Erich Mielke

Honorigoj
Honorigoj	(1987) Heroo de Sovetunio; (17-a de decembro 1982) Order of Friendship (en) ; (1982) Kruco de Merito de Pola Respubliko; (1975, 1982) Gold medal with hero rank of GDR (en) ; (1975) Ordeno de la Oktobra Revolucio; (1973, 1982, 1987) Ordeno de Lenin; (1964, 1967) Heroo de Laboro de Germana Demokratia Respubliko; (1960) Banner of Labor (en) ; (1958, 1968, 1977, 1980) Ordeno de Ruĝa Standardo; (1957, 1973, 1975, 1977, junio 1982, decembro 1982, 1987) Ordeno de Karlo Markso; (1954) Military Order "For Services to the People and the Fatherland" (en) ; (1954) Patriotic Order of Merit (en) ; (1954) Patriotic Order of Merit (honor clasp) (en) ; Jubilea Medalo “Kvardek Jaroj de Venko en la Granda Patriota Milito 1941–1945”; Order of the Patriotic War 1st class (en) ; Medalo «Pro la Fortigo de Milita Kunlaborado»; Jubilea Medalo «50 Jaroj post la Mongola Popola Revolucio»; Medalo “Pro Distingo je Protekto de la Ŝtatan Limon de Sovetio”; Ordeno Ho-Ĉi-Min; Artur Becker Medal (en) ; Scharnhorst Order (en) ; vd

Postenoj
Postenoj	membro de la 'Volkskammer' de GDR vd

**Erich Mielke**
Erich Mielke
Persona informo
	Erich Mielke
Naskonomo	Erich Fritz Emil Mielke
Naskiĝo	28-an de decembro 1907; en Berlino
Morto	21-an de majo 2000 (92-jaraĝa); en Berlino
Tombo	Zentralfriedhof Friedrichsfelde (en) vd
Lingvoj	germana • rusa vd
Ŝtataneco	Germana Imperiestra Regno ; Germana Demokratia Respubliko ; Sovetunio ; Vajmara Respubliko ; Germanio vd
Alma mater	Köllnisches Gymnasium (en) vd
Partio	Komunista Partio de Germanio ; Socialista Unueca Partio de Germanio vd
Profesio
Okupo	oficiro ; politikisto ; ministro vd
Postenoj
Postenoj	membro de la 'Volkskammer' de GDR vd
Honorigoj
Honorigoj	(1987) Heroo de Sovetunio; (17-a de decembro 1982) Order of Friendship (en) ; (1982) Kruco de Merito de Pola Respubliko; (1975, 1982) Gold medal with hero rank of GDR (en) ; (1975) Ordeno de la Oktobra Revolucio; (1973, 1982, 1987) Ordeno de Lenin; (1964, 1967) Heroo de Laboro de Germana Demokratia Respubliko; (1960) Banner of Labor (en) ; (1958, 1968, 1977, 1980) Ordeno de Ruĝa Standardo; (1957, 1973, 1975, 1977, junio 1982, decembro 1982, 1987) Ordeno de Karlo Markso; (1954) Military Order "For Services to the People and the Fatherland" (en) ; (1954) Patriotic Order of Merit (en) ; (1954) Patriotic Order of Merit (honor clasp) (en) ; Jubilea Medalo “Kvardek Jaroj de Venko en la Granda Patriota Milito 1941–1945”; Order of the Patriotic War 1st class (en) ; Medalo «Pro la Fortigo de Milita Kunlaborado»; Jubilea Medalo «50 Jaroj post la Mongola Popola Revolucio»; Medalo “Pro Distingo je Protekto de la Ŝtatan Limon de Sovetio”; Ordeno Ho-Ĉi-Min; Artur Becker Medal (en) ; Scharnhorst Order (en) ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Centra Komitato de la Socialisma Unueca Partio de Germanio vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Erich Fritz Emil MIELKE (naskiĝinta la 28-an de decembro 1907 en Berlino, mortinta samloke la 21-an de majo 2000) estis germana komunista politikisto kaj ministro de la Stasi inter 1957 kaj 1989.

