Prijeđi na sadržaj

Manije Akvilije (konzul 101. pne.)

Izvor: Wikipedija

Manije Akvilije (Manius Aquillius, ? - 88. pne.) je bio rimski vojskovođa i političar iz porodice Aquillia. Historičari smatraju da je bio sin istoimenog oca, izabranog za konzula godine 129. pne. Sam Manije je 101. pne. kao sljedbenik popularnog Gaja Marija. U kimbrijskom ratu je komnandirao rezervnom vojskom koja je trebala braniti Rim za slučaj da Marijeve snage ne stignu poraziti Cimbre u sjevernoj Italiji. Nakon poraza Cimbra u kod Vercela je sljedeće godine izabran za konzula poslan na Siciliju gdje je ugušio ustanak robova pod Salvijem za što je nagrađen trijumfom.

Godine 88. pne. je kao legat poslan u Aziju u rat protiv Mitridata. Poražen je u bitci kod Protostahija, a prilikom pokušaja povlačenja je zarobljen od strane stanovnika Lezbosa i izručen Mitridatu. On je to iskoristio u propagandne svrhe - natjerao je Manija da paradira Anadolijom po magarcu, priznajući niz zločina nad domorocima počinjenih dok je bio rimski guverner Azije. Na kraju je doveden u Pergam gdje je pogubljen na okrutan i ponižavajući način - u grlo su mu usuli otopljeno zlato, nastojeći na taj način simbolički kazniti njegovu pohlepu. Takva vrsta pogubljenja je uskoro postala popularna među istočnjačkim narodima i vladarima koji su ratovali protiv Rimljana, te je, između ostalog, primijenjena i na Krasu godine 53. pne.

Izvori

[uredi | uredi kod]
Prethodi:
Quintus Lutatius Catulus and Gaius Marius
Konzul Rimske Republike
with Gaius Marius
101 BC
Slijedi:
Lucius Valerius Flaccus and Gaius Marius

Napomene

[uredi | uredi kod]