Najciekawsze materiały do: BioShock 2

@Xinjin
Nie ze względu na pokręconą fabułę, ze względu po prostu na fabułę. Zauważmy, że Infinite jest ulepszoną wersją drugiej części, w której tak samo mamy uratować osobę. Jednak w Infinite dodano do tego autentyczne i żywe postaci, którzy na swój sposób reagują na otaczający ich świat, mają między sobą jakieś relacje, które pod wpływem różnych wydarzeń ewoluują w różne kierunki. Infinite pozwala nam przeżywać historię bardziej personalnie, a czy nie o to chodzi w grze, która ma mieć ciekawą fabułę? Patrzenie na tę grę tylko pod względem zakręconego wątku science - fiction jest ocenianiem jej pobieżnie, nie uwzględniając tego, że gra chociażby opowiada o decyzjach, błędach, próbie ich naprawy, poznawaniu świata na nowo jak i odrodzeniu się na nowo. Oczywiście wątku pseudonaukowego także nie można ominąć - dzięki tej grze na przykład bardziej zainteresowałem się fizyką kwantową.

Co do Bioshocka 2. Gra jest zdecydowanie przykładem, jak powinien być robiony sequel. Jest bowiem lepszy pod niemal każdym względem od poprzednika. No, może lekkim zawiedzeniem jest, że nie ma wyraźnego plot twistu, jaki miała wcześniejsza część. Jednak, poznawszy historię Jacka i jego podróż po Rapture, czułem się bardziej, jakby autorzy zrobili tę fabułę tylko jako pretekst do poznania niezwykłego, bogatego świata, z wieloma tajemnicami (bo co jak co, Bioshock I jako protoplasta zawsze będzie stał ponad drugim Bioshockiem). W Bioshocku 2 natomiast już się tego nie czuje, wydaje się jakby historia naprawdę miała większy sens i nie została jakoby "wepchnięta" na siłę. Zresztą Levin mówił, że najpierw powstało Rapture, później było podkładane pod to miasto mnóstwo różnych wątków głównych - to mówi samo za siebie.

Co do gameplay'u to Bioshock 2 jest ze wszystkich trzech Bioshocków grą o najlepszym systemie walki. Twórcy dali nam mnóstwo narzędzi, które możemy łączyć, testować i wybierać połączenia, które najbardziej nas interesują.

Co do historii miasta. Dalej mamy próbę stworzenia utopii, która jednak jest całkowitym przeciwieństwem preferowanej przez Ryana filozofii obiektywizmu (który zresztą do końca nie był obiektywistą, ale nieważne).
Sofia Lamb może dopuścić się wszystkiego, by taką utopię stworzyć. Jednak jej cel w jakiś sposób jest słuszny, co nie pozwalało mi traktować tej postaci jako kompletnie złą. Niestety, jak każde marzenie o utopii, cała historia kończy się tragicznie.

Ostatecznie, mógłbym się pokusić o przyznanie jej maksymalnej noty.

Jako fan Bioshocków bardzo doceniam tez część drugą, ostatnią która przeszedłem, jednak pierwsze dwie części nijak mają się do Infinite i jej dodatków. To jakby zupełnie dwa odrębne światy i zupełnie inny poziom rozgrywki oraz fabuły.

~wlodi5 święte słowa :), Infinite pod względem zrównoważenia ilości akcji do fabularnego podejścia do gry, a przede wszystkim rozwinięcia wątku fabularnego do takiego poziomu, który postawił poprzeczkę niesłychanie wysoko. Co zaś się tyczy BioShock'a 2, trochę mam wrażenie była wydana dla rozgrywki i tych graczy zadowoliła, cała reszta która czeka na dobra fabułę - poczekała do 2013.

Znakomita gra, swietna jak poprzednia czesc.

Biosock był z CD-A chyba we wrześniu lub październiku. Nabyłem. Ciężko było go w ogóle uruchomić, wyłączał się i nie było dźwięku. Oczywiście bez spolszczenia.

czy ktoś mógłby mi pomóc chciałem w to zagrać ale wyskoczyło mi że mam nie wspieraną kartę graficzną (intel hd4400 2gb) mam laptopa z intel i3 spełniam wymagania i chcę wiedzieć czy to nie uszkodzi mi laptopa?

Dałem tej grze drugą szanse, bo kiedyś po prostu nie wiem, pierwsza godzina mnie od niej odrzuciła. Ale dziś muszę przyznać, że ta gra to REWELACJA! Świetnie się przy niej bawiłem, widocznie ogarnąłem klimat i fabułę tego przedstawienia ;)

nie wiem czy to nie za wczesny moment by powiedziec co o tej grze sadze (JEstem dopiero w Dionysus Park) ale moge juz powiedziec, ze sterowanie jest o wiele lepsze niz w jedynce. Strzelanie jest lepsze niz w jedynce. Poki co, klimat Rapture mnie nie zaskoczyl, bo to jest dokladnie to samo co w jedynce, ale plus w tym, ze nie dali tych samych lokacji co w poprzedniej czesci. Sadzac o fabule, to zakladam ze nie bedzie tak zaskakujaca jak w Bioshock 1

Kontynuacja pierwszej części świetnego Bioshocka. Oczekiwania były bardzo wysokie. Ale czy producenci podołali?

Już intro wysadza z butów. Okazuje się, że ... tak - będziemy grać Big Daddym. Przestarzałym modelem Big Daddiego ale zawsze !

Ilość sposobów na przejście gry jest niesamowita. Jeden z moich znajomych przeszedł grę bez wystrzelenia niemalże ani jednego pocisku. Poza zwykłym strzelaniem można też perki przydzielać do walki wręcz. Z odpowiednimi perkami nasz meele Big Daddy staje się tym właśnie "czołgiem", którego przedmówcy brakowało.

