Sydney Brenner

Sydney Brenner, CH (* 13. Januar 1927 in Germiston, Süüdafrika; † 5. April 2019^[1]) weer en britisch Bioloog, de 2002 tosommen mit Howard Robert Horvitz un John Edward Sulston den Nobelpries för Physiologie oder Medizin kreeg. Ehrt wurrn de Forscher för hör Arbeit up dat Rebeet vun de „genetischen Regulatschoon vun de Organentwicklung un den programmeerten Zelldood“.

Brenner wurr as Söhn vun jöödsch Emigranten in Germiston, Süüdafrika, boren, studeer an de Universität Witwatersrand in Süüdafrika Medizin un hett 1954 sien Doktertitel an dat Exeter College vun de Universität Oxford in dat Fack „Physikalische Chemie“ maakt. Nah en körten Tiet in en chemisch Laboratorium wessel he 1956 an dat MRC Laboratory of Molecular Biology in Cambridge. Dor hett he sück mit de Molekularbiologie befaat un wurr 1979 ok Baas vun de entspreekend Afdeelen. Söben Johr later wurr he Direkter vun de molekulargenetisch Afdeelen vun dat Institut, wat he bit 1991 bleev. Van 1996 bit 2000 forsch he as Präsident un Wetenschapsdirekter an dat Salk Institute La Jolla un in Berkeley, Kalifornien. Siet 2005 is he Präsident vun dat Okinawa Institute of Science and Technology.^[2] To Tiet is he an dat Salk Institute, an' Janelia Research Campus un an dat Howard Hughes Medical Institute tätig.

Brenner hett he den Fadenwürm Caenorhabditis elegans as Modellorganismus bekannt maakt un hett de sien Organentwicklung un de Entwicklung vun dat NervensysteemNervensystem studeert. Mit Hülp vun C. elegans wurrn ok de eersten Gene, de bi de Apoptose en wichtigen Rull spelen, beschreeven. Tosommen mit Sulston hett he de embryonale Zellentwicklung vun den Würm Caenorhabditis elegans sowiet upklärt, dat dat Entstahn vun all 959 Zellen bekannt weer. Dorbi harr sück wiest, dat 131 Zellen woll wiels de embryonale Zellentwicklung bild wurrn, later in den lateren Würm nich mehr vörhannen weern, wiel se en „genetisch programmeerten Zelldood“ (Apoptose) ünnerleegen weern. All in de 1960er Johren harr he to dat Upklären vun den genetischen Code bidragen, as he tosommen mit Kollegen de Frameshift-Mutatschonen opdecken dee.

Brenner hett de eerste Gensequenzeeren vun en Koppfööter (Octopus bimaculoides) up den Weg brocht, de 2015 afslooten wurr.^[3]

Mit sien 2010 storven Ehefru May Brenner (borene Covitz) harr he dree Kinner.

• 1966: Liddmaat vun de American Academy of Arts and Sciences
• 1970: Gregor-Mendel-Medaille vun de Düütsch Akademie vun de Natuurforscher Leopoldina
• 1971: Albert Lasker Award for Basic Medical Research
• 1974: Royal Medal vun de Royal Society
• 1975: Prix Charles-Léopold Mayer
• 1975: Liddmaat vun de Düütsch Akademie vun de Natuurforscher Leopoldina, siet 2008 Natschonale Akademie vun de Wetenschapen
• 1978: Gairdner Foundation International Award
• 1986: Order of the Companions of Honour
• 1987: Genetics Society of America Medal
• 1988: "Utwärtig Wetenschaplich Liddmaat" vun de Max-Planck-Gesellschaft
• 1990: Kyoto-Pries
• 1994: Max-Delbrück-Medaille
• 2000: Albert Lasker Special Achievement Award
• 2002: March of Dimes Prize in Developmental Biology
• 2002: Nobelpries för Physiologie oder Medizin
• 2009: Grootkrüüz vun den Orden vun den Infanten Dom Henrique

Sydney Brenner. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• Brenner up de Sieden vun den Nobelpries (engelsch)
• DNB-Katalog
• Nobelpreisträger eröffnet Laboretagen des Cologne Center for Genomics CCG

1. ↑ hermesauto: Nobel laureate Sydney Brenner, who helped place Singapore on biotech world stage, dies at 92. 5. April 2019, afropen an’n 2. Juli 2019 (engelsch). 
2. ↑ OIST: Profile
3. ↑ Caroline B. Albertin, Oleg Simakov, Therese Mitros, Z. Yan Wang, Judit R. Pungor, Eric Edsinger-Gonzales, Sydney Brenner, Clifton W. Ragsdale, Daniel S. Rokhsar: The octopus genome and the evolution of cephalopod neural and morphological novelties, Nature Band 524, Nummer 7564 van' 13. August 2015, Sieden 220–224, Online: PDF