Melissa officinalis
 |
Vos an lenga piemontèisa |
| Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì. |
Melissa officinalis[modìfica | modifiché la sorgiss]Pianta erbosa ch'a viv sempe, con risòma lignos longh da 20 a 30 cm., da andoa as dësvilupo le piante, àute fin a un méter, ramificà. Le feuje a son opòste a doe a doe, con ël bòrd dentà, un pòch peilose. Le fior a son tacà a l'atach ëd le feuje, giaune prima ëd fiorì, peui bianche e reusa. Odor ëd limon. A fioriss da magg a aost. Ambient[modìfica | modifiché la sorgiss]A chers ant ij pòst fresch, dal livel dël mar fin a 1000 méter. Proprietà[modìfica | modifiché la sorgiss]La Melissa a l'é dovrà per combate la depression e le maladìe nërvose. As na fà un vin ricostituent. Cusin-a[modìfica | modifiché la sorgiss]Le feuje as peulo dovresse ant le salade, le mneste e le frità. Ma dzortut la pianta a l'é dovrà ant la preparassion dij licor, dzortut coj dij fra' e dle monie. Ij Grech a la dovravo già com meisin-a pi ëd 2000 agn fà.
Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse[modìfica | modifiché la sorgiss]Melissa officinalis L. |