Ta część podobała mi się bardziej niż jedynka ze względu na fabułę, bardziej rozbudowany arsenał i ilość możliwości przejścia gry.

9/10

Teraz kolej na drugą część, jedynka zaliczona moje oczekiwania na drugą część to 7 jak na razie.

Na kazdym kroku widac, ze gra byla projektowana pod nowe pokolenie graczy niepelnosprytnych, a wiec zamiast poziomu TRUDNOSCI mamy tu wszelkiej masci ulatwiacze, a cala mechanika rozgrywki zostala uproszczona do granic absurdu. Jeszcze gdyby przy kampani marketingowej nie podpierali sie na sile kultowym SS2 i klamali w zywe oczy. Brakuje skali aby wlasciwie ocenic ta herezje.

Po genialnej jedynce jakoś ciągle mam opory żeby wziąć się za kontynuację.Obawiam się że już tego Shocku by nie było.

Grę ukończyłem zaraz po premierze natomiast oceniam dopiero teraz.

Nie tak udana jak pierwsza część czy późniejsze Infinite ale nadal to bardzo fajna gra. Kapitalna oprawa audiowizualna, dość ciekawa fabuła oraz wykreowane. Świetny system walki czy rozwoju postaci. Seria Bioshock to pozycja obowiązkowa dla każdego fana gier.

Jakiś czas temu ukończyłem pierwszą część Bioshocka, więc od razu zabrałem się za dwójkę. Jestem około tydzień po ukończeniu tejże części. Chciałbym więc podzielić się moimi wrażeniami z gry. Tym razem wcielamy się w Big Daddy-ego, który to budzi się po dziesięciu latach, i jedyne co wie to że stracił swoją siostrzyczkę którą miał się opiekować. Głównym celem gry jest jej odnalezienie. I tyle jeżeli chodzi o zarys fabularny. W grze po raz kolejny nasz sposób przechodzenia opowieści wpływa na zakończenie jakie nas spotka. Jeżeli chodzi o gameplay to bioshock 2 kontynuuje pomysł zainicjowany przez pierwszą część, tutaj nie ma praktycznie żadnych zmian, poza kilkoma innym broniami, plazmidy które używamy są identyczne z tymi jakie były w poprzedniczce. Gameplay w dwójce wydawał mi się po pod koniec gry już męczący, możliwe że jest to efekt ogrywania jednej części po drugiej. Muzyka nadal jest świetna, klimat rapture również urywa głowę. Wystawiam grę tylko 8/10 przez męczący potem gameplay oraz brak większych zmian w formule rozgrywki. Na koniec dodam że ja nie podejmę się oceny która fabuła jest lepsza, obydwie historie mnie wciągnęły. Natomiast w ogólnym rozrachunku bioshock 1 jest lepszy.

Generalnie dobra gra, ale wg mojej opinii można było parę rzeczy zmienić, zwłaszcza, że to już dwójka.
Gra ma bardzo fajny klimat, dobrze zgraną muzykę, także w przerywnikach. Świetnie pomyślane jest sterowanie, które pomimo całkiem dużej liczby opcji nie utrudnia rozgrywki i wręcz zachęca do kombinacyjnego użycia plazmidów i broni.
Wg mnie mamy trochę za dużo "slicer-ów", które spamują co rusz, nawet jak ich wykończymy w danym sektorze. Przez to gra robi się prymitywna, bo jej istota zamiast na fabule, zasadza się na strzelaniu do łatwych przeciwników.

No i warto wspomnieć o cyklicznym CTD - szczególnie w newralgicznych dla akcji momentach, co doprowadza do białej gorączki, a przede wszystkim zmusza do quick-save'a co minutę.

Niemniej warto zagrać, bo wciąga.

Gra to w zasadzie to samo co pierwsza część, tylko wiele mechanik zostało ulepszonych no i zupełnie inny arsenał broni. Zmiana która szczególnie mi się podobała to możliwość trzymania broni w jednej ręce a plasmidu w drugiej. Mimo wszystko Bioshock 1 jakoś bardziej mnie wciągnął, bardziej mi się podobało granie zwykłym chłopem a nie wielkim Big Daddym. No i te wszystkie nowe postacie z Bioshocka 2 jakieś takie naciągane, w pierwszej części nawet nie byli wspomniani, a teraz się okazuje że to jacyś wielcy gracze na równi z Andrew Ryanem i Frankiem Fontaine. Pojawili się nagle z powietrza.
No i plus za całkiem dobre (choć krótkie) DLC fabularne.

Bardzo dziwna gra. Z jednej strony widać ogrom pracy włożony w jej wykonanie. Z drugiej ma się wrażenie, że jest jej aż za dużo. Za dużo przesytu. Grafika z jednej strony piękna i szczegółowa, a z drugiej nadmiar detali wali po oczach i rozprasza. Mnóstwo broni, każda ma kilka rodzajów amunicji, są specjalne moce, wszystko można ulepszać, modyfikować itp. Jest tego tak dużo, że mnogość opcji przytłacza. Podobnie z gameplayem, który momentami bywa strasznie nerwowy. Dźwięki, efekty wizualne, non-stop jakieś gadki bohaterów, odczyty dzienników. Ja czułem się za bardzo przebodźcowany, przygnieciony nadmiarem wszelkich doznań. Czasem prostota i minimalizm mają też swoje piękno. Fabuła skomplikowana, czasem irytujące są te przydługawe monologi których trzeba wysłuchiwać. Ogólnie nie jest źle, ale są plusy, są minusy. Trochę wciąga, trochę męczy.