Johannes V Palaiologos

Johannes V Palaiologos
Keiser van die Bisantynse Ryk
Johannes V Palaiologos.
Bewind	15 Junie 1341 - 12 Augustus 1376, 1 Julie 1379 - 14 April 1390, 17 September 1390 - 16 Februarie 1391
Voorganger	Andronikos III Palaiologos
Opvolger	Manuel II Palaiologos
Gebore	18 Junie 1332
Oorlede	16 Februarie 1391 (op 58)
Dinastie	Palaiologos
Vrou	Helena Kantakouzene
Vader	Andronikos III Palaiologos
Moeder	Anna van Savoje

Johannes V Palaiologos of Paleologus (Grieks: Ίωάννης Ε' Παλαιολόγος; 18 Junie 1332 - 16 Februarie 1391) was keiser van die Bisantynse Ryk nadat hy sy pa, Andronikos III, in 1341 op agtjarige ouderdom opgevolg het. Sy lang bewind word gekenmerk deur die geleidelike verval van keiserlike mag te midde van verskeie burgeroorloë en voortdurende verowerings deur die Ottomaanse Turke.

Sy bewind het begin met ’n burgeroorlog tussen sy aangewese regent, sy pa se vriend Johannes Kantakouzenos, en ’n selfaangestelde regentraad wat bestaan het uit sy ma, Anna van Savoje, patriarg Johannes XIV Kalekas en die bevelvoerder van die vloot, Alexios Apokaukos.

In 1347 het Johannes Kantakouzenos die stryd gewen en as Johannes VI as medekeiser regeer totdat Johannes V sy seun Matthew in 1352 aangeval het. Dit het tot nog ’n burgeroorlog gelei. Johannes V het die heerser van Serwië se hulp gevra, en dié het 4 000 Serwiese ruiters gestuur. Matthew Kantakouzenos het sy pa om hulp gevra, en 10 000 Turke het in Oktober 1352 opgedaag en met die magte van Johannes V se Serwiese bondgenote slaags geraak. Die Turke het gewen en hul eerste Europese grondgebied, by Çimpe en Gallipoli, gewen. Johannes V het Konstantinopel in 1354 herverower en Johannes VI van die troon gesit. Teen 1357 het hy Matthew ook afgesit – dié is deur die Serwiërs gevang en teen ’n losprys aan Johannes V oorhandig.

In 1366 kon Johannes V nie hulp van die Hongare teen die Turke kry nie en die Ottomane het Adrianopel en Philippopolis oorgeneem en heffings van die keiser geëis. Hy was deur oorlog verarm en in 1369 is hy as ’n skuldenaar in Venesië aangehou. Hy is ook later in Bulgaarse grondgebied gevange geneem. In 1371 het hy die opperheerskappy van die Ottomaanse sultan Murat I erken. Murat het hom later gehelp toe sy seun, Andronikos, hom in 1376 in ’n burgeroorlog van die troon gesit het.

In 1390 het sy kleinseun Johannes VII vir ’n kort rukkie die troon oorgeneem, maar hy is gou omvergewerp. In dieselfde jaar het Johannes opdrag gegee dat die Goue Poort in Konstantinopel versterk word met marmer uit ou kerke in en om die stad. Ná die voltooiing van die werk het sultan Bajezid I geëis dat dit afgebreek word. Hy het met ’n oorlog gedreig, asook dat hy Johannes se seun Manuel, wat hy gevange gehou het, sou verblind. Johannes het die opdrag uitgevoer, maar het gely weens die vernedering en is kort daarna, op 16 Februarie 1391, dood. Hy is eindelik deur Manuel opgevolg.