Komunikacija u grupi

U grupnoj komunikaciji članovi grupe povezani jedni sa drugima,razmjenjuju ideje i mišljenja,nastoje da utvrede zajednička interesovanja,da formulišu i pokušaju da riješe probleme koji su zajednički za sve pripadnike grupe.

Grupa je socijalna zajednica koju sačinjava više individua,koji obrazuju jednu cjelinu na osnovu nekih zajedničkih interesa i ciljeva i na osnovu interakcije između članova te grupe.

Svaku grupu karakterišu određene odlike.Osnovne odlike grupe su:

• da bi neka grupa nastala,njeni članovi moraju biti u nekoj vrsti međusobnog odnosa ili veze
• članovi grupe moraju imati zajedničke ciljeve i interese,smisao i svrhu udruživanja
• pripadnici grupe prihvataju sistem zajedničkih vrijednosti ili normi ponašanja
• članovi grupe razvijaju određeno ponašanje karakteristično za tu grupu
• stabilnost grupe
• članovi grupe dobijaju određeni identitet koji zahtjeva ta grupa.

U odnosu na karakter i funkciju grupe imamo tri osnovne vrste grupe:

• porodične grupe
• neformalne prijateljske grupe
• formalne organizovane grupe

Porodica predstavlja primarnu ljudsku grupu,zasnovanu na krvnoj vezi.To je prvobitno okruženje u kome ljudsko biće raste ,razvija se i uči komunicirati.Tu se stiče primarno komuniciranje koje se kasnije primjenjuje i proširuje u kontaktu sa ljudima izvan porodičnog okruženja.

Neformalne prijateljske grupe ukazuju na važnost potrebe za pripadanjem i spadaju u kategoriju primarnih ljudskih grupa.Atmosfera slobodnog komuniciranja sa drugima stvara se u prijateljskim grupama koje karakteriše udruživanje među jednakima.Unutar grupe vlada neposredna odnosno lična komunikacija sa svim članovima grupe.

Formalne organizovane grupe predstavljaju element svakog društva.U njih spadaju školske i univerzitetske grupe,profesionalne i sportske organizacije,klubovi mladih,crkvena udruženja,političke partije,sindikati.U ovakvim grupama omogućava se aktivno učešće individua u komuniciranju sa drugima kao i čitavim društvom.Ove grupe ubrajamo u velike,sekundarne grupe.

Svaki pojedinac u grupi ima određenu ulogu.Uloga predstavlja način ponašanja u grupi,prihvatljiv za određenu situaciju.Uloge možemo razvrstati u četiri osnovne grupe:

• profesionalne uloge-model ponašanja koji je nametnut određenom profesijom
• starosne uloge-ukazuje na različita ponašanja sve u zavisnosti od starosne dobi
• polne uloge-model ponašanja u komunikaciji sa drugim ljudima,istog ili suprotnog pola
• klasne i statusne uloge-predstavljaju model ponašanja koji zavisi od društvenog statusa osobe

Svaka grupa funkcioniše na osnovu izvjesne privlačnosti koja se javlja među pripadnicima grupe.Ono što najviše utiče na privlačenje članova grupe jeste sličnost u stavovima^{[мртва веза]}.Ljudi održavaju veze jedino sa onima za koje ih veže usaglašavanje stavova. Učestvovanje u grupi podrazumjeva prihvatanje pravila ponašanja članova u grupi i samim tim i njen opstanak.U grupama se uspostavlja struktura statusa koja predstavlja vrijednost pojedinca u okviru grupe.Članovi čiji je doprinos veći uživaju status omiljenih ili najuticajnijih članova.Grupe mogu imati ali i ne moraju vođu koji ima funkciju da pokrene i usmjeri sve članove prema ostvarenju zajedničkih ciljeva kao i povezivanje grupa sa širom društvenom strukturom.Članovi grupe koriste različite vještine kako bi bili ne samo aktivni učesnici grupe,već i kako bi svojim angažovanjem doprinjeli efikasnijem funkcionisanju grupe.Komunikacijske vještine u grupi čini davanje pohvala,nuđenje ideja i informacija,traženje mišljenja od drugih,zatim sugerisanje akcija koje će motivisati ne samo pojedine članove,već i grupu u cjelini.

• Zorica Tomić,Komunikologija,Čigoja štampa,2003.^{[мртва веза]}
• Miroljub Radojković,Branimir Stojković,Informaciono komunikacioni sistemi, Clio, 2009. Архивирано на сајту Wayback Machine (30. јул 2013)
• Emil Vlajki,Uvod u postmoderizam.FPDN,2007.^{[мртва веза]}