Przejdź do zawartości

Stefan Edberg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Edberg
Ilustracja
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1966
Västervik

Wzrost

187 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1983

Zakończenie kariery

1996

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

41

Najwyżej w rankingu

1 (13 sierpnia 1990)

Australian Open

W (1985, 1987)

Roland Garros

F (1989)

Wimbledon

W (1988, 1990)

US Open

W (1991, 1992)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

18

Najwyżej w rankingu

1 (9 czerwca 1986)

Australian Open

W (1987, 1996)

Roland Garros

F (1986)

Wimbledon

SF (1987)

US Open

W (1987)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
brąz Seul 1988 tenis ziemny
(gra pojedyncza)
brąz Seul 1988 tenis ziemny
(gra podwójna)
Multimedia w Wikimedia Commons

Stefan Edberg (ur. 19 stycznia 1966 w Västervik) – szwedzki tenisista, zwycięzca 9 turniejów wielkoszlemowych, lider rankingu singlowego i deblowego, zdobywca Pucharu Davisa, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Seulu (1988) w grze pojedynczej i podwójnej.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Jeden z wybitnych woleistów, szukający rozwiązania niemal każdej akcji – zarówno w odbiorze, jak i przy własnym podaniu – przy siatce[1]. Wysoko oceniano obok umiejętności wolejowych jego klasyczny, jednoręczny backhand.

Występując w gronie juniorów został pierwszym tenisistą w historii, który zdobył kalendarzowy wielki szlem w grze pojedynczej chłopców[2]. Sztuki tej dokonał w 1983. Rok 1983 zakończył jako lider klasyfikacji singlowej juniorów.

Jako zawodowy tenisista startował w latach 1983−1996. W listopadzie 1996 porażką w I rundzie turnieju w Sztokholmie z rodakiem Nicklasem Kultim zakończył karierę[3].

Wygrał w karierze 41 turniejów w grze pojedynczej oraz 18 turniejów deblowych o randze ATP World Tour. 6 razy wygrywał w singlu turnieje wielkoszlemowe – Australian Open z 1985 i 1987 roku (po raz ostatni rozgrywane na nawierzchni trawiastej); Wimbledon z 1988 i 1990; US Open z 1991 i 1992. Ma w swoim dorobku także 3 tytuły wielkoszlemowe w deblu; w 1987 wygrywał Australian Open i US Open w parze z Andersem Järrydem, a w 1996 Australian Open z Petrem Kordą.

13 sierpnia 1990 po raz pierwszy awansował na 1. pozycję rankingu światowego, zastępując Ivana Lendla[4]. Łącznie był liderem rankingu ATP singlistów przez 72 tygodnie. Również jako lider listy ATP deblistów kończył sezony 1990 i 1991. Miejsce w pierwszej dziesiątce zajmował w latach 1985−1994 (do 1993 roku w czołowej piątce). W 1987, wspólnie z Järrydem, został deblowym mistrzem świata (tytuł nadawany przez ATP).

W latach 1984−1996 Edberg reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa; czterokrotnie miał udział w końcowym sukcesie (1984, 1985, 1987 i 1994). W 1984 wygrał rywalizację pokazową na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w grze pojedynczej. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Seulu, zdobył brąz zarówno w singlu, jak i w deblu.

Edberg i Boris Becker stworzyli jedną z najbardziej interesujących rywalizacji w tenisie. Zagrali ze sobą 35 razy w latach 1984–1996, z czego 25–krotnie zwycięsko kończył mecz Niemiec. Zmierzyli się w 3 wielkoszlemowych finałach, które Edberg 2–krotnie wygrał[5].

Cieszył się uznaniem jednego z największych dżentelmenów kortów; 5–krotnie otrzymywał wyróżnienie ATP za postawę godną sportowca; w 1996 został patronem tej nagrody[6].

W 2004 znalazł się w gronie członków Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[7].

