Czarna herbata
Czarna herbata – rodzaj herbaty, która jest bardziej utleniona niż herbata ulung, żółta, biała i zielona[1]. Czarna herbata ma na ogół mocniejszy smak niż inne herbaty. Wszystkie cztery rodzaje wytwarza się z liści krzewu (lub małego drzewa) Camellia sinensis, z jednej z dwóch głównych odmian tego gatunku - chińskiej odmiany drobnolistnej (C. sinensis var. sinensis), stosowanej do większości innych rodzajów herbat oraz odmianę assamską o dużych liściach (C. sinensis var. assamica), która była tradycyjnie używana głównie do produkcji czarnej herbaty[2].
W Chinach, skąd pochodzi czarna herbata, napój nazywa się „czerwoną herbatą”, ze względu na kolor, jaki uzyskują odpowiednio przetwarzane utlenione liście[2]. Oprócz Chin, krajami produkcji czarnej herbaty są również: Sri Lanka, Indie, Kenia, Malawi, Argentyna, Indonezja, Wietnam i Turcja[3].
Podczas gdy zielona herbata zwykle traci swój smak w ciągu roku, czarna herbata zachowuje swoje walory przez kilka lat. Z tego powodu od dawna była przedmiotem handlu, a sprasowane „cegły” czarnej herbaty służyły jeszcze w XIX wieku jako forma waluty w Mongolii, Tybecie i na Syberii[4].
Czarna herbata jest jednym z głównych produktów w światowym obrocie handlowym[5].
Proces powstawania
[edytuj | edytuj kod]Proces powstawania czarnej herbaty składa się z kilku etapów:
- zbiór liści z krzewów herbacianych
- więdnięcie
- skręcanie
- fermentacja (działanie enzymów na polifenole katechinowe w liściach)[5]
- suszenie
- sortowanie liści[3][5]
Rodzaje i nazwy
[edytuj | edytuj kod]
Nazwy odmian czarnej herbaty pochodzą głównie od rejonu uprawy, np.[1]:
- Chiny: herbata Yunnan (Dianhong), miejsce uprawy – prowincja Junnan
- Indie: herbata Assam, miejsce uprawy – stan Asam
- Indie: herbata Darjeeling, miejsce uprawy – Dardżyling
- Sri Lanka: herbata cejlońska, miejsce uprawy: Cejlon
Ze względu na wygląd liści, czarną herbatę klasyfikuje się także w następujący sposób[6]:
- całe liście (ang. whole leaf)
- łamane (ang. broken)
- bardzo rozdrobnione (ang. fannings)
- pył herbaciany (ang. dust) – stosowany do produkcji herbaty rozpuszczalnej
Popularne są również mieszanki czarnej herbaty z innymi roślinami, aromatami, wyciągami z ziół i owoców, jak np.: Earl Grey tea (z olejkiem z bergamotki[7]) i in.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Robert J. Heiss, The story of tea: a cultural history and drinking guide, Berkeley, Calif.: Ten Speed Press, 2007, ISBN 978-1-60774-172-5, OCLC 748281810 [dostęp 2020-06-11].
- ↑ a b Robert Tomczyk, Zapiski o herbacie, Warszawa: Wydawnictwo Fu Kang, 2009, ISBN 978-83-922634-4-9, OCLC 750621859 [dostęp 2020-06-11].
- ↑ a b Herbata: 5 ciekawostek na jej temat, „National Geographic”, www.national-geographic.pl [dostęp 2020-06-11] (pol.).
- ↑ Błogosławieństwo i przekleństwo Chin - eherbata.pl [online], eherbata.pl [dostęp 2020-06-11].
- ↑ a b c Herbata - charakterystyka towaroznawcza, [w:] Tadeusz Sikora, Towaroznawstwo żywności, wyd. 8, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2009, ISBN 978-83-02-09150-6, OCLC 751011047 [dostęp 2020-06-11].
- ↑ Czerna herbata - gatunki, przygotowanie i sposób parzenia [online], www.herbaciani.pl [dostęp 2020-06-11].
- ↑ Bergamot growers get whiff of success [online], 6 kwietnia 2006 [dostęp 2020-06-11] (ang.).