Przejdź do zawartości

Huub Stevens

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Huub Stevens
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Hubertus Jozef Margaretha Stevens

Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1953
Sittard

Wzrost

181 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1970–1975 Fortuna Sittard 104 (4)
1975–1986 PSV Eindhoven 293 (15)
W sumie: 397 (19)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1979–1985  Holandia 18 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1986–1993 PSV Eindhoven (juniorzy)
1993–1996 Roda JC Kerkrade
1996–2002 FC Schalke 04
2002–2003 Hertha BSC
2004–2005 FC Köln
2005–2007 Roda JC Kerkrade
2007–2008 Hamburger SV
2008–2009 PSV Eindhoven
2009–2011 Red Bull Salzburg
2011–2012 FC Schalke 04
2013–2014 PAOK FC
2014 VfB Stuttgart
2014–2015 VfB Stuttgart
2015–2016 TSG 1899 Hoffenheim
2019 FC Schalke 04 (tymczasowo)
2020 FC Schalke 04 (tymczasowo)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Hubertus („Huub”) Jozef Margaretha Stevens (wym. [ˈɦyp ˈsteɪ̯.vəns]; ur. 29 listopada 1953 w Sittard) – holenderski trener piłkarski i piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy lub defensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym klubem Stevensa w karierze był amatorski Stadbroek, natomiast pierwszym profesjonalnym Fortuna Sittard. W jej barwach zadebiutował w 1970 roku w Eredivisie, ale dopiero po 3 sezonach miał już pewne miejsce w pierwszej jedenastce klubu. W Fortunie spędził 5 lat i przez ten okres rozegrał 104 ligowe mecze oraz strzelił 4 gole, ale z klubem nie osiągnął znaczących sukcesów.

Latem 1975 Stevens przeniósł się do PSV Eindhoven. Już w pierwszym sezonie, pomimo że rozegrał tylko 11 meczów, wywalczył z PSV dublet: mistrzostwo Holandii, jak i Puchar Holandii. W sezonie 1976/1977 wystąpił z PSV w Pucharze Europy, jednak odpadł już w 2. rundzie po dwumeczu z francuskim AS Saint-Étienne. W 1978 Stevens wywalczył drugie w swojej karierze mistrzostwo kraju, a w mistrzowskim sezonie rozegrał 30 meczów. W sezonie 1978/1979 znów odpadł z PSV już w drugiej rundzie, tym razem po meczach ze szkockim Rangers. Przez kolejne lata Stevens grał w wyjściowej jedenastce klubu z Eindhoven, jednak zespół długo nie potrafił wywalczyć kolejnego mistrzostwa Holandii i dopiero w 1986 roku sięgnął po to trofeum. Był to zarazem ostatni piłkarski sezon Stevensa, który zakończył karierę w wieku 33 lat. Dla PSV rozegrał 293 spotkania i strzelił 15 goli.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1970/71 Fortuna Sittard Holandia  Eredivisie 7 0
1971/72 Fortuna Sittard Holandia  Eredivisie 22 0
1972/73 Fortuna Sittard Holandia  Eredivisie 15 0
1973/74 Fortuna Sittard Holandia  Eredivisie 34 3
1974/75 Fortuna Sittard Holandia  Eredivisie 26 1
1975/76 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 11 1
1976/77 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 25 0
1977/78 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 30 0
1978/79 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 32 3
1979/80 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 30 4
1980/81 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 29 0
1981/82 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 32 2
1982/83 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 30 1
1983/84 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 26 3
1984/85 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 29 0
1985/86 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 19 1
Łącznie w Eredivisie 397 19

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Holandii Stevens zadebiutował 24 lutego 1979 roku w przegranym 0:3 wyjazdowym meczu z Włochami, w 46. minucie zmieniając Ernie Brandtsa. Był podstawowym zawodnikiem zespołu walczącego w eliminacjach do Euro 80 i między innymi zdobył gola w meczu z Polską (1:1). Holandia pomyślnie przebrnęła eliminacje i Stevens został powołany przez selekcjonera Jana Zwartkruisa do kadry na finałowy turniej we Włoszech. Tam zagrał we dwóch grupowych meczach: z RFN (2:3) oraz Czechosłowacją (1:1), jednak Holandia odpadła już po fazie grupowej. Stevens grał także w nieudanych kwalifikacjach do MŚ 1982, a reprezentacyjną karierę kończył w 1985 roku meczem z Bułgarią (1:0). Ogółem w kadrze Holandii rozegrał 18 meczów i strzelił 1 gola.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Stevens został trenerem. Najpierw przez 7 lat szkolił juniorów PSV Eindhoven, by w 1993 roku objąć samodzielnie zespół Rody JC Kerkrade, z którą w 1995 roku wywalczył wicemistrzostwo Holandii, a zespół zaczął należeć do czołówki Eredivisie.

9 października 1996 roku Stevens zastąpił Jörga Bergera na stanowisku pierwszego trenera FC Schalke 04. W Bundeslidze zajął co prawda z klubem z Gelsenkirchen dopiero 12. pozycję, ale sukces osiągnął w Pucharze UEFA, gdy doprowadził zespół do finału, a następnie do zwycięstwa w nim z Interem Mediolan. Kolejne sukcesy z Schalke osiągnął kilka lat później, gdy w 2001 roku wywalczył Puchar Niemiec, a w 2002 roku powtórzył ten sukces. Po sezonie 2001/2002 Huub zrezygnował z pracy i objął Herthę BSC i w sezonie 2002/2003 zajął z nią 5. miejsce w lidze. Jednak sezon 2003/2004 berlińczycy rozpoczęli źle i 4 grudnia Stevens zrezygnował ze stanowiska.

Przez pół roku Huub pozostawał bezrobotny, aż latem 2004 zatrudniono go w 1. FC Köln. Klub z Kolonii doprowadził do zwycięstwa 2. Bundesligi i awansu do pierwszej ligi, ale po sezonie wrócił do Holandii obejmując Rodę Kerkrade. W Rodzie pracował do końca lutego 2007, gdy zatrudniono go w Hamburger SV, gdzie przejął będący w strefie spadkowej zespół po Thomasie Dollu. Od 2008 do 2009 był trenerem PSV Eindhoven, a następnie zastąpił Co Adriaanse na stanowisku szkoleniowca Red Bull Salzburg. 8 kwietnia 2011 roku został zwolniony z funkcji trenera klubu Red Bull Salzburg. 27 września 2011 został trenerem FC Schalke 04. 16 grudnia 2012 roku został zwolniony z tej funkcji.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

jako piłkarz

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrzostwo Holandii: 1976, 1978, 1986 z PSV
  • Puchar Holandii: 1976 z PSV
  • Udział w ME: 1980

jako trener

[edytuj | edytuj kod]
  • Puchar UEFA: 1997 z Schalke 04
  • Puchar Niemiec: 2001, 2002 z Schalke 04
  • Superpuchar Niemiec: 2003 z Herthą