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (41–36)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 19 marca 1984 Mediolan Dywanowa (hala) Szwecja Mats Wilander 6:4, 6:2
Zwycięzca 2. 3 lutego 1985 Memphis Dywanowa (hala) Francja Yannick Noah 6:1, 6:0
Finalista 1. 21 lipca 1985 Båstad Ceglana Szwecja Mats Wilander 1:6, 0:6
Finalista 2. 22 września 1985 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Paul Annacone 6:7, 7:6, 6:7
Zwycięzca 3. 29 września 1985 San Francisco Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Johan Kriek 6:4, 6:2
Zwycięzca 4. 20 października 1985 Bazylea Twarda (hala) Francja Yannick Noah 6:7, 6:4, 7:6, 6:1
Zwycięzca 5. 8 grudnia 1985 Australian Open, Melbourne Trawiasta Szwecja Mats Wilander 6:4, 6:3, 6:3
Finalista 3. 9 lutego 1986 Memphis Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Brad Gilbert 5:7, 6:7
Zwycięzca 6. 13 lipca 1986 Gstaad Ceglana Szwajcaria Roland Stadler 7:5, 4:6, 6:1, 4:6, 6:2
Finalista 4. 17 sierpnia 1986 Toronto Twarda Boris Becker 4:6, 6:3, 3:6
Finalista 5. 21 września 1986 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone John McEnroe 2:6, 3:6
Zwycięzca 7. 19 października 1986 Bazylea Twarda (hala) Francja Yannick Noah 7:6, 6:2, 6:7, 7:6
Finalista 6. 26 października 1986 Tokio Dywanowa (hala) Boris Becker 6:7, 1:6
Zwycięzca 8. 9 listopada 1986 Sztokholm Twarda (hala) Szwecja Mats Wilander 6:2, 6:1, 6:1
Zwycięzca 9. 25 stycznia 1987 Australian Open, Melbourne Trawiasta Australia Pat Cash 6:3, 6:4, 3:6, 5:7, 6:3
Zwycięzca 10. 15 lutego 1987 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jimmy Connors 6:3, 2:1 krecz
Finalista 7. 22 lutego 1987 Indian Wells Twarda Boris Becker 4:6, 4:6, 5:7
Zwycięzca 11. 22 marca 1987 Rotterdam Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone John McEnroe 3:6, 6:3, 6:1
Zwycięzca 12. 19 kwietnia 1987 Tokio Twarda Stany Zjednoczone David Pate 7:6, 6:4
Finalista 8. 2 sierpnia 1987 Båstad Ceglana Szwecja Joakim Nyström 6:4, 0:6, 3:6
Finalista 9. 16 sierpnia 1987 Montreal Twarda Czechosłowacja Ivan Lendl 4:6, 6:7
Zwycięzca 13. 23 sierpnia 1987 Cincinnati Twarda Boris Becker 6:4, 6:1
Finalista 10. 27 września 1987 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone David Pate 4:6, 4:6
Zwycięzca 14. 25 października 1987 Tokio Dywanowa (hala) Czechosłowacja Ivan Lendl 6:7, 6:4, 6:4
Zwycięzca 15. 8 listopada 1987 Sztokholm Twarda (hala) Szwecja Jonas Svensson 7:5, 6:2, 4:6, 6:4
Zwycięzca 16. 14 lutego 1988 Rotterdam Dywanowa (hala) Czechosłowacja Miloslav Mečíř 7:6, 6:2
