Anton Makarenko

Anton Simeonoviç Makarenko (1888-1939) ishte një edukator rus, sovjetik, punonjës social dhe shkrimtar, teoricieni më me ndikim në Bashkimin Sovjetik, i cili promovoi idetë dhe parimet demokratike në teorinë dhe praktikën edukative. ^{[1] [2] [3]}

Anton Makarenko u lind në krahinën Çarkov të Ukrainës. Familja e tij u vendos në Kremencug, ku babai i tij ka punuar si piktor për administratën hekurudhore. Këtu përfundoi Antoni shkollimin e tij, pas të cilës ai përfundoi një vit kurs arsimore, të cilat atë të kualifikuar për një pozitë të jepte mësim në një shkollë të vogël në Krjukov, ku ai punoi deri 1911. Ai ka studiuar teorinë marksiste dhe pedagogjike, e cila rezultoi në një program shkollor “një sistem shkollor kolektive”, i cili u testua në disa shkolla, ku ai krijoi grupe pune, orkestra e shkollës, etj.

Në 1914-1917 ai përfundoi studimet e tij arsimore në institutin mësimor në Poltava që çuan në një pozicion neninspektor dhe më vonë inspektor në shkollë të lartë “fillore në Krjukov, ku ai është kritikuar fuqishëm nga autoritetet e shkollës politike meqenëse eksperimentoi dhe funksionoi si një metodë mësimore dhe e përfshiu ne futjen e metodave ne kopshtet shkollore. Ai megjithatë ka pase mbështetje në 1919, Lenini kishte miratuar dokumentet kulturore dhe arsimore të politikës së tij në veçanti për trajnimin e lirë te punëtorëve dhe fshatarëve, arsim falas dhe politeknik i fëmijëve deri në moshën 16 vjeçar.

Pas një detyrë tjetër inspektori i ishte dhënë Makarenkos posti i drejtorit te një konvikti, i cili ka shkruar atë në historinë pedagogjike, pikërisht për të krijuar një koloni për kriminelët dhe jetimët, “Kolonia Gorki’’ sipas emrit te shkrimtarit te madh rus Maksim Gorki. Ndërtimi i Kolonisë Gorki filloi në vitin 1920 dhe është përfunduar në vitin 1929, ku Makarenko, për shkak të mosmarrëveshjeve me autoritetet arsimore u detyruan të largohen nga roli i tij kryesor.

Në periudhën e pas revolucionit ka pasur debate të ashpra në mes të mësimdhënies dhe edukimit bazue në një reforme të Evropës Perëndimore në kuptimin pedagogjike dhe asaj te pedagogjisë sovjetike socialiste. Pedagogjia e Makarenkos ishte Metoda kolektive socialiste, që u kritikua nga pedagogjia sovjetike, duke u përfshirë edhe gruaja e Leninit Nadjezhda Krupskaja, në vitin 1909 në revistën për edukim pa argumentuar në përputhje me reformën arsimore të linjës së Tolstoit dhe linjës Blonskijs. Megjithatë, ishin hequr zyrtarisht nga një rezolutë e Komitetit Qendror në vitin 1936. Por edhe në qoftë se të dyja Makarenkoja i ashte përqendruar te një linjë në mënyrë të konsiderueshme leniniste dhe gjithashtu kishte një bashkëpunim me policinë e fshehtë, ku ne parimet e të cilit përfshihej në një farë mase, është përkthyer në praktikat pedagogjike kolektive, ai ishte vazhdimisht në konflikt me autoritetet, e cila më pas çoi në fund të fundit edhe pushimin nga puna. Kontributi i Makarenkos në pedagogji ashtë shprehur përmes ndërtimit të Kolonise Gorki, dhe më vonë mori famë në ish Bashkimin Sovjetik kjo koloni, që është historia e një grupi fëmijësh të heshtur dhe egoiste, e plotë të armiqësisë u transformuan gradualisht ne aplikimin praktik mësim – pune prodhuese te një ambient i rrënuar duke e shndërruar ketë djem te konviktit në një bujqësi model, dhe kështu në të njëjtën kohë u transformuan veten ne aspektin pozitiv për jetën dhe një grupe të rinjësh përfunduan një shkollë te larte deri ne fakultete. Makarenko tregon për këtë në libra të Revista’’ Jeta’’ për eksperiencën e tij, në të cilën çdo fëmijë duhet kombinue ndërveprimi edukative me bashkëmoshatarët është pika fokale e pedagogjisë. Makarenko hodhi poshtë idenë e "fëmijës problem ose fëmijës se pakorrigjueshme".

