Vikipedi, özgür ansiklopedi
Tennesin, 117TsGörünüş | Yarı metalik (öngörülen)[1] |
---|
Kütle numarası | [294] |
---|
|
|
Atom numarası (Z) | 117 |
---|
Grup | 17. grup (halojenler) |
---|
Periyot | 7. periyot |
---|
Blok | p bloku |
---|
Elektron dizilimi | [Rn] 5f14 6d10 7s2 7p5 (öngörülen)[2] |
---|
Kabuk başına elektron | 2, 8, 18, 32, 32, 18, 7 (öngörülen) |
---|
|
Faz (SSB'de) | Katı[2][3] (öngörülen) |
---|
Erime noktası | 623-823 K (350-550 °C, 662-1022 °F)(öngörülen) [2] |
---|
Kaynama noktası | 883 K (610 °C; 1130 °F)[2] (öngörülen) |
---|
Yoğunluk (SSB'de) | 7,1-7,3 g/L[3] (çıkarım) |
---|
|
Yükseltgenme durumları | (-1), (+1), (+3), (+5) öngörülen[1][2] |
---|
İyonlaşma enerjileri | - 1.: 742,9 kJ/mol[4] (öngörülen)
- 2.: 1435,4 kJ/mol[4] (öngörülen)
- 3.: 2161,9 kJ/mol[4] (öngörülen)
- (daha fazla)
|
---|
Atom yarıçapı | Deneysel: 138 pm[3] (öngörülen) |
---|
Kovalent yarıçapı | 156-157 pm[3] (çıkarım) |
---|
|
Doğal oluşum | Yapay |
---|
CAS Numarası | 54101-14-3 |
---|
|
Adını aldığı | Tennessee |
---|
Keşif | Ortak Nükleer Araştırma Enstitüsü, Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarı, Vanderbilt Üniversitesi, Oak Ridge Ulusal Laboratuvarı (2009) |
---|
|
|
Tennesin veya Ununseptiyum, periyodik tabloda atom numarası 117 ve sembolü Ts olan kimyasal elementtir.
Elektrik bakımından iletkendir, ancak sıcaklığı çok az bir derecede iletir. Element 7A grubunda ve 7.periyotta yer alır. Hızlandırılmış kalsiyum iyonlarının berkelyum hedef tahtasını bombalaması sırasında kalsiyum ve berkelyum atomlarının çarpışması sonucunda elde edilir. Keşfi ilk olarak 2010 yılında duyurulmuş, başlangıçta "Ununseptiyum" olan adı ise Kasım 2016'da "Tennessin" olarak değiştirilmiştir.[7]
- ^ a b Fricke, B. (1975). "Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties". Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. Structure and Bonding. 21: 116. doi:10.1007/BFb0116498. ISBN 978-3-540-07109-9. Erişim tarihi: 4 October 2013.
- ^ a b c d e Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). "Transactinides and the future elements". Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (Ed.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (İngilizce) (3. bas.). Dordrecht: Springer. ISBN 978-1-4020-3555-5.
- ^ a b c d Bonchev, D.; Kamenska, V. (1981). "Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements". Journal of Physical Chemistry. 85 (9): 1177-1186. doi:10.1021/j150609a021. 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2021.
- ^ a b c Chang, Zhiwei; Li, Jiguang; Dong, Chenzhong (2010). "Ionization Potentials, Electron Affinities, Resonance Excitation Energies, Oscillator Strengths, And Ionic Radii of Element Uus (Z = 117) and Astatine". J. Phys. Chem. A. 2010 (114): 13388-94. Bibcode:2010JPCA..11413388C. doi:10.1021/jp107411s.
- ^ Khuyagbaatar, J.; Yakushev, A.; Düllmann, Ch. E.; Ackermann, D.; Andersson, L. L. (2014). "48Ca+249Bk Fusion Reaction Leading to Element Z=117: Long-Lived α-Decaying 270Db and Discovery of 266Lr". Physical Review Letters. 112 (17): 172501. Bibcode:2014PhRvL.112q2501K. doi:10.1103/PhysRevLett.112.172501. PMID 24836239. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2021.
- ^ Oganessian, Yu. Ts.; Abdullin, F. Sh.; Alexander, C. (2013). "Experimental studies of the 249Bk + 48Ca reaction including decay properties and excitation function for isotopes of element 117, and discovery of the new isotope 277Mt". Physical Review C. 87 (5): 054621. Bibcode:2013PhRvC..87e4621O. doi:10.1103/PhysRevC.87.054621.
- ^ "IUPAC Announces the Names of the Elements 113, 115, 117, and 118". IUPAC - International Union of Pure and Applied Chemistry. 10 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2017.