Finalista 11. 10 kwietnia 1988 Dallas WTC Dywanowa (hala) Boris Becker 4:6, 6:1, 5:7, 2:6
Finalista 12. 17 kwietnia 1988 Tokio Twarda Stany Zjednoczone John McEnroe 2:6, 2:6
Finalista 13. 12 czerwca 1988 Londyn Trawiasta Boris Becker 1:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 17. 4 lipca 1988 Wimbledon, Londyn Trawiasta Boris Becker 4:6, 7:6(2), 6:4, 6:2
Finalista 14. 21 sierpnia 1988 Cincinnati Twarda Szwecja Mats Wilander 6:3, 6:7, 6:7
Zwycięzca 18. 9 października 1988 Bazylea Twarda (hala) Szwajcaria Jakob Hlasek 7:5, 6:3, 3:6, 6:2
Finalista 15. 12 marca 1989 Scottsdale Twarda Czechosłowacja Ivan Lendl 2:6, 3:6
Zwycięzca 19. 23 kwietnia 1989 Tokio Twarda Czechosłowacja Ivan Lendl 6:3, 2:6, 6:4
Finalista 16. 11 czerwca 1989 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Michael Chang 1:6, 6:3, 6:4, 4:6, 2:6
Finalista 17. 9 lipca 1989 Wimbledon, Londyn Trawiasta Boris Becker 0:6, 6:7(1), 4:6
Finalista 18. 20 sierpnia 1989 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Brad Gilbert 4:6, 6:2, 6:7
Finalista 19. 8 października 1989 Bazylea Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jim Courier 6:7, 6:3, 6:2, 0:6, 5:7
Finalista 20. 5 listopada 1989 Paryż Twarda (hala) Boris Becker 4:6, 3:6, 3:6
Zwycięzca 20. 3 grudnia 1989 Nowy Jork Dywanowa (hala) Boris Becker 4:6, 7:6, 6:3, 6:1
Finalista 21. 28 stycznia 1990 Australian Open, Melbourne Twarda Czechosłowacja Ivan Lendl 6:4, 6:7(3), 2:5 krecz
Zwycięzca 21. 11 marca 1990 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Andre Agassi 6:4, 5:7, 7:6, 7:6
Finalista 22. 25 marca 1990 Miami Twarda Stany Zjednoczone Andre Agassi 1:6, 4:6, 6:0, 2:6
Zwycięzca 22. 15 kwietnia 1990 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Aaron Krickstein 6:4, 7:5
Zwycięzca 23. 4 lipca 1990 Wimbledon, Londyn Trawiasta Boris Becker 6:2, 6:2, 3:6, 3:6, 6:4
Zwycięzca 24. 5 sierpnia 1990 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Michael Chang 7:6, 2:6, 7:6
Zwycięzca 25. 12 sierpnia 1990 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Brad Gilbert 6:1, 6:1
Zwycięzca 26. 26 sierpnia 1990 Long Island Twarda Goran Ivanišević 7:6, 6:3
Finalista 23. 7 października 1990 Sydney Twarda (hala) Niemcy Boris Becker 6:7, 4:6, 4:6
Finalista 24. 28 października 1990 Sztokholm Dywanowa (hala) Niemcy Boris Becker 4:6, 0:6, 3:6
Zwycięzca 27. 4 listopada 1990 Paryż Twarda (hala) Niemcy Boris Becker 3:3 krecz
Finalista 25. 18 listopada 1990 Frankfurt Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Andre Agassi 7:5, 6:7, 5:7, 2:6
