiony w marcu 1942.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Geneza

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Request for Data R-40C.

Samolot powstał na rozpisany w 1939 przez USAAC konkurs Request for Data R-40C na nowoczesny samolot myśliwski o wymaganej prędkość maksymalnej przynajmniej 425 mil na godzinę (683 km/h), a pożądanej przynajmniej 525 mil na godzinę (845 km/h). W odpowiedzi na RfD powstały takie samoloty jak Bell XP-52, Vultee XP-54 Swoose Goose, Curtiss-Wright XP-55 Ascender i Northrop XP-56 Black Bullet.

Projekt

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu budowy pierwszego egzemplarza XP-54, USAAC zmieniło przeznaczenie samolotu – z myśliwca przeznaczonego do walk na małych wysokościach i samolotu szturmowego (close support), na myśliwiec przechwytujący, przeznaczony do działań na dużym pułapie. Wymusiło to szereg zmian konstrukcyjnych, przede wszystkim silnik wyposażono dodatkowo w turbosprężarkę, powiększono także opancerzenie samolotu, przez co jego masa własna wzrosła z 5200 kg do 8200 kg.

Próby

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy lot XP54 odbył się 15 stycznia 1943, a uzyskane w nim wyniki wskazywały na to, że praktyczne osiągi samolotu były znacznie niższe niż teoretycznie wyliczone. W tym samym czasie firma Lycoming zaprzestała produkcji silnika XH-2470 i, pomimo że można go było zastąpić sprawdzonym silnikiem Allison 3420 bez znacznych zmian konstrukcyjnych, zdecydowano nie rozpoczynać seryjnej konstrukcji nowego samolotu.

Dwa wyprodukowane prototypy były jeszcze używane przez pewien czas w szeregu eksperymentalnych programów.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

XP-54 był jednosilnikowym dolnopłatem o konstrukcji metalowej. Samolot napędzany był początkowo silnikiem Pratt & Whitney X-1800, a następnie Lycoming XH-2470) znajdującym się za kabiną pilota i napędzającym śmigło pchające samolot. Samolot miał podwójny ogon. Fotel pilota służył także jako winda, którą pilot wjeżdżał do kabiny – winda/fotel była opuszczana z samolotu elektrycznie, pilot siadał w niej i podnosił ją do poziomu kabiny.

Samolot został uzbrojony w dwa karabiny maszynowe 12,7 mm i dwa działka 37 mm umieszczone w nosie, który miał bardzo oryginalną konstrukcję. Część nosa samolotu mogła się poruszać w osi pionowej (-6° do +3°) i pilot mógł zmieniać punkt celowania działek i trajektorie lotu pocisku, nie zmieniając wysokości lotu czy kąta natarcia samolotu.