Prijeđi na sadržaj

The Kremlin Letter

Izvor: Wikipedija
The Kremlin Letter
RežijaJohn Huston
ProducentCarter DeHaven
Sam Wiesenthal
ScenarioJohn Huston
Gladys Hill
PredložakThe Kremlin Letter; autor:
Noel Behn
UlogeBibi Andersson
Richard Boone
Nigel Green
Dean Jagger
Patrick O'Neal
George Sanders
Max von Sydow
Orson Welles
MuzikaRobert Jackson Drasnin
FotografijaEdward Scaife
MontažaRussell Lloyd
Distribucija20th Century Fox
Datum(i) premijere
1. 2. 1970 (1970-02-01)
Trajanje121 min.
(116, 118 i 123 min. u posebnim verzijama)
Zemlja Sjedinjene Države
Jezikengleski
ruski
Budžet6,095.000 $[1]

The Kremlin Letter (sh. Kremaljsko pismo) je američki špijunski film snimljen u režiji Johna Hustona i premijerno prikazan početkom 1970. godine. Predstavlja adaptaciju istoimenog romana Noela Behna, pri čemu je zaplet djelomično bio inspiriran i tada aktualnim sovjetsko-kineskim raskolom koji je u to vrijeme nakratko dobio i oružanu komponentu i prijetio eskalacijom u nuklearni rat. Nominalni protagonist, čiji lik tumači Patrick O'Neal, je obavještajni oficir američke mornaricekoga, zahvaljujući fotografskom pamćenju i tečnom govorenju ruskog, američke vlasti regrutiraju u malu, ali elitnu grupu obavještajaca koja ide u Moskvu obaviti delikatan zadatak pronalaženja kompromitirajućeg pisma kojim su se SAD ponudile za pomoć Sovjetima u napadu na kineska nuklearna postrojenja. Radnja prikazuje kako se grupa prilikom izvođenja misije suočava sa šefom sovjetske kontrašpijunaže (čiji lik tumači Max von Sydow, ali i sa sumnjama da se među njenim vlastitim redovima nalaze izdajnici.

The Kremlin Letter je velikim dijelom sniman na lokacijama u Helsinkiju, koji je zahvaljujući lokalnoj arhitekturi, mogao relativno dobro "glumiti" Moskvu i druge sovjetske gradove tada uslijed Hladnog rata nedostupne zapadnim filmašima. Nakon premijere nije imao nekog naročitog komercijalnog uspjeha, a i kritike su uglavnom bile mlake, zamjerajući Hustonu previše kompliciran zaplet vezan uz mnoštvo likova i publici teško razumljive diplomatske i špijunske intrige. Kasniji kritičari su, pak, cijenili izuzetan realizam, bilo da je riječ o prikazu korupcije i crne burze kao dijela sovjetske svakodnevnice, bilo nimalo sentimentalnog ili patriotskog tretmana obavještajne djelatnosti u potpunoj opreci sa filmovima o Jamesu Bondu. The Kremlin Letter je, koristeći labavljanje dotadašnjih cenzorskih standarda i homoseksualnost učinio važnim dijelom zapleta, prije svega kroz prikaz obavještajnih službi koji se koriste homoseksualnim agentima kao vrijednim resursom za prikupljanje podataka. Dio kritičara je izuzetno mračan ton, koji posebno dolazi do izražaja u završnoj sceni filma, potakao da The Kremlin Letter usporede sa film noirima, uključujući i Hustonov dvije decenije stariji klasik Džungla na asfaltu.

Uloge

[uredi | uredi kod]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Solomon, Aubrey. Twentieth Century Fox: A Corporate and Financial History (The Scarecrow Filmmakers Series). Lanham, Maryland: Scarecrow Press, 1989. ISBN 978-0-8108-4244-1. p256

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]