Zwycięzca 28. 24 lutego 1991 Stuttgart Dywanowa (hala) Szwecja Jonas Svensson 6:2, 3:6, 7:5, 6:2
Zwycięzca 29. 14 kwietnia 1991 Tokio Twarda Czechosłowacja Ivan Lendl 6:1, 7:5, 6:0
Zwycięzca 30. 16 czerwca 1991 Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone David Wheaton 6:2, 6:3
Finalista 26. 25 sierpnia 1990 Long Island Twarda Czechosłowacja Ivan Lendl 3:6, 2:6
Zwycięzca 31. 8 września 1991 US Open, Nowy Jork Twarda Stany Zjednoczone Jim Courier 6:2, 6:4, 6:0
Zwycięzca 32. 6 października 1991 Sydney Twarda (hala) Stany Zjednoczone Brad Gilbert 6:2, 6:2, 6:2
Zwycięzca 33. 13 października 1991 Tokio Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Derrick Rostagno 6:3, 1:6, 6:2
Finalista 27. 27 października 1991 Sztokholm Dywanowa (hala) Niemcy Boris Becker 6:3, 4:6, 6:1, 2:6, 2:6
Finalista 28. 26 stycznia 1992 Australian Open, Melbourne Twarda Stany Zjednoczone Jim Courier 3:6, 6:3, 4:6, 2:6
Finalista 29. 23 lutego 1992 Stuttgart Dywanowa (hala) Chorwacja Goran Ivanišević 7:6(5), 3:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca 34. 10 maja 1992 Hamburg Ceglana Niemcy Michael Stich 5:7, 6:4, 6:1
Zwycięzca 35. 23 sierpnia 1992 New Haven Twarda Stany Zjednoczone MaliVai Washington 7:6(4), 6:1
Zwycięzca 36. 13 września 1992 US Open, Nowy Jork Twarda Stany Zjednoczone Pete Sampras 3:6, 6:4, 7:6(5), 6:2
Finalista 30. 11 października 1992 Sydney Twarda (hala) Chorwacja Goran Ivanišević 4:6, 2:6, 4:6
Finalista 31. 31 stycznia 1993 Australian Open, Melbourne Twarda Stany Zjednoczone Jim Courier 2:6, 1:6, 6:2, 5:7
Zwycięzca 37. 2 maja 1993 Madryt Ceglana Hiszpania Sergi Bruguera 6:3, 6:3, 6:2
Finalista 32. 15 sierpnia 1993 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Michael Chang 5:7, 6:0, 4:6
Finalista 33. 3 października 1993 Bazylea Twarda (hala) Niemcy Michael Stich 4:6, 7:6(5), 3:6, 2:6
Zwycięzca 38. 9 stycznia 1994 Doha Twarda Holandia Paul Haarhuis 6:3, 6:2
Zwycięzca 39. 20 lutego 1994 Stuttgart Dywanowa (hala) Chorwacja Goran Ivanišević 4:6, 6:4, 6:2, 6:2
Zwycięzca 40. 24 lipca 1994 Waszyngton Twarda Australia Jason Stoltenberg 6:4, 6:2
Finalista 34. 14 sierpnia 1994 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Michael Chang 2:6, 5:7
Zwycięzca 41. 8 stycznia 1995 Doha Twarda Szwecja Magnus Larsson 7:6(4), 6:1
Finalista 35. 23 lipca 1995 Waszyngton Twarda Stany Zjednoczone Andre Agassi 4:6, 6:2, 5:7
Finalista 36. 16 czerwca 1996 Londyn Trawiasta Niemcy Boris Becker 4:6, 6:7(3)

