getto

wymowa:

IPA: [ˈɡɛtːɔ], AS: [ge•to], zjawiska fonetyczne: gemin. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) w średniowieczu i później: zwarte skupisko, dzielnica miejska odseparowana od pozostałych części miasta i zamieszkiwana przez mniejszość etniczną, zwykle żydowską, pozwalająca im na zachowanie odrębności etnicznej i religijnej

(1.2) hist. dzielnica przymusowego zamknięcia Żydów w czasie drugiej wojny światowej

(1.3) dzielnica biedoty, zwykle zamieszkana w większości przez jedną grupę etniczną lub religijną (np. Murzynów, Chińczyków, Portorykańczyków w USA)^[1]

(1.4) przen. miejsce, środowisko lub grupa społeczna (etniczna, religijna lub kulturowa) izolująca się od otoczenia, żyjąca w izolacji od otoczenia^[1]

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	getto	getta
dopełniacz	getta	gett
celownik	gettu	gettom
biernik	getto	getta
narzędnik	gettem	gettami
miejscownik	getcie	gettach
wołacz	getto	getta

przykłady:

(1.1) Terminu „getto” użyto po raz pierwszy na określenie dobrowolnie utworzonego skupiska ludności żydowskiej w Wenecji na początku XVI w.^[2]

(1.2) Pierwszym utworzonym przez nazistów przymusowym gettem w Polsce było powstałe 8 października 1939 roku getto w Piotrkowie Trybunalskim.

(1.3) Jedno z najsłynniejszych gett współczesnych tworzą dzielnice nędzy w Rio de Janeiro.

(1.4) Castro, Dzielnica San Francisco, to getto homoseksualistów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gettoizacja ż, gettoizowanie n, zgettoizowanie n

czas. gettoizować ndk., zgettoizować dk.

przym. gettowy

związki frazeologiczne:

(1.4) getto ławkowe

etymologia:

(1.1) wł. ghetto^[3]

(1.2-4) z (1.1)

uwagi:

Słowo to może być wymawiane jako ‹getto› lub ‹geto›^[4][5]. Wymowa ‹gietto› i ‹gieto› jest uznawana przez Słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją W. Doroszewskiego za potoczną^[4], jednak Wielki słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją A. Markowskiego ją potępia^[5].

Forma miejscownika „getcie” powinna być wymawiana jako ‹gecie›^[4][5] lub ‹gećcie›^[5].

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Jewry, ghetto; (1.2) ghetto; (1.3) ghetto; (1.4) ghetto
• arabski: (1.1) غيتو
• czeski: (1.1) ghetto n; (1.2) ghetto n; (1.3) ghetto n; (1.4) ghetto n
• esperanto: (1.1) geto; (1.2) geto; (1.3) geto; (1.4) geto
• francuski: (1.1) ghetto m; (1.2) ghetto m; (1.3) ghetto m; (1.4) ghetto m
• hiszpański: (1.1) gueto m; (1.2) gueto m; (1.3) gueto m; (1.4) gueto m
• jidysz: (1.1) געטאָ ż (geto); (1.2) געטאָ ż (geto); (1.3) געטאָ ż (geto); (1.4) געטאָ ż (geto)
• niemiecki: (1.1) Getto n, Ghetto n; (1.2) Getto n, Ghetto n; (1.3) Getto n, Ghetto n; (1.4) Getto n, Ghetto n
• portugalski: (1.1) gueto n; (1.2) gueto n; (1.3) gueto n, favela n; (1.4) gueto n
• rosyjski: (1.1) гетто n; (1.2) гетто n; (1.3) гетто n; (1.4) гетто n
• rumuński: (1.1) ghetou n; (1.2) ghetou n; (1.3) ghetou n; (1.4) ghetou n
• słowacki: (1.1) geto n; (1.2) geto n; (1.3) geto n; (1.4) geto n
• szwedzki: (1.1) getto n; (1.2) getto n; (1.3) getto n; (1.4) getto n
• ukraiński: (1.1) гетто n; (1.2) гетто n; (1.3) гетто n; (1.4) гетто n
• węgierski: (1.1) gettó; (1.2) gettó; (1.3) gettó; (1.4) gettó
• włoski: (1.1) ghetto m; (1.2) ghetto m; (1.3) ghetto m; (1.4) ghetto m

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) getto

odmiana:

(1.1) ett getto, gettot, getton, gettona

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: /'ʤɛt.to/

podział przy przenoszeniu wyrazu: get•to

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rzucanie, rzut, wyrzucanie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. gettare

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: