Najciekawsze materiały do: Fallout 2

Przeszedłem dwa razy Fallouta 1 i jestem teraz po Fallout 1.5. Teraz czas na Fallouta 2. Mam nadzieję że się nie zawiodę. Mimo iż jestem fanem perspektywy z pierwszej osoby tak klasyczna seria bardzo mi się podoba.

Ja właśnie ukończyłem F2 po raz pierwszy, jakoś przez te lata nie miałem czasu by się za niego zabrać, w przeciwieństwie do innych odsłon serii :) Nie mniej mam straszny problem z ocenieniem tej gry, z jednej strony jest to genialne cRPG, bardzo rozbudowane pod każdym względem w porównaniu do pierwszej odsłony serii, lecz niestety, z drugiej strony, tej ciemniejszej, jest to gra strasznie zabugowana. W wersji 1.2 którą ogrywałem miałem nie tylko problemy z zadaniami, których nie mogłem ukończyć bo nie odpalał się odpowiedni skrypt (np. elektrownia w Geko), lecz także wystąpiły, po ok.10 godz. gry, poważne problemy techniczne z sejwami, które z nie wiadomych przyczyn co rusz ulegały uszkodzeniu zmuszając mnie do kopiowania folderu z save co kilkadziesiąt minut, a na platformie Enklawy nawet co minut 5 !!!
Mówiąc krótko doceniam wielkość Fallouta 2, gra wciągnęła mnie na ok 30 godzin i twierdze że nie był to czas zmarnowany, tym bardziej że mimo problemów udało mi się ją ukończyć, lecz na pewno z winy błędów nie bawiłem się świetnie.

Ogrywam po raz drugi po 4latach przerwy no i nie powiem, gra dalej jest genialna i robi wrażenie pomysłowością, znacznie lepiej się postarzała niż jedynka.

Naprawdę chciałbym, aby ktoś zrobił chociaż prosty remaster, który lepiej przystosowałby grę do nowych systemów (bo to trochę loteria, u mnie Windows myślał, że tury przeciwnika, to "brak odpowiedzi aplikacji"), coś poprawiło, dodał no i o grze byłoby nieco głośniej i więcej osób by się do niej przekonało. Każdy powinien choć spróbować w to zagrać.

(Jednak dwie rzeczy dalej mi przeszkadzają
- momentami zdecydowanie zbyt wiele długich walk, gdzie ja brałem przeciwnikowi 10HP, on mi brał 10HP, ale ja mogłem całkowicie się uleczyć przez masę stimpaków, które pokradłem losowym NPC
- fajnie, że gra ma masę statystyk, ale sporo z nich nie ma wielkiego zastosowania lub zbyt rzadko się przydaje, aby było to jakkolwiek warte rozwijania)

Jak MS kupił Bethesdę, to proszę, niech pozwoli zrobić Fallouta komuś, kto Fallouta robić potrafi.

Pliki dostępne do pobrania (hi resolution i restoration) powodują non stop crasche i błędy w wersji na steam.

Fallout 2 <3 do końca życia. Gra która pokazała mi czym są gry cRPG. Poznana dzięki pełniakowi z CD-Action w 2000 roku. Była tak intrygująca, że grałem ze słownikiem angielskiego na kolanach, bo chciałem w 100% wiedzieć o czym mówią postacie w tej grze. Później granie w F2 to był już rytuał. Wolny czas (boże narodzenie/ferie zimowe). Do dziś pamiętam jak zasypiałem w pokoju gdzie stał stół bożo-narodzeniowy. Matka robiła dużo żarcia, a ja zasypiałem i myślałem o Falloucie... o Rose''s Bed and Breakfast i jej omletach. To była magia... Piękne czasy.

