Naar inhoud springen

Kirsten Wild

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kirsten Wild
Wild tijdens het EK baanwielrennen 2019 te Apeldoorn.
Wild tijdens het EK baanwielrennen 2019 te Apeldoorn.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Kirsten Carlijn Wild
Geboortedatum 15 oktober 1982
Geboorteplaats Almelo, Vlag van Nederland Nederland
Nationaliteit Nederlandse
Lengte 177 cm
Gewicht 63 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt eind 2021
Discipline(s) Baanwielrennen
Wegwielrennen
Specialisatie(s) Omnium, Koppelkoers, Scratch, Puntenkoers
Massasprints
Ploegen
2004–2005
2006–2008
2009–2010
2011–2012
2013–2014
2015–2016
2017
2018
2019-2021
@Home Cycling Team
AA Cycling Team
Cervélo TestTeam
AA Drink-Leontien.nl
Argos-Shimano WE
Team Hitec Products
Cylance Pro Cycling
Wiggle High5
Ceratizit-WNT
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 1e (2013, 2019)
Ronde van Vlaanderen 2e (2009)
WK op de weg 2e (2016)
Overige
Zeges:  
RideLondon Classic
Driedaagse Brugge-De Panne
2016, 2018
2019
Medailleoverzicht
Baanwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Zomerspelen 0 0 1
Europese Spelen 2 1 0
Wereldkampioenschappen 9 4 5
Europese kampioenschappen 8 4 6
Totaal (40 medailles) 19 9 12
Wegwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 0 1 1
Totaal (2 medailles) 0 1 1
Medailles
Baanwielrennen
Olympische Zomerspelen
Brons Tokio 2020 Omnium
Europese Spelen
Goud Minsk 2019 Scratch
Goud Minsk 2019 Omnium
Zilver Minsk 2019 Koppelkoers
Wereldkampioenschappen
Goud Saint-Quentin-en-Yvelines 2015 Scratch
Goud Apeldoorn 2018 Scratch
Goud Apeldoorn 2018 Omnium
Goud Apeldoorn 2018 Puntenkoers
Goud Pruszków 2019 Omnium
Goud Pruszków 2019 Koppelkoers
Goud Berlijn 2020 Scratch
Goud Berlijn 2020 Koppelkoers
Goud Roubaix 2021 Koppelkoers
Zilver Londen 2016 Scratch
Zilver Hongkong 2017 Omnium
Zilver Apeldoorn 2018 Koppelkoers
Zilver Pruszków 2019 Scratch
Brons Apeldoorn 2011 Omnium
Brons Saint-Quentin-en-Yvelines 2015 Omnium
Brons Hongkong 2017 Puntenkoers
Brons Pruszków 2019 Puntenkoers
Brons Roubaix 2021 Puntenkoers
Europese kampioenschappen
Goud Apeldoorn 2013 Puntenkoers
Goud Saint-Quentin-en-Yvelines 2016 Afvalkoers
Goud Saint-Quentin-en-Yvelines 2016 Puntenkoers
Goud Berlijn 2017 Afvalkoers
Goud Glasgow 2018 Scratch
Goud Glasgow 2018 Omnium
Goud Apeldoorn 2019 Afvalkoers
Goud Apeldoorn 2019 Omnium
Zilver Apeldoorn 2013 Omnium
Zilver Grenchen 2015 Scratch
Zilver Saint-Quentin-en-Yvelines 2016 Omnium
Zilver Berlijn 2017 Omnium
Brons Apeldoorn 2011 Omnium
Brons Saint-Quentin-en-Yvelines 2016 Scratch
Brons Saint-Quentin-en-Yvelines 2016 Koppelkoers
Brons Berlijn 2017 Koppelkoers
Brons Glasgow 2018 Koppelkoers
Brons Apeldoorn 2019 Koppelkoers
Wegwielrennen
Wereldkampioenschappen
Zilver Doha 2016 Wegwedstrijd
Brons Valkenburg 2012 Ploegentijdrit
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Kirsten Wild (Almelo, 15 oktober 1982) is een Nederlands voormalig wielrenster, die zowel op de weg als op de baan actief was. In deze laatste discipline werd ze achtmaal Europees- en negenmaal wereldkampioene. Ze won ook tweemaal goud op de Europese Spelen en brons op het Olympische omnium. Op de weg werd ze een keer vice-wereldkampioene.

