Società Sportiva Lazio
Za ostale upotrebe, v. Lacio (razvrstavanje).
| Puno ime | Società Sportiva Lazio S.p.A. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nadimak | Biancocelesti (Nebeskoplavi) Aquile (Orlovi) Aquilotti (Mladi orlovi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Osnovan | 9. januar 1900. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Stadion | Olimpiko, Rim (kapacitet: 73.260) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Predsednik |  Claudio Lotito | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Menadžer | Simone Inzaghi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Liga | Serija A | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lacio (ital. Società Sportiva Lazio) je fudbalski klub iz Rima, Italija. Klub je osnovan 1900. godine i trenutno se takmiči u Seriji A. Lacio svoje mečeve igra na stadionu Olimpico koji ima kapacitet od 72.698 mesta. Lacio je titulu prvaka Italije osvajao 2 puta i to u sezonama: 1973/74 i 1999/00, 6 puta Italijanski kup: 1958, 1997/98, 1999/00, 2003/04, 2008/09, 2012/13, 4 puta Superkup Italije, 1998, 2000, 2009 i 2017, Kup pobednika kupova 1998/99 i Superkup Evrope 1999.
Sportsko društvo Lazio je osnovano 1900. godine, a fudbalska sekcija je osnovana 1910. godine. Dve godine kasnije čim je Fudbalski savez Italije počeo organizovanje prvenstva u centru i na jugu Italije, Lazio se pridružio ligi. Tri puta je dostigao finale plej-ofa prvenstva, ali nikada nije osvojio, gubivši od Pro Verčelija 1913, od Kasalea 1914 i od Đenove 1923.
Godine 1927. Lacio je bio jedini veći rimski klub koji se odupreo fašističkom režimu da ujedini sve rimske klubove u jedan. Tako je nastala Roma.
Klub je igrao u prvoj sezoni Serije A 1929. godine. Sa legednarnim italijanskim napadačem Silviom Piolom Lacio stiže do drugog mesta u Seriji A 1937. godine, što je najbolji predratni rezultat kluba.
Kup Italije Lacio prvi put osvaja 1958. godine, a 3 godine kasnije prvi put ispada u Seriju B. Dve godine kasnije klub se vraća u Seriju A, da bi nakon osrednjih nastupa u najvišem rangu ponovo ispao u niži rang sezone 1970/71. Dve sezone kasnije ponovo igra u Seriji A i bori se za titulu sa Milanom i Juventusom. Ipak završava kao treći na tabeli posle tesne završnice. Iduće sezone Lacio po prvi put postaje šampion Italije.
Godine 1980. Lacio je uz Milan izbačen iz Serije A zbog skandala u vezi nameštanja utakmica. Vraćaju se u Seriju A 3 godine kasnije i jedva izbegavaju ispadanje, da bi u sledećoj sezoni ispali iz lige kao pretposlednji na tabeli. Godine 1986. Laciju je u Seriji B oduzeto 9 bodova, što zadaje težak udarac Laciju koji izbagava ispadanje u Seriju C1.
Dolazak Sergia Cragnottija na mestu predsednika kluba 1992, menja istoriju kluba. Cragnotti je dovodio igrače za ogromne sume novca, poput Juan Sebastián Verón (26,4 miliona funti[1]), Christian Vieri (22 miliona funti [2]) i Hernán Crespo (48,4 miliona funti[3]).
Lacio je bio vicešampion 1995, treći 1996. i četvrti 1997, da bi 1999. izgubio titulu za jedan bod od Milana. Iduće sezone Lacio osvaja duplu krunu pod vođstvom trenera Sven-Göran Eriksson, i sa igračima među kojima su Alessandro Nesta (kapiten), Siniša Mihajlović, Pavel Nedvěd i Marcelo Salas.
Dve godine ranije Lacio stiže do finala Kupa UEFA, gde je izgubio od Intera sa 3:0. Klub je još osvojio Kup Italije 1998. i 2004, kao i Kup pobednika kupova 1999. i tako biva poslednji osvajač ovog evropskog takmičenja. Iste godine osvaja i Evropski superkup pobedom nad Mančester junajtedom.
Finansijske afera 2002. u vezi Cragnotti i njegove prehrambene fabrike „Cirio“, su naterale Cragnottija da napusti klub, što je rezultovalo slabijim rezultatima. Klub počinje da prodaje svoje zvezde, a među njima i kapitena Alessandra Nestu. Godine 2004. Claudio Lotito postaje predsednik kluba.
Sezone 2006/07. Lacio je, uprkos oduzimanju 3 boda zbog skandala u vezi nameštanja 2006. godine, bio treći u Seriji A i tako iduće sezone igrao kvalifikacije za Ligu šampiona. Lacio je u kvalifikacijama izbacio Dinamo iz Bukurešta, a u grupnoj fazi je igrao sa Real Madridom, Olimpijakosom i Verderom, ali je odmah ispao.
Svoju petu titulu osvajača Kupa Italije osvaja pobedom nad Sampdorijom u finalu 2009, dok šestu titulu osvaja 2013. godine pobedom nad Romom u finalu.
- Serija A: 2
- Prvak (2): 1973/74, 1999/00.
- Viceprvak (3): 1936/37, 1994/95, 1998/99.
- Kup Italije: 6
- Osvajač (6): 1958, 1997/98, 1999/00, 2003/04, 2008/09, 2012/13.
- Finalista (1): 1960/61.
- Osvajač (3): 1998, 2000, 2009.
- Finalista (1): 2004.
- Serija B: 1
- Prvak (1): 1968/69.
- Drugi (3): 1962/63; 1971/72; 1982/83.
- Promovisan u viši rang (2): 1926/27, 1987/88.
- Pobednik: 1998/99
- Pobednik: 1999
- Finalista: 1997/98
Lacio igra svoje utakmice kao domaćin na stadionu Olimpiko, najvećem stadionu u Rimu kojeg deli zajedno sa najvećim rivalom Romom. Stadion je otvoren 1937. godine, a bio je domaćin na Olimpijskim igrama 1960, kao i Svetskog prvenstva u atletici 1987, finala Evropskog prvenstva 1980. i Svetskog prvenstva 1990, i finala Lige šampiona 1996. i 2009.
Dres sa brojem 12 je povučen iz upotrebe, jer je posvećen navijačima kao 12-om igraču.
- SSLazio.it - Zvaničan sajt kluba
Serie A - klubovi u sezoni 2019/20. | |
|---|---|
