Riccardo Giacconi

Riccardo Giacconi

Biografía
Nacemento	6 de outubro de 1931 Xénova (Reino de Italia)
Morte	9 de decembro de 2018 (87 anos) San Diego, Estados Unidos de América
ESO’s Director General (en)
1993 – 1999 ← Harry van der Laan – Catherine Cesarsky (pt)  →
Datos persoais
Residencia	Estados Unidos de América (1956–)
Educación	Universidade de Milán - doutor (–1954)
Actividade
Campo de traballo	Astrofísica, física, astronomía e raio cósmico (pt)
Lugar de traballo	Baltimore
Ocupación	astrónomo, astrofísico, profesor universitario, físico, artista visual
Empregador	Universidade Johns Hopkins Universidade Harvard Observatorio austral europeo
Membro de	Accademia Nazionale dei Lincei Sociedade Estadounidense de Astronomía Asociación Americana para o Avance das Ciencias Sociedade Filosófica Estadounidense Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Sociedade Estadounidense de Física
Obra
Doutorando	Eric D. Feigelson (pt)
Familia
Cónxuxe	Mirella Giacconi
Premios
(2008)  Premio Grandes Inmigrantes (2004)  Medalla Karl Schwarzschild (2003)  Medalla Nacional de Ciencia (2002)  Premio Nobel de Física (2000)  Premio Marcel Grossmann (1987)  Premio Wolf en Física (1982)  Medalla de ouro da Royal Astronomical Society (1981)  Medalla Bruce (1981)  Premio Dannie Heineman de Astrofísica (1981)  Lectorado Henry Norris Russell (1980)  Medalla Elliott Cresson (1980)  NASA Exceptional Scientific Achievement Medal (en) (1975)  Premio Memorial Richtmyer (1966)  Premio Helen B. Warner en Astronomía  Programa Fulbright  Cabaleiro da Gran Cruz da Orde ao Mérito da República Italiana  Doutor Honoris Causa da Universidade de Uppsala (pt)  doutor honoris causa pola Universidade de Padua
Descrito pola fonte	Riccardo Giacconi, 87, Explorer of the Universe Through X-Rays, Dies (en) Astronomers: A Biographical Reference (en)

Riccardo Giacconi, nado en Xénova o 6 de outubro de 1931, e morto^[1] en San Diego o 9 de decembro de 2018 foi un astrofísico italiano radicado nos Estados Unidos.

Foi fillo único de Antonio, un pequeno empresario e Elsa Canni, profesora de matemáticas e física^[2]. No 1939 os pais sepáranse, quedando el coa nai, que marcha a Cremona, e logo a Milán, ensinando no mesmo instituto ó que logo acudirá Riccardo^[3].

Estuda Física na Universidade de Milán con Giuseppe Occhialini, especializándose na investigación dos raios cósmicos. Baixo o consello do seu mentor, no 1956 emigra ós Estados Unidos de América. No 1958 comeza a colaborar coa Universidade de Princeton, e logo, Bruno Rossi introdúceo na AS&E (American Science and Engineering)^[4] cun programa para o desenvolvemento da investigación en raios X cósmicos, comezando a proxectar instrumentos para poñelos en relevo.

No 1962 descobre Scorpius X-1, primeira fonte extraterrestre coñecida de raios X^[4]. No 1970 ocúpase do lanzamento do satélite Uhuru, co que se abre a exploración do ceo profundo ós raios X. Grazas a este recoñecemento celeste, foron descubertas 339 estrelas emisoras de raios X, entre elas Cygnus X-1^[4] e Vela X-1.

No 1973, pasa a ser director do Harvard Smithsonian Center for Astrophysics, impulsando o proxecto HEAO-2 dun telescopio de raios X en órbita, que máis adiante foi unha realidade, bautizado como Observatorio Einstein. É ese ano cando decidiu 'eu amo a astronomía, ao menos, como a practico'.^[5]

Máis adiante, ten recuperado o cargo de profesor de física e astronomía (1982-1997) e de investigador (a partir do 1998) na Universidade Johns Hopkins.

Do 1993 ó 1999 é Director xeral do European Southern Observatory (ESO).

Foi o investigador xefe do proxecto Chandra Deep Field-South co Chandra X-ray Observatory da NASA.^[6]

Recibiu o Nobel de Física de 2002, polas súas contribucións á astrofísica que levaron ao descubrimento dos raios X cósmicos.^[5]

Riccardo Giacconi, Wallace Tucker. The X-Ray Universe, Cambridge, MA: Harvard University Press, 1985.

Riccardo Giacconi
Premios	(2008)  Premio Grandes Inmigrantes (2004)  Medalla Karl Schwarzschild (2003)  Medalla Nacional de Ciencia (2002)  Premio Nobel de Física (2000)  Premio Marcel Grossmann (1987)  Premio Wolf en Física (1982)  Medalla de ouro da Royal Astronomical Society (1981)  Medalla Bruce (1981)  Premio Dannie Heineman de Astrofísica (1981)  Lectorado Henry Norris Russell (1980)  Medalla Elliott Cresson (1980)  NASA Exceptional Scientific Achievement Medal (en) (1975)  Premio Memorial Richtmyer (1966)  Premio Helen B. Warner en Astronomía  Programa Fulbright  Cabaleiro da Gran Cruz da Orde ao Mérito da República Italiana  Doutor Honoris Causa da Universidade de Uppsala (pt)  doutor honoris causa pola Universidade de Padua
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

• Premio de Astronomía Helen B. Warner (1966)
• Medalla Bruce (1981)^[7]
• Lector Henry Norris Russell (1981)
• Premio de Astrofísica Dannie Heineman (1981)
• Medalla de ouro da Royal Astronomical Society británica (1982)
• Premio Wolf en Física (1987)
• Premio Nobel de Física (2002)
• Medalla de Ciencia dos EEUU (2003)
• Asteroide 3371 Giacconi

• Perfil no sitio oficial do Nobel de Física 2002 (en inglés)