Vesta (mitologija)

Vesta ili Vestia je božica djevica, božica vatre, zaštitnica ognjišta, doma i porodice u rimskoj mitologiji. Iako se često spominje da je ona rimski pandan Hestije iz grčke mitologije, ona je imala velike, ali tajanstvene uloge u rimskoj religiji dugo prije nego se Hestija pojavila u grčkoj kulturi. Vesta je puno važnija za Rimljane, nego Hestija za Grke. Vesta je vrlo rijetko prikazivana, kao i Hestija.

Vesta je kćer Saturna i Ops, koji su vladali svijetom tokom zlatnog doba. Braća su joj Jupiter, Neptun i Pluton, a sestre Cerera i Junona. Jupiter je kastrirao svog oca i proglasio se kraljem. Vesti je dao vlast nad Rimom, Cereri nad Zemljom, Neptunu nad morem i Plutonu nad podzemljem, a sebi je preuzeo nebo i zrak. Vesta je imuna na Venerine moći, ne može se zaljubiti, te nema muža ni djecu. Vesta je i božica srca te središta. Ona predstavlja srce Rimskog Carstva. Vestina se prisutnost vidi po svetoj vatri. Budući da se vatra pali u hramovima i na ognjištima, ona je vrlo važna božica, štovana svuda.

Vestine su svećenice vestalke, a najpoznatija je Marsova ljubavnica Reja Silvija. Svećenice su čuvale svetu vatru u hramovima. To su činile do 391. kad je uvedeno krščanstvo, a štovanja svih poganskih božanstava su zabranjena. Vestalke su morale biti djevice, iako se u mitologiji spominje da je Reja Silvija začela sa Marsom Romula i Rema. Vestalke su bile poput redovnica, a živjele su u kući kraj Foruma. Ako bi optuženika vodili na pogubljenje, a on bi vidio vestalku, oslobodili ga, što svjedoči o važnosti Veste. Vestalke su bile samostalne i slobodne, te su smjele izlaziti izvan grada. Vestin je festival Vestalia. Vesta je i zaštitnica kuće, štovana bacanjem hrane u vatru.

Božica Vesta na Wikimedijinoj ostavi