Solbus Solcity 11M
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Solbus Solcity 11M – autobus niskowejściowy produkowany przez znaną z jakości swoich wyrobów autobusopodobnych, nieprzypadkowo upadłą firmę Solbus z S(t)olca Kujawskiego.
Wygląd[edytuj • edytuj kod]
Autobus wygląda jak gigantyczny prostopadłościan zrobiony z kartonów podych z IKEA, do którego ktoś umocował okna i drzwi. Silnik umieszczony z tyłu i oś portalowa (cj wie co to) sprawiają że autobus posiada częściowo niską podłogę,co czyni go łatwo dostępnym dla babć autobusowych.
Dane techniczne[edytuj • edytuj kod]
- Drzwi – w układzie 1-2-1 lub czasem 1-2-0 co ułatwia wsiadanie nawet w najbardziej zatłoczonych miastach[1].
- Liczba miejsc – około 90.
- Klimatyzacja – za dopłatą, zazwyczaj nie ma.
- Silnik – Cummins lub Iveco jak kto woli.
- Skrzynia – lewar, za dopłatą automat.
Zalety[edytuj • edytuj kod]
- Standardowa zgrzytająca manulana skrzynia biegów idealna na miejskie trasy z dużą ilością przystanków.
- Wysokiej jakości plastki trzeszczące na wybojach.
- Przepiękny dźwięk silnika przypominający starą pralkę.
Wady[edytuj • edytuj kod]
- Wspomniana niskowejściowość znacznie ułatwiająca wchodzenie babciom autobusowym.
- Skrzynia automatyczna nie pozwalająca wyrzucać na luz starym szoferom (tylko w niektórych egzemplarzach).
Modele pokrewne[edytuj • edytuj kod]
- Solcity SN11L – wersja podmiejska posiadająca więcej miejsc siedzących.
- Solcity SubUrban 11 – wygląd identyczny, zmieniony szkielet, drobne usprawnienia.
- Solcity SubUrban 10 – to co wyżej, tylko krótszy o metr.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Przednie drzwi pojedyncze otwierają się do szyby, co jest przydatne przy przytrzaskiwaniu gapowiczów, by nie mogli uciec.