Gra podwójna (18–11)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 30 października 1983 Bazylea Twarda (hala) Florin Segărceanu Czechosłowacja Pavel Složil
Czechosłowacja Tomáš Šmíd 		1:6, 6:3, 6:7
Zwycięzca 1. 10 czerwca 1984 Hamburg Ceglana Szwecja Anders Järryd Szwajcaria Heinz Günthardt
Węgry Balázs Taróczy 		6:3, 6:1
Finalista 2. 8 września 1984 US Open, Nowy Jork Twarda Szwecja Anders Järryd Australia John Fitzgerald
Czechosłowacja Tomáš Šmíd 		6:7(5), 3:6, 3:6
Finalista 3. 14 października 1984 Bazylea Twarda (hala) Stany Zjednoczone Tim Wilkison Czechosłowacja Pavel Složil
Czechosłowacja Tomáš Šmíd 		6:7, 2:6
Zwycięzca 2. 17 marca 1985 Bruksela Dywanowa (hala) Szwecja Anders Järryd Stany Zjednoczone Kevin Curren
Polska Wojciech Fibak 		6:3, 7:6
Zwycięzca 3. 21 lipca 1985 Båstad Ceglana Szwecja Anders Järryd Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez 		6:0, 7:6
Finalista 4. 18 sierpnia 1985 Montreal Twarda Szwecja Anders Järryd Stany Zjednoczone Ken Flach
Stany Zjednoczone Robert Seguso 		7:5, 6:7, 3:6
Zwycięzca 4. 25 sierpnia 1985 Cincinnati Twarda Szwecja Anders Järryd Szwecja Joakim Nyström
Szwecja Mats Wilander 		4:6, 6:2, 6:3
Zwycięzca 5. 19 stycznia 1986 Nowy Jork Dywanowa (hala) Szwecja Anders Järryd Szwecja Joakim Nyström
Szwecja Mats Wilander 		6:1, 7:6
Finalista 5. 2 lutego 1986 Filadelfia Dywanowa (hala) Szwecja Anders Järryd Stany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone David Pate 		6:7, 6:3, 3:6, 5:7
Finalista 6. 23 lutego 1986 Boca West Twarda Szwecja Anders Järryd Stany Zjednoczone Brad Gilbert
Stany Zjednoczone Vincent Van Patten 		walkower
Zwycięzca 6. 30 marca 1986 Rotterdam Dywanowa (hala) Slobodan Živojinović Polska Wojciech Fibak
Stany Zjednoczone Matt Mitchell 		2:6, 6:3, 6:2
Finalista 7. 7 czerwca 1986 French Open, Paryż Ceglana Szwecja Anders Järryd Australia John Fitzgerald
Czechosłowacja Tomáš Šmíd 		6:3, 4:6, 6:3, 6:7(4), 12:14
Finalista 8. 13 lipca 1986 Gstaad Ceglana Szwecja Joakim Nyström Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez 		3:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 7. 21 września 1986 Los Angeles Twarda Szwecja Anders Järryd Stany Zjednoczone Peter Fleming
Stany Zjednoczone John McEnroe 		3:6, 7:5, 7:6
Zwycięzca 8. 28 grudnia 1986 Londyn Dywanowa (hala) Szwecja Anders Järryd Francja Guy Forget
Francja Yannick Noah 		6:3, 7:6, 6:3
Zwycięzca 9. 24 stycznia 1987 Australian Open, Melbourne Trawiasta Szwecja Anders Järryd Australia Peter Doohan
Australia Laurie Warder 		6:4, 6:4, 7:6(3)
Zwycięzca 10. 22 marca 1987 Rotterdam Dywanowa (hala) Szwecja Anders Järryd Stany Zjednoczone Chip Hooper
Stany Zjednoczone Mike Leach 		3:6, 6:3, 6:3
Zwycięzca 11. 2 sierpnia 1987 Båstad Ceglana Szwecja Anders Järryd Hiszpania Emilio Sánchez
Hiszpania Javier Sánchez 		7:6, 6:3
Zwycięzca 12. 14 sierpnia 1987 Montreal Twarda Australia Pat Cash Australia Peter Doohan
Australia Laurie Warder 		6:7, 6:3, 6:4
Zwycięzca 13. 13 września 1987 US Open, Nowy Jork Twarda Szwecja Anders Järryd Stany Zjednoczone Ken Flach
Stany Zjednoczone Robert Seguso 		7:6(1), 6:2, 4:6, 5:7, 7:6(2)
Zwycięzca 14. 8 listopada 1987 Sztokholm Twarda (hala) Szwecja Anders Järryd Stany Zjednoczone Jim Grabb
Stany Zjednoczone Jim Pugh 		6:3, 6:4
Finalista 9. 17 lipca 1988 Båstad Ceglana Szwecja Nicklas Kroon Patrick Baur
Udo Riglewski 		7:6, 3:6, 6:7
Finalista 10. 7 października 1990 Sydney Twarda (hala) Czechosłowacja Ivan Lendl Australia Broderick Dyke
Szwecja Peter Lundgren 		2:6, 4:6
Zwycięzca 15. 14 kwietnia 1991 Tokio Twarda Australia Todd Woodbridge Australia John Fitzgerald
Szwecja Anders Järryd 		6:4, 5:7, 6:4
Zwycięzca 16. 25 kwietnia 1993 Monte Carlo Ceglana Czechy Petr Korda Holandia Paul Haarhuis
Holandia Mark Koevermans 		3:6, 6:2, 7:6
Finalista 11. 15 sierpnia 1993 Cincinnati Twarda Szwecja Henrik Holm Stany Zjednoczone Andre Agassi
Czechy Petr Korda 		6:7, 4:6
Zwycięzca 17. 8 stycznia 1995 Doha Twarda Szwecja Magnus Larsson Rosja Andriej Olchowski
Holandia Jan Siemerink 		7:6, 6:2
Zwycięzca 18. 27 stycznia 1996 Australian Open, Melbourne Twarda Czechy Petr Korda Kanada Sébastien Lareau
Stany Zjednoczone Alex O’Brien 		7:5, 7:5, 4:6, 6:1

