Gaan na inhoud

Alexios II Komnenos

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Alexios II Komnenos
Keiser van die Bisantynse Ryk
Alexios II uit Guillaume Rouillé se Promptuarii Iconum Insigniorum.
Alexios II uit Guillaume Rouillé se Promptuarii Iconum Insigniorum.
Bewind 24 September 1180 - Oktober 1183
Dinastie Komnenos
Gebore 10 September 1169
Oorlede Oktober 1183 (op 14)
Voorganger Manuel I Komnenos
Opvolger Andronikos I Komnenos
Vader Manuel I Komnenos
Moeder Maria van Antiogië

Alexios II Komnenos of Comnenus (Grieks: Αλέξιος Β′ Κομνηνός, Alexios II Komnēnos; 10 September 1169 - Oktober 1183) was van 1180 tot 1183 keiser van die Bisantynse Ryk. Hy was die seun van Manuel I Komnenos en Maria van Antiogië.

Alexios II was verlof aan die negejarige Agnes van Frankryk, dogter van koning Lodewyk VII, maar hulle het skynbaar nooit getrou nie.

Bewind

[wysig | wysig bron]

Toe Manuel in 1180 dood is, het Maria, wat ’n non met die naam Xene geword het, volgens sommige bronne die regent geword omdat Alexios minderjarig was. Sy het haar jong seun van die mag uitgesluit en haar steun gegee aan Alexios die protosebastos (’n neef van Alexios II), wat volgens die algemene mening haar minnaar was. Aanhangers van die jong Alexios II het probeer om die keiserinmoeder teen te gaan; sy halfsuster, Maria, het ’n opstand in die strate van Konstantinopel aangestig.

Die opstand is op 2 Mei 1182 onderdruk, maar Andronikos Komnenos, ’n neef van Manuel I, het die wanorde uitgebuit om die troon te probeer oorneem. Hy het die hoofstad binnegegaan en die regering omvergewerp. Hy het toegelaat dat Alexios II gekroon word, maar was verantwoordelik vir die dood van die meeste van die jong keiser se werklike en moontlike aanhangers, insluitende sy ma en halfsuster, en het hom enige sê in openbare sake geweier.

Andronikos is hierna amptelik tot medekeiser verklaar en kort daarna, in Oktober 1183, het hy Alexios laat vermoor onder die voorwendsel dat ’n verdeelde bewind skadelik was vir die ryk. Tydens Alexios II se bewind is verskeie dele van Bisantium aan vyande soos die Seldjoekse Turke, Hongarye en Venesiërs afgestaan.

Bronne

[wysig | wysig bron]