Komunikologija

Komunikologija je društvena nauka čiji su predmet izučavanja, u najširem smislu, poruke koje ljudi upućuju jedni drugima. Komunikologija ima korijene u antičkoj filozofiji i retorici, kao i u savremenim društvenim naukama poput psihologije, lingvistike i sociologije. Pored toga, komunikološke teme su bliske i prožimaju se i sa kulturološkim studijama. Komunikologija se izučava i pod nazivima komunikacijske studije i medijske studije.

Teorijsko-istraživačko i stručno polje savremene komunikologije je raznoliko i izrazito interdisciplinarno. Koristeći različite principe, ono se može podijeliti u nekoliko oblasti. ^[1]

Komunikologija se najčešće dijeli i izučava iz sljedećih oblasti i podoblasti:

• Komunikacijski mediji i tehnologije pokriva teme poput mobilnog i bežičnog posredovanog komuniciranja, računarski posredovanog komuniciranja, novih medija, interneta i drugih oblika tehnološki posredovanog komuniciranja.
• Komuniciranje u grupama je oblast u kojoj se izučava komuniciranje tri i više osoba. Istražuje se kako male grupe nastaju, kako ostvaruju ciljeve i rješavaju probleme. Najčešće teme su kohezija grupe, uloge članova i vođstva grupe, koncenzus i sukob u maloj grupi, uspješnost male grupe, porodica kao mala grupa, itd.
• Zdravstveno komuniciranje je podoblast u kojoj se izučavaju teme poput komunikacije sa bolesnicima i ljudima sa posebnim potrebama, razgovora između ljekara i pacijenta, zdravstvenih kampanja, i sl.
• Obrazovno komuniciranje tematizuje komuniciranje u obrazovanju, pedagošku komunikologiju, razvojno komuniciranje, razgovor između učitelja i učenika, uticaj medija na djecu, itd.
• Interkulturano i međunarodno komuniciranje je podoblast u kojoj se izčava komuniciranje osoba iz različitih kultura, medijski sistemi u različitim zemljama, transkulutralno komuniciranje i druge srodne teme.
• Interpersonalno komuniciranje uključuje izučavanje komunikativne interakcije i međuljudskih odnosa i veza. Istražuje se uloga neverbalnih i verbalnih poruka u razvijanju i održavanju ličnih veza. Teme interpersonalnog komuniciranja uključuju i vještine ubjeđivanja, interpersonalni sukob, privlačnost sagovornika, strah od komuniciranja i dr.
• Jezik i kodovi značenja oblast je koja tematizuje verbalne i neverbalne znakove i poruke. U ovoj oblasti se istražuju interkulturalno i neverbalno komuniciranje, oblikovanje, prenos i tumačenje poruka, te pojedine lingvističke i semiotičke teme iz strukture jezika i teksta, fonologije, semantike i pragmatike.
• Masovno komuniciranje podrazumijeva izučavanje (jednosmjernog) komuniciranja posredovanog uz pomoć masovnih medija, poput štampe, televizije, filma i interneta. Teme podrazumijevaju oblikovanje i uticaj poruka u masovnom komuniciranju, javno mnijenje, medijsko zakonodavstvo, kritičku analizu poruka u medijima i dr. Podoblasti su reklama, novinarstvo, odnosi s javnošću, medijska kultura, itd.
• Organizacijsko komuniciranje je oblast u kojoj se izučavaju poruke koje se razmjenjuju unutar i između različitih organizacija. Izučavaju se problemi i načini interpersonalnog i komuniciranja u maloj grupi u kontekstu organizacije. Teme uključuju komuniciranje između nadređenih i podređenih, pregovaranje, rješavanje sukoba, mreže i sisteme poslovnog komuniciranja i dr.
• Javno komuniciranje pokriva oblast komuniciranja u javnim forumima. Teme su govorništvo, ubjeđivanje, argumentacija, rasprava. Oblast podrazumijeva i izučavanje tema iz obrazovnog i političkog komuniciranja. ^[2]

Studijski programi koji se pohađaju i zvanja koja se stiču na komunikološkim studijima širom svijeta najčešće su komunikologija/komunikacijske studije, masovno komuniciranje, novinarstvo, odnosi sa javnošću, reklama, radio i televizija, film, fotografija, vizuelno komuniciranje, zdravstveno komuniciranje.