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Australian Open 2R QF W – W SF QF F SF F F SF 4R 2R 2 / 13 56–10
French Open – 2R QF 2R 2R 4R F 1R QF 3R QF 1R 2R 4R 0 / 13 30–13
Wimbledon 2R 2R 4R 3R SF W F W SF QF SF 2R 2R 2R 2 / 14 49–12
US Open 1R 2R 4R SF SF 4R 4R 1R W W 2R 3R 3R QF 2 / 14 43–12
Bilans spotkań 1–3 6–4 16–3 8–3 17–3 18–3 19–3 13–3 21–3 19–3 16–4 8–4 7–4 9–4 N/A 178–47

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     –, nie startował w turnieju głównym

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Edberg pracował w latach 2014 i 2015 jako trener Rogera Federera[8]. W tym czasie Szwajcar wygrał 11 tytułów singlowych, w tym 3 rangi ATP World Tour Masters 1000, Puchar Davisa 2014, uczestniczył w finałach Wimbledonu 2014 i 2015 i US Open 2015.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jaideep Vaidya: Stefan Edberg and the 15 Best Serve-and-Volleyers of the Open Era. bleacherreport.com, 30 lipca 2011. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  2. ↑ Paul McElhinney: Stefan Edberg – The Only Tennis Player to Complete a Junior Grand Slam. stevegtennis.com, 7 października 2013. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  3. ↑ Jack Thompson: Edberg Loses In Atp Farewell. chicagotribune.com, 6 listopada 1996. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  4. ↑ Murray Becomes 26th Player In History To Hold No. 1 In Emirates ATP Rankings. [w:] Press Release [on-line]. atpworldtour.com, 5 listopada 2016. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  5. ↑ Ten great tennis rivalries. independent.ie, 8 lipca 2008. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  6. ↑ Stefan Edberg. tennisfame.com. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  7. ↑ Graf, Edberg and Cheney enshrined into tennis hall of fame. [w:] The Associated Press [on-line]. usatoday.com, 11 lipca 2004. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  8. ↑ Roger Federer splits with coach, 'childhood idol' Stefan Edberg. espn.com, 9 grudnia 2015. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Liderzy rankingu ATP singlistów
Liderzy rankingu ATP deblistów
Medaliści igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze pojedynczej
Złoci medaliści
Srebrni medaliści
Brązowi medaliści
Medaliści igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze podwójnej
Złoci medaliści
Srebrni medaliści
Brązowi medaliści
Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych
Triumfatorzy Australian Open w grze pojedynczej (XX wiek)
1905–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy US Open w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy Wimbledonu w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy Australian Open w grze podwójnej (XX wiek)
1905–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy US Open w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Sportowiec roku w Europie (Ankieta PAP)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stefan_Edberg&oldid=74816705”