Przejdź do zawartości

Cieszyn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Cieszyn (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈt͡ɕɛʃɨ̃n], ASešỹn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto powiatowe w południowej Polsce, w województwie śląskim; zob. też Cieszyn w Wikipedii
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w gminie Grabowiec
(1.3) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w gminie Sośnie
(1.4) geogr. wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w gminie Biesiekierz
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Legenda mówi o założeniu Cieszyna w roku 810[1].
(1.1) Romańska rotunda w Cieszynie pełniła też funkcję kościoła parafialnego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Cieszynie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Cieszyna • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Cieszyna • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Cieszyna • mieszkaniec / mieszkanka Cieszyna • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Cieszynie • pochodzić z Cieszyna • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Cieszyna • Czeski CieszynStary Cieszyn • flaga / herb Cieszyna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) Mała Łąka, Liburnia, Bobrek, Podgórze, Błogocice, Boguszowice, Marklowice, Kalembice, Pastwiska, Krasna, Gułdowy, Mnisztwo
wyrazy pokrewne:
rzecz. cieszynianin mos, cieszynianka ż, cieszyniak mos, cieszyniaczka ż, cieszynit mrz, cieszynka ż, Cieszyńskie n, cieszyńskość ż, Ciech mos, Ciechosław mos, Ciechosława ż
przym. cieszyński, cieszynitowy, podcieszyński
czas. ucieszyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. Ciech < zdrobn. od Ciechosław[2]
uwagi:
(1.1) zob. też Cieszyn w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. ��� www.cieszyn.pl
  2. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 104.