Aan het einde van het wielerseizoen 2021 sloot Wild haar professionele carrière af.

In 2004 maakte Wild haar debuut bij de profs, dit bij de wielerploeg @Home Cycling Team. Haar eerste UCI-overwinning boekte ze twee jaar later door in de Omloop Door Middag-Humsterland de spurt te winnen. In de daaropvolgende jaren ontpopte Wild zich tot een absolute topspurtster in het vrouwenpeloton. Haar eerste grote overwinning volgde in 2008 toen ze de Omloop het Volk wist te winnen. Een jaar later wist ze haar eerste Wereldbeker te winnen. In de Ronde van Neurenberg won ze de massaspurt. In de volgende jaren won ze nog twee wereldbekers: de Open de Suède Vårgårda (2010) en de Ronde van Chongming (2014). Daarnaast won ze ook viermaal het eindklassement in de Ronde van Qatar (2009, 2010, 2013 en 2014) en drie ritten in de Giro Donne. Haar laatste wegwedstrijd reed Wild in augustus 2021, de Simac Ladies Tour. De eerste etappe ging van start in haar woonplaats Zwolle. Bij de start werd ze samen met Anna van der Breggen gehuldigd door burgemeester Peter Snijders.[1] Vanwege een coronabesmetting binnen de ploeg, ging de hele ploeg niet meer van start in de vierde etappe, daardoor werd de derde etappe tussen Stramproy en Weert haar laatste wedstrijd op de weg.[2]

Op de piste debuteerde Wild eind 2007. Met oog op de Olympische spelen 2012 stortte ze zich op de ploegenachtervolging en het omnium. Haar eerste internationale titel behaalde ze op het EK 2013. Voor eigen volk te Apeldoorn won ze het nadat ze al zilver had gepakt in het omnium, de titel op de puntenkoers. Dit laatste deed ze na een felle strijd met de Britse Danielle King, ze behaalde uiteindelijk één punt meer dan King. Haar eerste wereldtitel behaalde ze begin 2015 tijdens het WK te Frankrijk. In de scratch hield ze Amy Cure uit Australië, en de Canadese Allison Beveridge achter zich.[3] Tijdens de Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2018 in eigen land won Wild maar liefst vier medailles: driemaal goud en eenmaal zilver. Ze werd wereldkampioene op de onderdelen scratch, omnium en de puntenkoers. Tijdens de koppelkoers werd ze tweede, samen met Amy Pieters.[4] Voor deze prestaties werd ze op woensdag 7 maart onderscheiden met de erepenning van de stad Zwolle.[5] In 2019 won Wild een zilveren medaille op de Europese spelen in Minsk op de madison samen met het jonge talent Amber van der Hulst. Op datzelfde event won ze ook de scratch en het omnium. Tijdens de Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2019 in Berlijn prolongeerden Wild en Pieters hun wereldtitel in de koppelkoers en won Wild ook de scratch. In oktober 2021 reed ze het laatste WK uit haar carrière. Dit sloot ze af met een bronzen en een gouden medaille.[6][7]

Kirsten Wild nam gedurende haar loopbaan driemaal deel aan de Olympische Zomerspelen. De eerste keer in 2012. Toen ze eind 2011 samen met Amy Pieters, Vera Koedooder en Ellen van Dijk de wereldbeker ploegenachtervolging in Astana won (inclusief een Nederlands record in de kwalificatie met Vera Koedooder en Ellen van Dijk), kwalificeerde Wild zich voor de Spelen. Omdat ze op zowel het EK als het WK 2011 brons veroverde in het omnium mocht ze ook op dit onderdeel naar de Spelen. Op de Spelen zelf werd Wild als lid van de ploegenachtervolging uiteindelijk zesde met Amy Pieters, Vera Koedooder en Ellen van Dijk, in het omnium herhaalde ze dat resultaat. Vier jaar later was ze er dankzij haar derde plek op het WK 2015 opnieuw bij tijdens het omnium van Rio 2016. Hier werd ze uiteindelijk wederom zesde. Omdat de Spelen van Tokyo 2020 een jaar werden uitgesteld, verlengde Wild haar carrière met één jaar.[8] Uiteindelijk nam Wild in augustus 2021 namens Nederland deel aan de Spelen. Samen met Amy Pieters werd ze vierde in de eerste Olympische editie van de koppelkoers voor vrouwen.[9] Twee dagen later won ze brons op het onderdeel omnium.[10]

