Georgios Maniakes
Georgios Maniakes (Yunanca: Γεώργιος Μανιάκης, Georgios Maniaces, Maniakis ya da Maniaches İtalyanca: Giorgio Maniace) (ö. 1043), 11. yüzyılda yaşamış etkili bir Bizans generalidir. 1042 yılında İtalya Katepanı oldu. İskandinav efsanelerinde Gyrgir olarak bilinir.[1]
Seferleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Maniakes, ilk defa Bizans İmparatorunun Halep'te yenildiği ama Edessa'ye Selçuklu Hanedanından almayı başardığı 1031 tarihli seferde etkin oldu. En büyük başarısı, 1038 başlarında, Sicilya'yı Araplardan kısmen yeniden fethetmesidir. Bu seferde, sonradan Norveç kralı olan Harald Hardrada'nın komuta ettiği Vareg Muhafızlar'ı yardım etmiştir.
Bu seferde onunla ayrıca Siraküza Emiri'ni tek bir savaşta yenen Guillaume de Hauteville komutasında Norman paralı askerleri de savaşmıştır. Karısı saraydaki en yüksek bürokrat İoannis Orfanotrofos'un kız kardeşi olan amirali Stefanos herkesin önünde Lombardların liderini (muhtemelen Arduin) aşağıladığından dolayı Lombardlar, Normanlar ile beraber Maniakes'i terk ettiler. Maniakes'te Stefanos'u dışladı. Buna mukabil aynı zamanda Stefanos'un kayınbiraderi ve İoannis Orfanotrofos'un kardeşi olan İmparator IV. Mihail, onu geri çağırdı. Araplar daha sonra adayı geri aldılarsa da, Maniakes'in başarıları Normanlara adayı kendi başlarına işgal etmeleri için ilham kaynağı oldu.
İsyanı
[değiştir | kaynağı değiştir]Maniakes'in Sicilya'daki başarıları İmparator tarafından ihmâl edildi ve İtalya Katepanı olmasına rağmen İmparator IX. Konstantinos'e isyan etti. Maniakes'i isyan etmeye teşvik eden Romanus Sclerus'tur. Maniakes ve Sclerus'un her ikisinin Anadolu'da birbirlerine komşu geniş arazileri vardı. Birbirlerine saldıracaklarına dair dedikodular gezinmekteydi. Sclerus'un İmparator üzerinde etkisi vardı. Bunun sebebi alımlılığı ile ünlü kız kardeşi Sclerina'nın Konstantin üzerinde olumlu etkisidir. Güçlü pozisyonunu Konstantin'i Maniakes'e karşı zehirlemekte kullanmış ve ailesinin alımlılığı ile ününü kullanarak Maniakes'in karısını bile baştan çıkarmıştır. Maniakes'in buna cevabı, Apulya'da İmparatorluk ordularının komutasını isteyen Sclerina'nın gözünü, burnunu, ağzını dışkı ile doldurduktan sonra korkunç işkenceler ile öldürmek olmuştur.[2]
Maniakes, kendini İmparator ilan etmiş içinde Vareg Muhafızlar'ın da bulunduğu birlikleri ile Konstantinopolis'e yürümüştür. 1043 yılında, Konstantin'e sadık birlikler ile Selanik yakınlarında çarpışma gerçekleşmiştir. Başlangıçta başarılı olmasına rağmen, aldığı ölümcül yaradan sonra bir arbedede öldürülmüştür. Konstantin, sağ kalan asilere abartılı bir ceza vermiş, onları Hipodrom'da eşeğe ters bindirip geçit töreni yaptırmıştır. Onun ölümü ile isyan dağıldı. Sicilya'da Maniace kasabası ve Siraküza kalesi Castello Maniace ondan sonra ismi ile anılmıştır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2012.
- ^ Bradbury, Jim. (2004) Routledge Companion to Medieval Warfare 7 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Routledge, p. 65