The BEST Fallout ever. The King of cRPG.
W świecie izometrycznych gier RPG Fallout 2 jest jednym z najlepszych. Oczywiście są pewne drobne problemy, ale bledną one w porównaniu z genialnym stylem retro, niesamowitym humorem, czytelnym i łatwym interfejsem oraz możliwością swobodnej rozgrywki. Niektóre z drobnych akcentów, które czynią tę grę tak wspaniałą to kiczowate odniesienia do popkultury. Sekwencja otwierająca przypomina film o służbie publicznej o schronach przeciwbombowych z lat 50' podczas gdy interfejs mamy w staroświeckim stylu, mocno nitowaną konstrukcję, typową dla sprzętu wojskowego z czasów wojny koreańskiej. Mamy wyruszyć w świętą misję odnalezienia artefaktu, którego niezwykłe właściwości pozwolą przemienić piaszczyste pustkowie po wojnie nuklarnej w zielony raj. Warto okreslić samodzielnie w detalach wszystkie cechy i umiejętności postaci, by dobrze ukierunkować. Przydatna na start jest umiejętność kradzieży. Aktywność w grze nagradzana jest punktami doświadczenia, by awansować na wyższy poziom. Nabywa się tym samym nowe umiejetności oraz punkty do rozdzielenia dla tych, które już posiadamy. Postać doskonali się też poprzez czytanie książek, które podnoszą wartość konkretnej umiejętności. W charakterystyce postaci mieści się też karma. Zależy ona bezpośrednio od złych i dobrych uczynków. W zależności od karmy inaczej reagują na nas dobrzy ludzie i źli bandyci. Swój swojego pozna. Przybywając do nowego miejsca można przyjąć zlecenia i na tym zarobić. W zależności od zleceniodawcy będzie to robota czysta lub łotrowska. Nie raz przyjdzie naprawiać szkody, które wyrządziło się przy okazji tej drugiej. Z czasem będzie można pozwolić sobie na luksus odmowy lecz na starcie, by przeżyć w tym okrutnym świecie nie można zaglądać przysłowiowemu koniowi w zęby. Trafiają się przeróżne zadania od pogodzenia zwaśnionych górników czy odzyskania niespłaconych długów aż po wcielenie się w rolę łowcy głów. Również od wyczucia i umiejętności pertraktacji naszego bohatera nie raz będzie zależeć przetrwanie lub śmierć wielu ludzi. Na swojej drodze odwiedzimy przeróżne miejsca. Zdarzają się miasteczka zastraszone przez bandę w których nie trudno o sprzeczkę czy bójkę. Zachowanie neutralności w takich miejscach jest prawie niemożliwe. Jesteśmy z nimi albo przeciw nim. Jednak i w tym ponurym świecie można odnaleźć miejsca do których zawsze miło się wraca, bo mieszkańcy są dla nas życzliwi bez okazywania nam wyższości czy uprzedzeń. Miejsca takie wnoszą trochę światła w mroczną, post-apokaliptyczną rzeczywistość. NPC prezentują bardzo skrajne postawy w zależności od pełnionej funkcji oraz miejsca, gdzie przebywają. Gołym okiem też widać ogromną przepaść technologiczną pomiędzy nie tak odległymi miastami. Broń w tym świecie jest rzeczą najcenniejszą, bo jeśli ją masz to jesteś kimś. Każda ma swoje zalety jak i słabe strony. Podzielono ją na kilka podstawowych typów - białą, lekką, ciężką, energetyczną. Broń pojawia się stopniowo od najsłabszych modeli aż do tych o największej sile rażenia. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, by zboczyć z bardziej bezpiecznej ścieżki i zdobyć broń o kilka generacji przewyższającą tą co właśnie używamy. Nasz bohater wypełniający święta misję nie jest skazany na wieczne przemierzanie stepów i gór w pojedynkę. Z czasem formujemy drużynę. Decydujemy jaką broń i zbroję będzie używał dany kompan, co nosi w plecaku oraz ustalamy jak w czasie walki zachowa się ta postać. Sequel odziedziczył po swoim poprzedniku turowy system walki. Kluczowym elementem są punkty akcji w ramach których postać może wykonywać różne czynności podczas walki. Ranni uciekają z pola bitwy. Jedni się odgrażają, a inni błagają o litość. Jeśli lubisz bardziej zaciętą walkę ustaw filtr gore na maksimum i ciesz się rzezią. Możesz też być bardziej zaangażowany w rozwiązywanie zagadek w niektórych misjach. Na przykład rozwiązywanie sprawy morderstwa lub naprawę reaktora jądrowego.Ta gra zaspokaja zarówno potrzeby hack'n'slash jak i intelektualne dzisiejszego komputerowego gracza RPG. Fallout na nowo zdefiniował gry RPG dzięki postapokaliptycznej rozgrywce polegającej na strzelaniu z broni. Fallout II przepisał tę definicję na nowo i sprawia jeszcze więcej frajdy. Choć zachowuje szorstkie tło Fallouta kontynuacja traktuje siebie znacznie mniej poważnie i utrzymuje postawę dziarskiego cynizmu. Zawiera mnóstwo cytatów z filmów i easter eggs. To z pewnością przekrój amerykańskiej popkultury. Grafika niewiele się zmieniła w stosunku do oryginalnego Fallouta, ale trudno się temu przyczepić, bo od początku nic nie było w niej złego. Muzyka jest dyskretna i zawsze odpowiednia. Naprawdę przywołuje atmosferę wędrówki po zakurzonych pustkowiach. Efekty dźwiękowe są mniej więcej takie same, ale skuteczne jak zawsze. Mnóstwo bardzo przyjemnych, wywołujących apetyt dźwięków wystrzałów i ich efektów. Postacie podkładane głosami są jak zawsze przyjemne, a wybory dotyczące odpowiedzi w dialogach są czasami tak odmienne, że będziesz miał jeszcze jeden powód, aby zapisać grę przed rozmową z kimkolwiek. Hej! Ciężko pracowałem, aby zdobyć odpowiednią ilość percepcji i inteligencji wymaganych do dotarcia do tego węzła dialogowego! Kogo nazywasz kretynem?! :)
Pomimo tego, że w interfejsie nie ma prawie żadnych zmian Fallout II ma wystarczająco dużo przygód, fabuły i wyniszczającego płuc humoru, aby utrzymać w grze zarówno fanów oryginalnej gry jak i nowicjuszy. Gra jest na kilka razy, ponieważ jest wiele rzeczy, które spudłujemy w pierwszej rundzie. Aby w pełni docenić wszystko co Fallout II ma do zaoferowania musimy przejść go kilka razy z różnymi postaciami co na koniec wydaje się bardzo dobrym pomysłem, ponieważ Fallout II jest nawet lepszy niż oryginał z nowym, zachwycającym, cynicznym humorem. Szkoda, że Bethesda po przejęciu praw do serii ją tak spłyciła w kolejnych odsłonach.

Najlepsze RPG to moim zdaniem Ultima VII, Chrono trigger, Final Fantasy VII, Fallout 1 i 2, Might and Magic 6 i 7, System Shock 2, Planescape Torment, Baldur's Gate 2, Deus Ex 1, Arcanum, Morrowind, G2NK, KotOR, Vampire: The Masquerade - Bloodlines, Witcher 3, Divinity: Original Sin II, Persona 5, Pillars of Eternity 2, Disco Elysium, Pathfinder: Wrath of the Righteous. Zapewne dołączy do tego szanownego grona Baldur's Gate 3 za którego wreszcie muszę się zabrać na porządnie.