William Butler Yeats

William Butler Yeats (1865–1939) – irlandzki poeta i dramaturg, noblista.

• Bowiem kiedy nienawiść do szczętu się wygna,
  Dusza znów cała staje się niewinna
  I wie, że sama sobie jest źródłem radości,
  Sama sobie umiarem, sama przezornością
  I że jej słodka wola w niebie się zrodziła.
  • Źródło: Modlitwa za mą córkę, tłum. Piotr Siemion

• Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
  Z nici złotego i srebrnego światła,
  Ciemną i bladą, i błękitną szatę
  Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
  Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
  Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
  Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
  Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.
  • Źródło: Poeta pragnie szaty niebios (ang. He Wishes for the Cloths of Heaven) z tomu Wiatr pośród trzcin, 1899, tłum. Leszek Engelking

• Gdybym miał niebios haftowane szaty,
  Złotym i srebrnym przetykane światłem,
  Błękitne, ciemne, przydymione szaty
  Nocy i światła, i półświatła,
  Rozpostarłbym je pod twoje stopy.
  Lecz jestem biedny, mam tylko sny,
  Moje sny ścielę pod twoje stopy,
  Stąpaj więc lekko, bo stąpasz po snach.
  • Źródło: Poeta pragnie szaty niebios, tłum. Ludmiła Marjańska

• Kołując coraz to szerszą spiralą,
  sokół przestaje słyszeć sokolnika;
  Wszystko w rozpadzie, w odśrodkowym wirze;
  czysta anarchia szaleje nad światem.
  Wzdyma się fala mętna od krwi, wszędzie wokół
  zatapiając obrzędy dawnej niewinności.
  • Źródło: Drugie przyjście, tłum. Leszek Engelking

• Korzeń jest jeden, choć liści tysiące. Przez cały zakłamany młodości dzień kąpałem swoje kwiaty, swoje liście w słońcu, teraz się mogę w prawdy usunąć cień.

• Mkną wierzchem na delfinach, na krwi, błocie żywym,
  Nieprzeliczone duchy! Wstrzymują przypływy
  Kuźnie, gdzie złoto kują złotnicy Cesarza!
  Marmur posadzek tamę stwarza,
  Która wstrzymuje furię, zgmatwanie i grozę,
  Te wizje, z których nowe
  Rodzi się wizji mrowie,
  To delfinem rozdarte, gongiem bite morze.
  • Źródło: Bizancjum (1930), tłum. Stanisław Barańczak
  • Zobacz też: Bizancjum

• Nie prawo i nie honor walczyć mi kazały,
  Nie mężowie stanu i nie dźwięczne tłumy,
  Jeno zachwytu był to impuls mały,
  Od którego drżą nam teraz chmury.

• Ponieważ miękka leśna trawa
  Cóż może, jeśli nie powtarzać
  Kształty zająca, który w niej spoczywał.
  • Źródło: Pamięć, 1919, tłum. Maciej Cisło

• Problem z niektórymi ludźmi polega na tym, że kiedy nie są pijani, są trzeźwi.

• To nie jest kraj dla starych ludzi.
  • That is no country for old men. (ang.)
  • Źródło: Żeglując do Bizancjum (Sailing to Byzantium), tłum. Ludmiła Marjańska
  • Zobacz też: To nie jest kraj dla starych ludzi

• Ląd, który mam za sobą, to nie kraj dla starca.
  • That is no country for old men. (ang.)
  • Źródło: Odpływając do Bizancjum (Sailing to Byzantium), tłum. Stanisław Barańczak