Przejdź do zawartości

Otto Rehhagel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Otto Rehhagel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1938
Essen

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1960–1963 Rot-Weiss Essen
1963–1965 Hertha BSC 53 (6)
1965–1972 1. FC Kaiserslautern 148 (16)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1972–1973 1. FC Saarbrücken
1974–1975 Kickers Offenbach
1976 Werder Brema
1976–1978 Borussia Dortmund
1978–1979 Arminia Bielefeld
1979–1980 Fortuna Düsseldorf
1981–1995 Werder Brema
1995–1996 Bayern Monachium
1996–2000 1. FC Kaiserslautern
2001–2010 Grecja
2012 Hertha BSC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order Zasługi Nadrenii Północnej-Westfalii

Otto Rehhagel (ur. 9 sierpnia 1938 w Essen) – niemiecki trener piłkarski i były zawodnik.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Rehhagel jest wychowankiem lokalnego klubu Rot-Weiss Essen (1960–1963), po odejściu z rodzinnego miasta grał w klubach Bundesligi: Hercie Berlin (1963–1965) oraz 1. FC Kaiserslautern (1965–1972). W Bundeslidze rozegrał 201 meczów.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1974 rozpoczął karierę trenerską w klubie Kickers Offenbach i po kilku innych krótkich kontraktach rozpoczął pracę z Werderem Brema, który trenował od 1980 do 1995 roku. Podczas tego okresu Werder wyrósł na jedną z potęg krajowej ligi. Rehhagel poprowadził zespół do dwóch tytułów Mistrza Niemiec (1988 i 1993) oraz dwóch zwycięstw w Pucharze Niemiec i zwycięstwie w Pucharze Zdobywców Pucharów.

Przez nieco mniej niż rok trenował Bayern Monachium w sezonie 1995-96. Został niespodziewanie zwolniony trzy tygodnie przed finałem Pucharu UEFA w 1996, po rozczarowującym finiszu ligi. Jego miejsce zajął Franz Beckenbauer, który doprowadził klub do zwycięstwa w finale. Po tej przygodzie Rehhagel trenował 1. FC Kaiserslautern (1996–2000), które doprowadził do sensacyjnego mistrzostwa Niemiec w 1998 roku zaraz po awansie z 2. ligi.

W 2001 roku został trenerem reprezentacji Grecji. Kraj bezpośrednio zakwalifikował się do Euro 2004, wyprzedzając Hiszpanię i Ukrainę. Ich szanse na zwycięstwo w całej imprezie były oceniane na ok. 100-1, jednak sensacyjne zwycięstwa z Portugalią, Francją i Czechami, faworytami do zwycięstwa, doprowadziły Grecję do finału, gdzie pokonała Portugalię 1:0 (gol Angelosa Charisteasa). Rehhagel został pierwszym zagranicznym szkoleniowcem reprezentacji zdobywającym mistrzostwo Starego Kontynentu.

Otto zaadaptował na greckim terenie defensywne podejście do gry, używając energicznych pomocników, którzy kryli dobrze wyszkolonych technicznie przeciwników i napastników, czyhających na nieliczne sytuacje. Kiedy został oskarżony o nudną grę powiedział: "Nikt nie powinien zapomnieć, że to trener przystosowuje taktykę do charakterystycznych cech dostępnych piłkarzy". Interesujące jest to, że kiedy trenował Werder Brema, jego klub prezentował szybki i spektakularny futbol oparty na ataku.

Po rezygnacji Rudiego Völlera z funkcji trenera reprezentacji Niemiec z powodu odpadnięcia już w pierwszej rundzie portugalskiego czempionatu, Rehhagel był rozważany jako jeden z najsilniejszych kandydatów do objęcia funkcja selekcjonera reprezentacji swojej ojczyzny. Miał wsparcie kibiców, pomimo niezbyt dużego zaufania środowiska piłkarskiego. Kiedy trzech pozostałych kandydatów odrzucono Rehhagel otrzymał oficjalną propozycję, którą odrzucił 10 lipca 2004 roku.

W Grecji Rehhagel zwany jest także Królem Otto (βασιλιάς Όθων), możliwe, że wynika to ze zbieżności imion z pierwszym królem Grecji, jednak ten pseudonim został mu nadany już podczas pracy w Niemczech. Grecy lubią go porównywać również do mitologicznego Heraklesa, nadając mu pseudonim "Rehakles".

Grecja, trenowana przez Rehhagela zajęła trzecie miejsce w swojej grupie eliminacyjnej do niemieckiego mundialu, przez co nie awansowała do niego. Później awansował jeszcze z Grecją do Euro 2008 i Mundialu 2010. Oba turnieje zakończyli po fazie grupowej. Po odpadnięciu z mundialu w RPA w 2010 roku, Otto Rehhagel zrezygnował ze stanowiska selekcjonera reprezentacji Grecji.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. RP ONLINE, Trainerikone: Rehhagel erhält NRW-Verdienstorden für soziales Engagement [online], RP ONLINE, 7 grudnia 2018 [dostęp 2024-01-15] (niem.).