Wild kwam in haar carrière uit voor verschillende ploegen. Na haar debuut bij @Home Cycling Team reed ze vanaf 2006 drie jaar bij AA Cycling Team. Na twee jaar bij Cervélo TestTeam, ging Wild terug naar AA Drink-Leontien.nl en reed ze vervolgens twee jaar voor Argos-Shimano. In 2015 werd ze lid van de Noorse wielerploeg Hitec Products. In 2017 kwam Wild uit voor de Amerikaanse ploeg Cylance en vanaf 2018 voor het Britse Wiggle High5.[11]

Na haar wielercarrière werd Wild docente aan het CSE, de Topsportacademie Nederland, een middelbare school voor getalenteerde sporters in Zwolle. Daarnaast is zij actief als commentator voor de NOS-televisie.[12]

Baanwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Vlag van Nederland NK Vlag van Europa EK WK OS WB Overig
Elite
2007 Brons achtervolging
2008 Goud achtervolging
Zilver achtervolging
Zilver puntenkoers
2009 Goud achtervolging
Goud koppelkoers
Brons puntenkoers
4daagse Rotterdam (met Vera Koedooder)
6daagse Amsterdam (met Vera Koedooder)
2010 Goud puntenkoers
Zilver achtervolging
6daagse Rotterdam (met Vera Koedooder)
2011 Goud koppelkoers
Goud puntenkoers
Goud scratch
Zilver achtervolging
Brons omnium Brons omnium WB Peking:
Zilver omnium
WB Manchester:
Zilver omnium
WB Astana:
Goud ploegenachtervolging
6daagse Rotterdam: omnium
2012 Goud achtervolging
Goud omnium
Goud scratch
Zilver koppelkoers
Zilver puntenkoers
6daagse Rotterdam:
omnium
2013 Goud achtervolging
Goud omnium
Goud ploegenachtervolging
Goud puntenkoers
Goud scratch
Zilver koppelkoers
Goud puntenkoers
Zilver omnium
6daagse Rotterdam:
omnium
2014 Goud achtervolging
Goud omnium
Goud puntenkoers
Goud ploegenachtervolging
Zilver achtervolging
Zilver scratch
WB Londen:
Brons omnium
2015 Goud achtervolging
Goud koppelkoers
Zilver scratch
Zilver scratch Goud scratch
Brons omnium
WB Cali:
Goud omnium
Troféu CAR Andia:
omnium
scratch
6daagse Fiorenzuola:
scratch
Dublin International:
omnium
scratch
2016 Goud achtervolging
Goud koppelkoers
Goud puntenkoers
Goud scratch
Goud afvalkoers
Goud puntenkoers
Zilver omnium
Brons koppelkoers
Brons scratch
Zilver scratch WB Apeldoorn:
Goud omnium
2017 Goud koppelkoers
Goud omnim
Goud scratch
Goud afvalkoers
Zilver omnium
Brons koppelkoers
Zilver omnium
Brons puntenkoers
WB Pruszków:
Goud omnium
Anadia Open:
scratch
IBO Gent:
omnium
6daagse Gent:
koppelkoers
2018 Goud koppelkoers
Goud puntenkoers
Goud scratch
Goud omnium
Goud scratch
Brons koppelkoers
Goud omnium
Goud puntenkoers
Goud scratch
Zilver koppelkoers
WB Minsk:
Goud omnium
Goud puntenkoers
Zilver koppelkoers
WB Saint-Quentin-En-Yvelines:
Goud omnium
WB Londen:
Goudomnium
6daagse Londen:
omnium
6daagse Gent:
omnium
Revolutions Serie Manchester:
puntenkoers
6daagse Bremen:
koppelkoers
omnium
6daagse Mallorca:
puntenkoers
2019 Goud omnium
Goud koppelkoers
Goud afvalkoers
Goud omnium
Brons koppelkoers
Goud omnium
Goud koppelkoers
Zilver scratch
Brons puntenkoers
WB Hongkong:
Goud omnium
Goud koppelkoers
WB Minsk:
Goud scratch
Goud koppelkoers
WB Glasgow:
Goud omnium
Brons koppelkoers
Europese Spelen:
Goud scratch
Goud omnium
Zilver koppelkoers
6daagse Bremen:
omnium
6daagse Gent:
omnium
2020 Goud koppelkoers
Goud scratch
Anadia Open:
omnium
Ascoli SprintCup:
omnium
puntenkoers
scratch
2021 Goud koppelkoers
Brons puntenkoers
Brons omnium
Madison met Nina Kessler in 2016.
EK baanwielrennen 2015.

Wegwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]
Op 27 augustus 2021 reed ze bij Ceratizit-WNT haar laatste wedstrijd op de weg.

2006 - 4 zeges

2007 - 5 zeges

2008 - 3 zeges

2009 - 14 zeges

2010 - 15 zeges

2011 - 1 zege

  • Omloop Van Borsele

2012 - 9 zeges

2013 - 15 zeges

  • 2e, 3e en 4e etappe Ronde van Qatar
  • Eindklassement Ronde van Qatar
  • Gent-Wevelgem
  • Dwars door Vlaanderen
  • 1e, 2e, 3e B en 4e etappe Energiewacht Tour
  • Ronde van Gelderland
  • 1e etappe Giro Donne
  • 2e en 3e etappe Ronde van België
  • 1e en 3e etappe Boels Ladies Tour

2014 - 14 zeges

  • 1e, 3e en 4e etappe Ronde van Qatar
  • Eindklassement Ronde van Qatar
  • Novilon EDR Cup
  • 1e en 2e etappe Energiewacht Tour
  • Ronde van Gelderland
  • 1e en 2e etappe Ronde van Chongming
  • Eindklassement Ronde van Chongming
  • Ronde van Chongming World Cup
  • 4e en 6e etappe La Route de France

2015 - 10 zeges

2016 - 6 zeges

2017 - 4 zeges

2018 - 5 zeges

2019 - 4 zeges

Wild namens Cylance in de Boels Ladies Tour 2017.
Wild namens Wiggle High5 in de Ronde van Yorkshire 2018.

Uitslagen in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Ronde van Drenthe WK op de weg
2006 89e
2007 12e
2008 Brons ↑ 8e
2009 Zilver ↑ 10e
2010 Brons ↑ 14e opgave
2011 17e Zilver 99e
2012 4e Zilver 77e
2013 Goud ↑ 10e 5e opgave
2014 9e 13e 6e
2015 11e 28e 11e
2016 Zilver ↑
2017 20e
2018 34e 11e 44e
2019 Goud ↑ 8e
Resultaten in kleinere rondes
Jaar Ronde van Qatar Energiewacht Tour Ronde van Chongming RaboSter Zeeuwsche Eilanden Holland Ladies Tour
2006 Eindklassement 1e (2 etappes)
2007 26e (1 etappe)
2008 2e (1 etappe) 12e
2009 Eindklassement 1e 3e (2 etappes)
2010 Eindklassement 1e (1 etappe) 2e (1 etappe) Eindklassement 1e (2 etappes) 2e (2 etappes)
2011 5e 2e 3e
2012 3e (2 etappes) Puntenklassement 7e (1 etappe) Eindklassement 1e (1 etappe) 20e (1 etappe)
2013 Eindklassement 1e (3 etappes) Puntenklassement 3e (4 etappes) Puntenklassement 22e (2 etappes) Puntenklassement
2014 Eindklassement 1e (3 etappes) Puntenklassement 7e (2 etappes) Puntenklassement Eindklassement 1e (2 etappes) Puntenklassement
2015 5e (1 etappe) Puntenklassement Eindklassement 1e (2 etappes) Puntenklassement 31e
2016 24e (1 etappe) Puntenklassement 30e (2 etappes)
2017 2e (1 etappe) 59e (1 etappe)
2018 5e (1etappe) Puntenklassement
Commons heeft media­bestanden in de categorie Kirsten Wild.
Voorganger:
Vlag van Duitsland Stephanie Pohl
Europees kampioen Puntenkoers (Baanwielrennen)
2013
Opvolger:
Vlag van Polen Eugenia Bujak
Voorganger:
Vlag van Polen Katarzyna Pawłowska
Europees kampioen Puntenkoers (Baanwielrennen)
2016
Opvolger:
Vlag van Denemarken Trine Schmidt