Vivo

Origine el familio de batalemaj komunistoj en la kvartalo Wedding li iĝis membro de la junularorganizo de Komunista Partio de Germanio en 1921; poste li aliĝis al Rote Fahne. Persekutite pro murdo de du germanaj policanoj li fuĝis en Sovetunion kie li studis ĉe la Internacia Lenino-lernejo (ruse: Международная Ленинская школа /МЛШ - Meĵdunarodnaja Leninskaja ŝkola / MLŜ) inter 1932 kaj 1936. Poste li militis en la Hispana Enlanda Milito antaŭ ol aktivi agitiste kaj teroriste en Belgujo kaj Franclando. Kaptite en 1943 li kondamnitis je punlaboro en la kadro de la Organizaĵo Todt.

Reveninte en 1945 Berlinon li tuj plenumis diversajn gravajn funkciojn policajn kaj iĝis helpisto de Wilhelm Zaisser, la unua estro de la sekreta polico Stasi. Mielke publike tre konatis pro lia rolo en perfekta kaj teruriga organizo de observado de politikaj malamikoj de Orienta Germanujo. Estro de Stasi li iĝis en 1957 kaj restis sampostene por la daŭro de ne malpli ol 32 jaroj.

Krome li havis aliajn postenojn (ekz. ano de Volkskammer, do parlamentano inter 1958 kaj 1989). En 1971 li iĝis membro de la Politburoo de la centra komitato de SED, post la politika marĝenigo de Walter Ulbricht kaj la potencakiro de Erich Honecker.

Inter 1953 kaj 1989 li estis prezidanto de la piedpilka klubo SV Dynamo de Dresdeno. Krome li estis honora prezidanto de la klubo BFC Dynamo de Berlino.

En novembro 1989 ĵus antaŭ Turniĝo li demisiis kune kun la aliaj anoj de la registaro de Willi Stoph. Ekspartianigis oni lin kelkajn tagojn poste kaj je la komenco de decembro 1989 li enkarceriĝis. Kondamniĝo faritis pro la mortigo de policanoj en la 1930aj jaroj kaj en 1995 li liberigitis. Li mortis en oldulejo en la berlina kvartalo Neu-Hohenschönhausen.

Honoroj

Mielcke estis heroo de Sovetunio kaj portanto de la Scharnhorst-ordeno.

Literaturo

Klaus Bästlein: Der Fall Mielke. Die Ermittlungen gegen den Minister für Staatssicherheit der DDR. Nomos-Verlag, Baden-Baden 2002, ISBN 3-7890-7775-5.
Jens Gieseke: Revolverheld und oberster DDR-Tschekist. En: Dieter Krüger, Armin Wagner (eld.): Konspiration als Beruf. Deutsche Geheimdienstchefs im Kalten Krieg. Links, Berlin 2003, ISBN 3-86153-287-5, p. 237–263.
Wolfgang Kießling: Leistner ist Mielke. Schatten einer gefälschten Biographie. Aufbau-Verlag, Berlin 1998, ISBN 3-7466-8036-0.
Wilfriede Otto: Erich Mielke. Biographie. Aufstieg und Fall eines Tschekisten. Dietz-Verlag, Berlin 2000, ISBN 978-3-320-01976-1.
Heribert Schwan: Erich Mielke – der Mann, der die Stasi war. Droemer Knaur, München 1997, ISBN 3-426-26980-5.
Roger Engelmann, Bernd Florath, Helge Heidemeyer, Daniela Münkel, Arno Polzin, Walter Süß: Das MfS-Lexikon. 3a eldono, Ch. Links Verlag, Berlin 2016, ISBN 978-3-86153-900-1, p. 230, surrete.

Eksteraj ligiloj

Erich Mielke en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Erich Mielke en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Bibliotekoj