Nuk ka asnjë dyshim për një personalitet të dëmtuar, thotë Makarenko, por një lidhje me të meta në mes të fëmijës dhe njerëz të tjerë, në mes të fëmijës dhe të shoqërisë (Makarenko, 1969, Vëllimi 5, f. 526). Kjo është arsyeja pse punën tonë arsimore për të krijuar rrethanat që i japin mundësi fëmijës të ketë kontakt pozitive dhe veprimtari me moshatarët dhe të rriturit. Përmes ndërveprimit zhvilluar individuale dhe Makarenko ka zhvilluar këtë në bashkëveprim kolektiv.

Edhe pse mund të rifitojë koncepti i një fare kuptimi – Vygotsky e vizionit që individi zhvillon përmes ndërveprimit, Makarenko nuk është i frymëzuar nga psikologjisë zhvillimore, por para së gjithash një vizion socialist dhe marksiste : Sipas Marksit ashte koncepti që njerëzit zhvillohen përmes punës, dhe tezën e Leninit se shteti punonjësve mund të ndërtohet vetëm nëse të gjithë punojnë për komunitetin më të mirë, mund të shihen si burime të dallueshme e frymëzim.

Pedagogjai kolektive e Makarenkos që është i spikatur nga disiplina nëpërmjet punës dhe mësimit janë standarde të qarta dhe ndëshkimi dhe shpërblimi, jo vetëm kishte një ndikim të madh në pedagogjinë sovjetike në periudhën 1931-58, por edhe në danezet e perqafuen ne aspektin sociale me kujdes në formën e një grup-arsim të orientuar në vitin 1970, gja që u kritikue rande sepse aplikohej hakmarrja kolektive, si një praktike e damshme pedagogjike. Një praktikë e cila u kritikua për shpërfilljen e subjektit dhe rreziku i rënies në një kolektivizmi. Në Përveç kësaj, një gabimi ‘,’ si Makarenko vetë paralajmëroi të kundërtën. Kur edukim kolektive i Makarenkos ishte ende e suksesshme, ajo duhet t’i atribuohet kryesisht Makarenko ne suksesin njerëzore dhe personale që kërkesa kryesore për Mësuesi thotë : “Nuk është vetëm një gjë, edukator duhet shmangur, ai nuk duhet vetëm të jenë të pranishme në mesin e fëmijëve pa pjesëmarrjen dhe pa interesuar në atë që bëjnë ata “.

Anton Makarenko vdiq nga infarkti në zemër në vitin 1939, në moshën 51 vjeçare. Hidhen dyshime se e zhduku KGB-ja.

• ”Për të mëdhenjtë” (1932) – «Мажор» (1932)
• "Marshi i viteve 30"– «Марш 30 года» (1932)
• ”Poema pedagogjike” – Педагогическая поэма» (1925—1935).
• ”Libër për prindërit” – Книга для родителей» (1937)
• “Nderi” (1937-1938, tregime) – Честь» (1937—1938; повесть)
• "Flamujt mbi kulla“ (1938) – ”Флаги на башнях» (1938)
• “Metodologjia e organizimit të procesit arsimor” - «Методика организации воспитательного процесса»
• “Ligjërata mbi rritjen e fëmijëve” – «Лекции о воспитании детей»
• ”Për arsimin” – ”О воспитании”

Përgatiti: Bep Martin Pjetri

• Anton Simenioviç Makarenko * Pedagogu i madh Ukrainas Proletari.com

1. ^ Гётц Хиллиг http://makarenko-museum.ru/lib/Science/Hillig/art_cmr_8_160_1989_n_30_1_2180m.pdf К вопросу национального самосознания А. С. Макаренко Stampa:Ru icon
2. ^ Макаренко В. С. Мой брат Антон Семёнович. Марбург, 1985 г., с. 79 Stampa:Ru icon
3. ^ Filonov, G. N. (1994) 'Anton Makarenko (1888–1939)' Arkivuar 24 shtator 2015 tek Wayback Machine, in Prospects: the quarterly review of comparative education UNESCO: International Bureau of Education, Paris. vol. XXIV, no. 1/2, 1994, p. 77-91.