dajan
DAJAN m. vjet.
1. Tra mbështetës, që shërben për të mbajtur tavanin, murin etj. që të mos bjerë. E mbanin me dajane. I vuri një dajan.
2. Baballëk; shtyllë (edhe fig.). Dajani i shtëpisë. Dajani i kombit.
DAJAN m. vjet.
1. Tra mbështetës, që shërben për të mbajtur tavanin, murin etj. që të mos bjerë. E mbanin me dajane. I vuri një dajan.
2. Baballëk; shtyllë (edhe fig.). Dajani i shtëpisë. Dajani i kombit.